Σε περίπτωση που χρειάζεστε περισσότερα κίνητρα για να ρίξετε αυτό το χειμερινό βάρος, μια εκπληκτική νέα μελέτη προβλέπει ότι περίπου το 60% των ενηλίκων και σχεδόν το ένα τρίτο των νέων παγκοσμίως θα είναι υπέρβαρο ή παχύσαρκοι μέχρι το 2050.
“Η άνευ προηγουμένου παγκόσμια επιδημία του υπέρβαρου και της παχυσαρκίας είναι μια βαθιά τραγωδία και μια μνημειώδη κοινωνική αποτυχία”, δήλωσε ο Emmanuela Gakidou, επικεφαλής της μελέτης που δημοσιεύθηκε τη Δευτέρα στο Lancet.
Η ομάδα του Gakidou αναφέρει ότι ο αριθμός των υπέρβαρων και παχύσαρκων ενηλίκων 25 ετών και άνω αυξήθηκε από 731 εκατομμύρια σε 2,11 δισεκατομμύρια από το 1990 έως το 2021. Αναμένεται να αυξηθεί σε 3,8 δισεκατομμύρια μέχρι το 2050.
Οι υπέρβαροι και παχύσαρκοι άνθρωποι κάτω των 25 ετών αυξήθηκαν από 198 εκατομμύρια σε 493 εκατομμύρια μεταξύ 1990 και 2021. Ο αριθμός αυτός προβλέπεται να φτάσει τα 746 εκατομμύρια έως το 2050.
Ένας εκπρόσωπος του Ινστιτούτου Μετρήσεων και Αξιολόγησης του Πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον (IHME), που οδήγησε τη μελέτη, κατηγόρησε την αυξανόμενη κρίση για την άνιση πρόσβαση σε υγιεινά τρόφιμα, την επιθετική μάρκετινγκ των ανεπιθύμητων τροφών, την έλλειψη ασφαλών χώρων για τη σωματική δραστηριότητα, τη γενετική προδιάθεση στην παχυσαρκία και την αποτυχία της πολιτικής.
“Η μελέτη μας δεν επικεντρώνεται στον εντοπισμό των υποκείμενων αιτιών του αυξανόμενου επιπολασμού της παχυσαρκίας”, δήλωσε ο Ihme στο Post. “Αντ ‘αυτού, στοχεύουμε να παρουσιάσουμε τις τάσεις και τις προβλέψεις της επιδημίας παχυσαρκίας παγκοσμίως.”
Η μελέτη σημείωσε ότι κερδίζουμε βάρος ταχύτερα από τις προηγούμενες γενιές – και η παχυσαρκία συμβαίνει νωρίτερα.
Στις χώρες υψηλού εισοδήματος, περίπου το 7% των ανδρών που γεννήθηκαν στη δεκαετία του 1960 ήταν παχύσαρκοι από την ηλικία των 25 ετών. Τώρα είναι περίπου το 16% των ανδρών που γεννήθηκαν στη δεκαετία του ’90 και ένα προβλεπόμενο 25% των ανδρών που γεννήθηκαν το 2015.
Οι ΗΠΑ έχουν τα υψηλότερα ποσοστά παχυσαρκίας μεταξύ των χωρών υψηλού εισοδήματος, με περίπου το 42% των ανδρών και το 46% των γυναικών να θεωρούνται παχύσαρκοι το 2021.
Υπήρχαν 172 εκατομμύρια παχύσαρκοι και υπέρβαροι ενήλικες άνω των 25 στις ΗΠΑ, τα 2021 – 214 εκατομμύρια αναμένονται μέχρι το 2050.
Ο Ihme δήλωσε ότι οι «πληθυσμοί προτεραιότητας», οι οποίοι απαιτούν άμεση παρέμβαση και θεραπεία λόγω του επιπολασμού της παχυσαρκίας τους, περιλαμβάνουν τους κατοίκους των νότιων κρατών, τα θηλυκά μεταξύ 15 και 24 σε κράτη όπως το Μισισιπή, τα αρσενικά της ίδιας ηλικίας σε κράτη όπως η Οκλαχόμα και το Τέξας, ενήλικες άνδρες στη Βόρεια Ντακότα και ενήλικες γυναίκες στο Μισισιπή.
Εν τω μεταξύ, περισσότεροι από τους μισούς παχύσαρκους και υπέρβαρους ενήλικες ζουν σε μόλις οκτώ χώρες – την Κίνα, την Ινδία, τις ΗΠΑ, τη Βραζιλία, τη Ρωσία, το Μεξικό, την Ινδονησία και την Αίγυπτο.
“Τελικά, καθώς τα παγκόσμια ποσοστά παχυσαρκίας συνεχίζουν να αυξάνονται, απαιτείται πολύ ισχυρότερη πολιτική δέσμευση για να μετατραπεί οι δίαιτες στα βιώσιμα παγκόσμια συστήματα διατροφής και να υποστηρίξουν τις ολοκληρωμένες στρατηγικές που βελτιώνουν τη διατροφή, τη σωματική δραστηριότητα και τα περιβάλλοντα διαβίωσης, είτε πρόκειται για υπερβολικά επεξεργασμένα τρόφιμα είτε για το Not αρκετό πάρκο”
Η παχυσαρκία αυξάνει τον κίνδυνο διαβήτη τύπου 2, υψηλή αρτηριακή πίεση, καρδιαγγειακές παθήσεις και αρκετούς καρκίνους.
Η έρευνα – που χρηματοδοτείται από το Ίδρυμα Bill & Melinda Gates και θεωρείται μέχρι σήμερα η “πιο ολοκληρωμένη παγκόσμια ανάλυση” – έχει περιορισμούς.
Ο ορισμός του υπέρβαρου ή παχύσαρκου βασίζεται στον δείκτη μάζας σώματος, ο οποίος έχει επικριθεί ως κακή μέτρηση της υγείας. Ο Ihme είπε ότι ο BMI εξακολουθεί να “παραμένει ένα ευρέως χρησιμοποιούμενο και πρακτικό μέτρο”.
Η μελέτη επίσης δεν εξετάζει τον αντίκτυπο των Ozempic και παρόμοιων τρυπών απώλειας βάρους, τα οποία θα μπορούσαν να επηρεάσουν σημαντικά την επιδημία της παχυσαρκίας.
Ο Thorkild IA Sørensen – ένας γενετικός και μεταβολικός εμπειρογνώμονας επιδημιολογίας από το Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης στη Δανία, ο οποίος δεν συμμετείχε στη νέα μελέτη – δήλωσε ότι πρέπει να γίνει καλύτερη κατανόηση των αιτιών και των μηχανισμών της παχυσαρκίας.
“Οι πιο πιεστικές ανησυχίες που οι παρεμβάσεις θα είναι τόσο εφικτές όσο και αποτελεσματικές”, έγραψε ο Sørensen σε ένα σχόλιο για την έρευνα.
