Αλμπουμ. «Οδύσσεια του δαχτυλιδιού: Ρίτσαρντ Βάγκνερ»
Εθνική Ορχήστρα της Ακουιτανίας του Μπορντό. Joseph Swensen (Alpha)
Το Δαχτυλίδι του Νιμπελούνγκ έβρασε σε δύο ώρες; Ναι, ο Joseph Swensen, πρώην μουσικός διευθυντής στην Όπερα του Μάλμε, μείωσε το γιγάντιο δράμα του Βάγκνερ για να αναδείξει τις μουσικές απολαύσεις: τη βόλτα στη Βαλκυρία, το ταξίδι του Ζίγκφριντ στον Ρήνο, τον αποχαιρετισμό του Βόταν… Τρεις τραγουδιστές με επικεφαλής τον Σουηδό ήρωα τενόρο Michael Weinius. Υπέροχο ορχηστρικό παίξιμο με επιπλέον βροντές και συντριβή που δείχνει τι πρόδρομος ήταν ο Βάγκνερ για το Χόλιγουντ. Αν ζούσε σήμερα, σίγουρα θα είχε μετακομίσει εκεί.
Αλμπουμ. «Κλασικά κινηματογραφικά: Εμβληματικές παρτιτούρες ταινιών»
Ορχήστρα της Φιλαρμονικής του Στρασβούργου. Marko Letonja (Warner Classics)
Ο Τζον Γουίλιαμς είναι ο μαθητής του Βάγκνερ από την άποψη της μεγαλοπρέπειας και της μεγαλοπρέπειας. Εδώ με την πιο εμβληματική κινηματογραφική του μουσική – “Star Wars”, “Indiana Jones”, “Jaws”, “Jurassic Park”. Προτιμώ όμως τους Ιταλούς Νίνο Ρότα και Ενρίκο Μορικόνε – λατρεύω την ιδιόμορφη μουσική του τσίρκου από το «8,5» του Φελίνι και τη στραβή φυσαρμόνικα από την τελευταία ταινία του Σέρτζιο Λεόνε. Ο άγνωστος Τζον Μπάρι κέρδισε πέντε Όσκαρ, αν και κανένα για το εμβληματικό θέμα του Μποντ. Πρώτα από όλα: το «Vertigo» και το «Psycho» του Bernard Herrmann.
Συναυλία με ροή. “Gustav Holst: The Planets”
Συμφωνία του Γκέτεμποργκ. Santtu-Matias Rouvali. Είναι διαθέσιμο στο GSO Play.
Η σουίτα «The Planets» είναι μοναδική στη βρετανική ορχηστρική μουσική: πολύχρωμη, ευφάνταστη και κινηματογραφική. Γκούσταβ Χολστ ένα χτύπημα θαύμα από το 1916 έχει προσφερθεί σε συμφωνικά ροκ και μέταλ συγκροτήματα. Ο ίδιος εμπνεύστηκε τη θεοσοφία και την αστρολογία, οπότε δεν πειράζει που ο Άρης είναι μπροστά και από τον Ερμή και από την Αφροδίτη. Είναι όμορφη μουσική σε κάθε περίπτωση και όχι χωρίς κοσμική αίσθηση. Σημειώστε την αόρατη γυναικεία χορωδία που καταλήγει στους Neptunus στην υπέροχα μπλε αίθουσα συναυλιών του Γκέτεμποργκ.
Αλμπουμ. «Elgar: Concerto για βιολί», Vilde Frang
Γερμανική Συμφωνική Ορχήστρα Βερολίνου. Robin Ticciati (Warner Classics)
Η Vilde Frang είναι το μεγάλο αστέρι βιολιού της Νορβηγίας στον κόσμο. Τα λεγόμενα τυπικά έργα – κοντσέρτα για βιολί των Μπετόβεν, Μπρουχ, Μπραμς – είναι πάντα φρέσκα και ενθουσιώδη με την ιδιαίτερη ευαισθησία της. Τώρα έρχεται με το εκτενές κονσέρτο για βιολί του Έντουαρντ Έλγκαρ. ένα συναρπαστικό μουσικό κομμάτι που δεν πρέπει να ταιριάζει αμέσως στον Φραγκ. Σκέφτηκα και έκανα λάθος. Τι δράμα! Το Wild θέτει σε κίνηση αμιγώς ηφαιστειακές δυνάμεις και κάνει το παλιό βρετανικό Εδουαρδιανό να λάμπει.
Αλμπουμ. «Who we are», Leif Ove Andsnes και Marius Neset
Με τη Louisa Tuck και την Ingrid Neset (Simax)
Περισσότερη νορβηγική αριστεία. Ο πιο μαέστρος πιανίστας Leif Ove Andsnes πηγαίνει βαθιά. Για τέσσερα χρόνια περιόδευσε αποκλειστικά με τον Μπετόβεν στο πρόγραμμα. Έχει ηχογραφήσει το τρομερό τρίτο του Rachmaninov σε δίσκο δύο φορές. Ώρα να αλλάξετε πίστα; Το πιο πρόσφατο από τα πολλά άλμπουμ του έχει να κάνει με την τζαζ – καλά, κλασική απόχρωση από παρτιτούρες. Ο σαξοφωνίστας και συνθέτης Marius Neset είναι ένας εξαιρετικός εκφραστής της δροσερής, μελωδικής νορβηγικής ορεινής τζαζ στον απόηχο του Jan Garbarek.
Αλμπουμ. “Gesualdo: Η σιωπή μου”
Collegium Vocale Ghent. Philippe Herreweghe (Phi)
Η πολιτιστική ζωή στην ιταλική Αναγέννηση δεν ήταν πάρτι τσαγιού. Ο ζωγράφος Caravaggio και ο μουσικός Gesualdo ήταν σύγχρονοι και βίαιοι στη ζωή και στο έργο τους. Και οι δύο ήταν ένοχοι για φόνο, αλλά ο Gesualdo, ως πρίγκιπας της Venosa, κατάφερε να γλιτώσει την τιμωρία. Αντίθετα, απομονώθηκε και συνέθεσε σκοτεινά μαδριγάλια, εξαιρετικά εκφραστικά σε άγνωστες μέχρι τώρα αρμονίες. Το εξαίσιο φωνητικό κουιντέτο του Philippe Herreweghe κυριαρχεί σε όλες τις μυστηριώδεις διαμορφώσεις και τις τολμηρές παραφωνίες του.
Διαβάστε περισσότερα κείμενα της Camilla Lundberg και τα πάντα για τη μουσική
