Γάλλοι βουλευτές της αντιπολίτευσης έριξαν την κυβέρνηση την Τετάρτη, ρίχνοντας τη δεύτερη μεγαλύτερη οικονομική δύναμη της Ευρωπαϊκής Ένωσης βαθύτερα σε μια πολιτική κρίση που απειλεί την ικανότητά της να νομοθετεί και να περιορίζει ένα τεράστιο δημοσιονομικό έλλειμμα.
Ακροδεξιοί και αριστεροί νομοθέτες ένωσαν τις δυνάμεις τους για να υποστηρίξουν μια πρόταση δυσπιστίας κατά του πρωθυπουργού Μισέλ Μπαρνιέ και της κυβέρνησής του, με πλειοψηφία 331 ψήφων υπέρ της πρότασης.
Ο Μπαρνιέ αναμενόταν να υποβάλει σύντομα την παραίτησή του και της κυβέρνησής του στον Πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν.
Καμία γαλλική κυβέρνηση δεν είχε χάσει ψήφο εμπιστοσύνης από την ψήφο εμπιστοσύνης του Ζωρζ Πομπιντού το 1962. Αυτή τη φορά, ο Μακρόν είχε εισαγάγει την κρίση προκηρύσσοντας πρόωρες εκλογές τον Ιούνιο που έφεραν ένα πολωμένο κοινοβούλιο.
Με τον πρόεδρό της μειωμένο, η Γαλλία κινδυνεύει τώρα να τελειώσει το έτος χωρίς σταθερή κυβέρνηση ή προϋπολογισμό για το 2025, αν και το σύνταγμα επιτρέπει ειδικά μέτρα που θα απέτρεπαν ένα κλείσιμο της κυβέρνησης τύπου ΗΠΑ.
Η πολιτική αναταραχή της Γαλλίας θα αποδυναμώσει περαιτέρω μια Ευρωπαϊκή Ένωση που έχει ήδη ξεσπάσει από την κατάρρευση της γερμανικής κυβέρνησης συνασπισμού και εβδομάδες πριν ο εκλεγμένος πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ επιστρέψει στον Λευκό Οίκο.
Η αριστερά και η ακροδεξιά τιμώρησαν τον Μπαρνιέ επειδή επέλεξε να χρησιμοποιήσει ειδικές συνταγματικές εξουσίες για να περιορίσει μέρος ενός αντιλαϊκού προϋπολογισμού, ο οποίος ζητούσε εξοικονόμηση 60 δισεκατομμυρίων ευρώ σε μια προσπάθεια να συρρικνωθεί το έλλειμμα, μέσω του κοινοβουλίου χωρίς τελική ψηφοφορία.
Λάβετε καθημερινά Εθνικά νέα
Λάβετε τις κορυφαίες ειδήσεις της ημέρας, πολιτικούς, οικονομικούς και τρέχοντες τίτλους, που παραδίδονται στα εισερχόμενά σας μία φορά την ημέρα.
Η επικεφαλής της ακροδεξιάς Μαρίν Λεπέν είχε πει ότι η κατάρρευση της κυβέρνησης ήταν «ο μόνος τρόπος που μας δίνει το Σύνταγμα για να προστατεύσουμε τους Γάλλους από έναν επικίνδυνο, άδικο και τιμωρητικό προϋπολογισμό».
Η Γαλλία αντιμετωπίζει τώρα μια περίοδο βαθιάς πολιτικής αβεβαιότητας που ήδη εκνευρίζει τους επενδυτές σε γαλλικά κρατικά ομόλογα και μετοχές. Νωρίτερα αυτή την εβδομάδα, το κόστος δανεισμού της Γαλλίας ξεπέρασε για λίγο αυτό της Ελλάδας, που γενικά θεωρείται πολύ πιο επικίνδυνο.
Ο Μακρόν πρέπει τώρα να κάνει μια επιλογή.
Τρεις πηγές είπαν στο Reuters ότι ο Μακρόν είχε στόχο να εγκαταστήσει έναν νέο πρωθυπουργό γρήγορα, με μια να λέει ότι ήθελε να ορίσει έναν πρωθυπουργό πριν από την τελετή για την επαναλειτουργία του καθεδρικού ναού της Παναγίας των Παρισίων το Σάββατο. Ο Τραμπ πρόκειται να παραστεί.
Οποιοσδήποτε νέος πρωθυπουργός θα αντιμετωπίσει τις ίδιες προκλήσεις με τον Μπαρνιέ όσον αφορά την έγκριση νομοσχεδίων, συμπεριλαμβανομένου του προϋπολογισμού του 2025, από ένα διαιρεμένο κοινοβούλιο. Δεν μπορεί να υπάρξουν νέες βουλευτικές εκλογές πριν από τον Ιούλιο.
Ο Μακρόν θα μπορούσε εναλλακτικά να ζητήσει από τον Μπαρνιέ και τους υπουργούς του να παραμείνουν σε υπηρεσιακή ιδιότητα, ενώ χρειάζεται χρόνο για να εντοπίσει έναν πρωθυπουργό ικανό να προσελκύσει επαρκή διακομματική υποστήριξη για να περάσει νομοθεσία.
Μια υπηρεσιακή κυβέρνηση θα μπορούσε είτε να προτείνει νομοθεσία έκτακτης ανάγκης για τη μετατόπιση των διατάξεων περί φόρου και δαπανών στον προϋπολογισμό του 2024 στο επόμενο έτος, είτε να επικαλεστεί ειδικές εξουσίες για να περάσει το σχέδιο προϋπολογισμού του 2025 με διάταγμα – αν και οι νομικοί λένε ότι πρόκειται για μια νομική γκρίζα ζώνη και το πολιτικό κόστος θα ήταν τεράστιο.
Ο κίνδυνος για τον Μακρόν είναι οι αντίπαλοί του να καταψηφίσουν τον έναν πρωθυπουργό μετά τον άλλο.
Οι αντίπαλοί του λένε ότι ο μόνος ουσιαστικός τρόπος για να τερματιστεί η παρατεταμένη πολιτική κρίση είναι να παραιτηθεί, κάτι που μέχρι τώρα έχει δείξει ελάχιστη διάθεση να κάνει.
Η αναταραχή δεν είναι χωρίς κίνδυνο για τη Λεπέν, η οποία για χρόνια προσπαθούσε να πείσει τους ψηφοφόρους ότι το κόμμα της προσφέρει μια σταθερή κυβέρνηση σε αναμονή.
Το περιβάλλον του Μπαρνιέ και το κόμμα Εθνική Συσπείρωση της Λεπέν, που υποστήριζαν τον συνασπισμό της μειοψηφίας, κατηγορούν το ένα το άλλο για την κρίση.
