Με βιντεοπαιχνίδια όπως το «Concorde» στο ράφι και τα επεισόδια των «House of the Dragon» και «The Acolyte» δέχονται επίθεση, η είδηση ότι τα στελέχη του στούντιο θα χρησιμοποιήσουν superfans για να δοκιμάσουν τις εκδόσεις franchise είναι ανησυχητικά.
Μόλις δύο εβδομάδες μετά την κυκλοφορία του, η Sony απέσυρε το βιντεοπαιχνίδι της «Concorde». Το παιχνίδι shooter για PlayStation 5 και PC ήταν υπό ανάπτυξη για οκτώ χρόνια, αλλά βγήκε εκτός σύνδεσης μετά από χαμηλές πωλήσεις και κριτικές κριτικές.
Ο Ryan Ellis, διευθυντής παιχνιδιών της Firewalk Studios, που παρήγαγε τον τίτλο για τη Sony, είπε ότι η εταιρεία «άκουγε προσεκτικά» τα σχόλια σχετικά με το «Concorde». Αν και μια εκπληκτική απόφαση της Sony, αφού αναμφίβολα ξοδεύτηκαν εκατομμύρια για παραγωγή και δημοσιότητα, δεν είναι η πρώτη φορά που τα σχόλια του κοινού επηρεάζουν τις κυκλοφορίες στην πρόσφατη μνήμη.
Μετά του σκηνοθέτη Ράιαν Τζόνσον Star Wars: The Last Jedi έλαβε α κριτική απάντηση από ορισμένα τμήματα της κοινότητας των σκληροπυρηνικών θαυμαστών – κυρίως επικεντρώθηκε στην αναταραχή του Τζόνσον με τυπικά τροπάρια σειρών και τη συμπερίληψη μη λευκών ηθοποιών – η Disney οπισθοχώρησε ομοίως για το φινάλε της τριλογίας συνέχειας.
Η Δύναμη Ξυπνά Ο σκηνοθέτης JJ Abrams επανήλθε στο τιμόνι Η άνοδος του Σκαϊγουόκερ σε μια κίνηση που πολλοί πιστεύουν ότι είχε σκοπό να κάνει πίσω στις πιο περίεργες πλοκές του Τζόνσον κατά τη διάρκεια του μεσαίου μέρους των πολυαναμενόμενων ταινιών.
Η αντίδραση από έναν συγκεκριμένο τομέα πολύ διαδικτυακών, πολύ συντηρητικών και πολύ ανδρικών θαυμαστών έχει ταλαιπωρήσει πολλά μεγάλα franchise τα τελευταία χρόνια. Η διαδικτυακή αναθεώρηση βομβιστική επίθεση έπληξε και τα δύο «Σπίτι του Δράκου» και “The Last of Us” αφού παρουσίασε πλοκές με επίκεντρο την LGBTQ+. Η σειρά «The Acolyte» της Disney+ αντιμετώπισε ένα παρόμοιο μπαράζ επειδή τόλμησε να αφήσει queer καλλιτέχνες να δημιουργήσουν και να παίξουν στο Star Wars IP.
Αυτή η τάση του τοξικού fandom έχει τεκμηριωθεί καλά. Αυτό που ανησυχεί είναι ένα νέο άρθρο στο Ποικιλία με στελέχη στούντιο να υποδηλώνουν ότι υποκύπτουν στην πίεση αυτών των θαυμαστών.
Αντί απλώς να αγνοούν αυτά τα δυνατά αλλά μικρά τμήματα του φανατισμού μιας σειράς, ορισμένα στελέχη φαινόταν να υπονοούν ότι η αυξανόμενη στάση ήταν να προσπαθήσουμε ενεργά να μην τα ενοχλήσουμε από την αρχή.
«Εκτός από τις τυπικές δοκιμές ομάδων εστίασης, τα στούντιο θα συγκεντρώσουν ένα εξειδικευμένο σύμπλεγμα superfans για να αξιολογήσουν πιθανά υλικά μάρκετινγκ για ένα μεγάλο έργο franchise», εξηγεί το άρθρο.
Φοβούμενοι τις επαγγελματικές αντιδράσεις, τα στελέχη του στούντιο που συμβουλεύτηκαν όλοι επέλεξαν να σχολιάσουν ανώνυμα. “Απλώς θα μας πουν, “Αν το κάνετε αυτό, οι οπαδοί θα ανταποδώσουν.” είπε ένας στον δημοσιογράφο.
Ως επί το πλείστον, το άρθρο συζητά τον τρόπο με τον οποίο τα στούντιο καταπολεμούν το βίαιο μίσος που συχνά έχει τις ρίζες του στον σεξισμό, τον ρατσισμό ή την ομοφοβία εναντίον αυτών των franchise, συνήθως σε είδη επιστημονικής φαντασίας και φαντασίας.
Αυτό μπορεί να οφείλεται στην εκπαίδευση των ηθοποιών στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και στη βοήθεια με τα προφίλ τους όταν στοχεύουν μεμονωμένα, ώστε να ανταποκρίνονται άμεσα σε αρνητικές διαδικτυακές καμπάνιες, όπως ο τρόπος με τον οποίο η αρχική Άρχοντας των Δαχτυλιδιών Το τριλογικό καστ δημοσιεύτηκε για να υποστηρίξει το καστ της νέας σειράς «The Rings of Power» αφού δέχθηκαν επίθεση για casting άτομα με χρώμα.
Όσο κι αν ένα στέλεχος είπε ότι «όταν είναι μια αρνητική, τοξική συζήτηση, δεν ασχολούμαστε καν», η είδηση ότι τα στούντιο συμβουλεύονται απευθείας αυτές τις βάσεις θαυμαστών για να αποτρέψουν την προσβολή πριν την κυκλοφορία είναι βαθιά ανησυχητική.
Με απλά λόγια, συνθηκολογεί με τον χαμηλότερο παρονομαστή όταν δημιουργείται τέχνη. Είτε πιστεύατε είτε όχι ότι ορισμένα από τα παραπάνω παραδείγματα ήταν ιδιαίτερα λαμπερές προσθήκες στα franchise τους, η σκέψη ότι τα στούντιο θα αποφύγουν να αναστατώσουν τους θαυμαστές να αφήσουν τους δημιουργούς τους να εργαστούν χωρίς δημιουργικούς περιορισμούς είναι εντελώς απογοητευτική.
Στην καλύτερη περίπτωση, είναι μια τυπική παρέμβαση στο στούντιο που στειρώνει αυτές τις εκπομπές του ατομικού τους χαρακτήρα. Στη χειρότερη περίπτωση, είναι τα στούντιο που συμμορφώνονται ειλικρινά με τις επιθυμίες των μεγαλομανών να αφαιρέσουν τη διαφορετικότητα από όλα τα μέσα που θέλουν να καταναλώσουν.
Συμφωνεί επίσης με μια πρόσφατη σχετική αποκάλυψη από υπαλλήλους LGBTQ+ στην Pixar ότι τα στελέχη της Disney απαίτησαν περικοπές σε «σχεδόν κάθε στιγμή φανερής ομοφυλοφιλικής στοργής… ανεξάρτητα από το πότε υπάρχει διαμαρτυρία τόσο από τις δημιουργικές ομάδες όσο και από την εκτελεστική ηγεσία της Pixar».
Δεν αποτελεί έκπληξη ότι η πλειονότητα των εκπομπών και ταινιών με τις οποίες σχετίζεται είναι επιστημονικής φαντασίας και φαντασίας. Αυτά τα είδη απολαμβάνονταν πάντα από ένα ευρύ φάσμα της κοινωνίας, αλλά επίσης μαστίζονταν από τοξικούς στρέιτ λευκούς άντρες θαυμαστές που φυλάσσουν τα «γκικ» προϊόντα τους από άλλους.
Το σημαντικό είναι ότι αυτοί οι θαυμαστές σπάνια ξέρουν για τι πράγμα μιλάνε. Θα υποστηρίξουν ότι οι θέσεις τους δεν έχουν τις ρίζες τους στον φανατισμό, αλλά ότι κάποια αόριστη προοδευτική ελίτ αποστραγγίζει ταυτόχρονα την ποιότητα των αγαπημένων τους παιχνιδιών.
Ας επιστρέψουμε στο Ο Τελευταίος Τζεντάι παράδειγμα. Ενώ η πρώτη είσοδος σε αυτή την τριλογία ήταν παράγωγη και η τελευταία ήταν ένα πλήρες χάος, η ταινία του Τζόνσον ήταν η μία από τις τρεις που άντεξαν στη δοκιμασία του χρόνου. Επαινείται κριτικά κατά την κυκλοφορία του, εξακολουθεί να είναι το πιο εφευρετικό οπτικά και απολαυστικό για παρακολούθηση, κυρίως λόγω της ανατρεπτικής προσέγγισής του στα κουρασμένα τροπάρια του franchise.
Η κριτική είναι ένα σημαντικό μέρος του πολιτιστικού κόσμου. Οι αναθεωρητές είναι σημαντικοί οδηγοί για το κοινό να βρει τέχνη που θα εκτιμούσε, ενώ η δημόσια δέσμευση είναι βασικός στον τρόπο με τον οποίο τα έργα αποκτούν νέα επίπεδα νοήματος. Αλλά όταν οι δημιουργικές αποφάσεις των καλλιτεχνών υπαγορεύονται από μια λυσσασμένη ομάδα θαυμαστών που στρέφονται ενάντια σε οτιδήποτε προοδευτικό, αυτό δεν είναι κριτική, είναι φανατισμός.