Η επίσκεψη του Πρωθυπουργού Narendra Modi στο Μπρουνέι και τη Σιγκαπούρη την περασμένη εβδομάδα ήταν μέρος μιας σκόπιμης εστίασης στην πολιτική «Act East» της Ινδίας από την κυβέρνηση στην τρίτη θητεία της. Από το 2018, όταν οι ηγέτες της ASEAN βρίσκονταν στην Ινδία για μια σύνοδο κορυφής και την παρέλαση της Ημέρας της Δημοκρατίας, το Νέο Δελχί δεν έφτασε στην περιοχή σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα. Αναμένεται να ταξιδέψει στο Λάος για τη σύνοδο κορυφής ASEAN-Ινδίας, στις Φιλιππίνες και στην Ινδονησία, αργότερα φέτος. Επιπλέον, το Νέο Δελχί έχει στρώσει το κόκκινο χαλί για τους πρωθυπουργούς του Βιετνάμ και της Μαλαισίας. Το μήνυμα για επανασύνδεση με καθεμία από τις χώρες της Νοτιοανατολικής Ασίας, ακόμη και για τη δημιουργία νέων δεσμών, είναι καλά μελετημένο και καθυστερημένο. Η επίσκεψη του κ. Μόντι ήταν η πρώτη διμερής επίσκεψη οποιουδήποτε Ινδού πρωθυπουργού. Αυτή η παραμέληση των δεσμών με μια χώρα που έχει στρατηγικούς δεσμούς με τις ΗΠΑ, εμπορικούς δεσμούς με την Κίνα και βρίσκεται στη μέση του ASEAN είναι ενδεικτική. Ενώ το εμπόριο της Ινδίας με την περιοχή ASEAN έχει διπλασιαστεί την τελευταία δεκαετία, στην πραγματικότητα μειώθηκε με το Μπρουνέι, με την Ινδία να αυξάνει τις εισαγωγές πετρελαίου από τη Ρωσία από το 2022. Οι δύο πλευρές δεν έχουν στρατηγική εταιρική σχέση, αν και οι ηγέτες συζήτησαν την άμυνα και τη γεωγραφική -στρατηγικά ζητήματα και ο κ. Μόντι έκανε ένα κρυφό τρύπημα στην Κίνα. Οι δύο πλευρές ανανέωσαν τη διαστημική τους συνεργασία, η οποία εξαρτάται από τη φιλοξενία σταθμού ISRO στο Μπρουνέι, και μένει να δούμε αν άλλες συζητήσεις για το εμπόριο, τις επενδύσεις και την ενεργειακή συνεργασία θα αποδώσουν καρπούς. Στη Σιγκαπούρη, τα φώτα της δημοσιότητας κατά την επίσκεψη του κ. Modi ήταν στους ημιαγωγούς, δεδομένου ότι η Σιγκαπούρη είναι σημαντικός παίκτης σε όλα τα μέρη της αλυσίδας εφοδιασμού ηλεκτρονικών. Καθώς η Ινδία αναζητά περισσότερη τεχνική τεχνογνωσία και επενδύσεις σε σπάνιες γαίες και κατασκευή τσιπ και η Σιγκαπούρη επιδιώκει να καλύψει μέρος του αυξανόμενου κόστους γης και εργασίας της βιομηχανίας ημιαγωγών της, τα δύο θα μπορούσαν να ταιριάζουν τέλεια, θέτοντας επίσης σε κίνδυνο τη διαδικασία από τις ΗΠΑ-Κίνα -Τάσεις στην Ταϊβάν, αμερικανικές προστατευτικές πολιτικές και κινεζικές ληστρικές πρακτικές. Αυτό θα μπορούσε επίσης να διορθώσει την πτώση των επιπέδων ΑΞΕ της Σιγκαπούρης στην Ινδία.

Οι ελπίδες για πιο έντονες ανταλλαγές τεχνολογίας, εμπορίου και επενδύσεων μπορούν να πραγματοποιηθούν μόνο εάν η δέσμευση Ινδίας-ASEAN είναι πιο συνεπής. Η έξοδος της Ινδίας από το RCEP υπό την ηγεσία του ASEAN το 2019 ήταν ένα πλήγμα και αποκόπτει την Ινδία από μια μεγάλη περιφερειακή ΣΕΣ. Ενώ το Νέο Δελχί αρνήθηκε να αναθεωρήσει την απόφαση παρά τις ικεσίες του ASEAN, πρέπει να ενημερώσει το AITIGA του 2009 και το CECA του 2005 με τη Σιγκαπούρη. Η δέσμευση της Ινδίας στην «κεντρικότητα της ASEAN» σε όλα τα στρατηγικά ζητήματα στον Ινδο-Ειρηνικό έγινε δεκτή, αλλά χρειάζεται να συντονιστεί πιο στενά σε γεωπολιτικά ζητήματα, όπως η Μιανμάρ, η Θάλασσα της Νότιας Κίνας και η δέσμευση Quad. Ενώ οι ιστορικοί δεσμοί της Ινδίας με την περιοχή χρονολογούνται περισσότερο από μια χιλιετία, οι σύγχρονοι δεσμοί χρειάζονται περιοδική επαναφορά, όπως έχουν πραγματοποιήσει οι κυβερνήσεις στο παρελθόν με την πολιτική «Look East» (1992) και την πολιτική Act East της κυβέρνησης Modi (2014).