Νέο Δελχί:
Η σύνοδος κορυφής COP29 στο Μπακού ολοκληρώνεται, ωστόσο ένα προσχέδιο κειμένου με προτεινόμενο αριθμό για τους στόχους χρηματοδότησης του κλίματος και μείωσης των εκπομπών είναι αδιανόητο. Ο βασικός στόχος του COP29 είναι να συμφωνηθεί για το πόσα χρήματα θα πρέπει να παρασχεθούν από τις ανεπτυγμένες χώρες στις αναπτυσσόμενες χώρες για να τις βοηθήσουν να αντιμετωπίσουν τις καιρικές καταστροφές που προκαλούνται από το κλίμα και τη μετάβαση σε συστήματα καθαρότερης ενέργειας.
Μια προηγούμενη δέσμευση για παροχή 100 δισεκατομμυρίων δολαρίων ετησίως λήγει το 2025. Στη σύνοδο κορυφής του Μπακού, οι εκπρόσωποι επρόκειτο να αποφασίσουν για 10πλάσια αύξηση των χρηματοοικονομικών ροών σε τουλάχιστον 1 τρισεκατομμύριο δολάρια ετησίως από το 2026.
Τα προτεινόμενα στοιχεία για τη χρηματοδότηση, που ονομάζονται NCQG (Νέος Συλλογικός Ποσοτικοποιημένος Στόχος), θα συνοψίσουν τη συνεργασία σε τρία θέματα – ποσότητα, ποιότητα και συνεισφέροντες.
Σημεία κολλήματος
Σύμφωνα με τις αναπτυσσόμενες χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Ινδίας, οι ανεπτυγμένες χώρες πιέζουν για υψηλότερους στόχους μείωσης χωρίς οικονομική δέσμευση.
Μία από τις σημαντικότερες διαφωνίες μεταξύ ανεπτυγμένων και αναπτυσσόμενων χωρών είναι η ισορροπία μεταξύ της μείωσης των εκπομπών και της χρηματοδότησης για το κλίμα. Το επιχείρημα των αναπτυσσόμενων χωρών είναι ότι δεν πρέπει να αναγκαστούν να δεσμεύσουν αυστηρούς στόχους μετριασμού χωρίς αρκετά χρήματα στο τραπέζι για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής.
Οι ανεπτυγμένες χώρες επιθυμούν να επεκτείνουν τη βάση των συνεισφερόντων τους για να συμπεριλάβουν τις αναδυόμενες οικονομίες, κάτι που έχει αντιταχθεί από τις αναπτυσσόμενες χώρες ως παραβίαση της Συμφωνίας του Παρισιού του 2015.
Οι αναπτυσσόμενες χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Ινδίας και της Κίνας, έχουν επανειλημμένα ζητήσει 1,3 τρισεκατομμύρια δολάρια από τους εθνικούς προϋπολογισμούς των πλούσιων ανεπτυγμένων χωρών. Υποστήριξαν ότι αυτά τα χρήματα είναι νομική υποχρέωση βάσει της Συμφωνίας του Παρισιού και όχι φιλανθρωπία.
Το ποσό των 1,3 τρισεκατομμυρίων δολαρίων βασίζεται σε εκτιμήσεις κόστους από την Independent High-Level Expert Group on Climate Finance, έναν νέο φορέα που διορίστηκε από τα Ηνωμένα Έθνη, για την ανάπτυξη και την ανάπτυξη τεχνολογίας που θα διατηρήσει την παγκόσμια αύξηση της θερμοκρασίας κάτω από τους 2 βαθμούς Κελσίου (3,6 βαθμούς Φαρενάιτ). ), σε σύγκριση με τον προβιομηχανικό μέσο όρο.
Η πηγή των εκατοντάδων δισεκατομμυρίων, αν όχι τρισεκατομμυρίων, κεφαλαίων που οι αναπτυσσόμενες χώρες λένε ότι χρειάζονται για να προσαρμοστούν σε ένα ταχέως μεταβαλλόμενο κλίμα, αποτελεί επίσης αντικείμενο διαμάχης. Το αν τα χρήματα θα προέλθουν από κυβερνήσεις, πολυμερείς τράπεζες ή τον ιδιωτικό τομέα έχει γίνει σημείο ανάφλεξης στη σύνοδο κορυφής.
Οι ανεπτυγμένες χώρες έχουν σιωπήσει για το ποσό μέχρι στιγμής, αλλά έχουν εκφράσει σθεναρά την υποστήριξη μιας πολυεπίπεδης προσέγγισης για τη χρηματοδότηση της δράσης για το κλίμα, συμπεριλαμβανομένης της στήριξης από δημόσιους και ιδιωτικούς πόρους.
Διαμάχη για την Πηγή Χρηματοδότησης
Οι αναπτυσσόμενες χώρες, ιδιαίτερα εκείνες που αντιμετωπίζουν κρίσεις χρέους, ζήτησαν να δοθεί προτεραιότητα στα δημόσια οικονομικά σε σχέση με τα ιδιωτικά, εγείροντας ανησυχίες σχετικά με την προσβασιμότητα και την επάρκεια μηχανισμών που βασίζονται στην αγορά.
Μέχρι τώρα, ένα μεγάλο μέρος των προηγούμενων χρηματοδοτήσεων για το κλίμα ήταν με τη μορφή δανείων υψηλού επιτοκίου, όπου η χώρα υποδοχής έπρεπε στη συνέχεια να πληρώσει τόκους επί του κεφαλαίου. Αυτό το είδος χρηματοδότησης επιβαρύνει την οικονομική υγεία των αποδεκτών, οι οποίοι είναι ως επί το πλείστον οι λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες.
Στο COP29, οι λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες, ειδικά από την Αφρική, έχουν επισημάνει τις ευπάθειές τους σε καταστροφές που προκαλούνται από το κλίμα, όπως η ξηρασία, η έλλειψη τροφίμων, η λειψυδρία και ο εκτοπισμός, και το υψηλό κόστος που πληρώνουν οι χώρες τους για να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις κάθε χρόνο. .
Φέτος, οι εκπρόσωποι από τις αναπτυσσόμενες και τις λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες εξέφρασαν ανησυχίες για τη στήριξη σε χρηματοδότηση που βασίζεται στην αγορά για την αντιμετώπιση των κλιματικών προκλήσεων τους. Έχουν επίσης επισημάνει την ανάγκη για σαφείς και διαφανείς μηχανισμούς που μπορούν να παρακολουθούν και να λογαριάζουν τη ροή της χρηματοδότησης για το κλίμα.
Ο εκπρόσωπος της Βολιβίας Diego Pacheco, μιλώντας εκ μέρους των ομοϊδεατών αναπτυσσόμενων χωρών, είπε ότι οι ανεπτυγμένες χώρες προσπαθούν να μεταθέσουν τις ευθύνες τους στις αναπτυσσόμενες χώρες, κάτι που παραβιάζει τη Συμφωνία του Παρισιού και δεν είναι αποδεκτό. Η Ινδία και η Κίνα αποτελούν μέρος αυτής της ομάδας.
Τι ανησυχεί τις ανεπτυγμένες χώρες
Επίσης, περιπλέκει τις συνομιλίες η απαίτηση των ανεπτυγμένων χωρών να συμπεριλάβουν την Κίνα και τη Σαουδική Αραβία στις τάξεις τους, με αποτέλεσμα να γίνουν χώρες δωρητές υπεύθυνες για οικονομικές συνεισφορές. Οι ανεπτυγμένες χώρες ανησυχούν για το γεγονός ότι η Κίνα βρίσκεται στην κατηγορία των αναπτυσσόμενων χωρών.
Το ζήτημα της χρηματοδότησης έχει γίνει ακόμη πιο δύσκολο με την εκλογική νίκη του Ντόναλντ Τραμπ στις ΗΠΑ. Η μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου και ο μεγαλύτερος παραγωγός εκπομπών στην ιστορία, αναμένεται να αποσυρθεί από τη Συμφωνία του Παρισιού όταν ο Τραμπ αναλάβει τα καθήκοντά του, πράγμα που σημαίνει ότι η χώρα είναι πολύ πιθανό να αθετήσει τις οικονομικές δεσμεύσεις που ορίζει η τελική συμφωνία. Αυτό θα επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό τη χρηματοδότηση για το κλίμα.
Η διέξοδος
Με μικρή πρόοδο την πρώτη εβδομάδα της COP29, η προεδρία του Αζερμπαϊτζάν έδωσε την ευθύνη σε ένα ζευγάρι υπουργών από ανεπτυγμένες και αναπτυσσόμενες χώρες να προχωρήσουν τις διαπραγματεύσεις περαιτέρω. Η Αίγυπτος και η Αυστραλία κλήθηκαν να πραγματοποιήσουν συζητήσεις σχετικά με τη δομή, τους συνεισφέροντες και τη συνολική «ποσότητα» του νέου χρηματοοικονομικού στόχου.
Υπουργοί από τη Νορβηγία και τη Νότια Αφρική είχαν επιφορτιστεί με τη διαμόρφωση του αποτελέσματος σχετικά με τους στόχους μείωσης των εκπομπών. Αυτοί οι δύο παράγοντες – η βασική διατύπωση ενός σχεδίου μείωσης (πώς οι χώρες θα δεσμευθούν για το κλίμα για την επίτευξη των στόχων της Συμφωνίας του Παρισιού) και ο νέος οικονομικός στόχος – είναι οι κύριοι λόγοι για την σχεδόν κατάρρευση των συνομιλιών στο Μπακού.
Το μόνο σημαντικό στοιχείο μέχρι τώρα ήταν η συμπερίληψη του τουρισμού στην ατζέντα δράσης της Διάσκεψης του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή, με περισσότερες από 50 κυβερνήσεις να εγκρίνουν τη Διακήρυξη COP29. Στόχος είναι να υποστηριχθεί ο τουριστικός τομέας, βασικός οικονομικός μοχλός, στην υιοθέτηση βιώσιμων πρακτικών για τη μείωση των περιβαλλοντικών του επιπτώσεων.
