Το Γαλλικό Εθνικό Ινστιτούτο Προληπτικής Αρχαιολογικής Έρευνας (Inrap) είχε προειδοποιήσει ότι αυτή την Τρίτη, 17 Σεπτεμβρίου, η έκθεση προόδου για την έρευνα που πραγματοποιήθηκε μετά τη φωτιά που κατέστρεψε τον καθεδρικό ναό Notre-Dame στο Παρίσι στις 15 Απριλίου 2019, θα αποκάλυπτε «μερικά βαριά πράγματα .” Ήταν μια υπόσχεση που τηρήθηκε, ξεκινώντας από την ταυτότητα του επιβάτη ενός από τα δύο μολυβένια φέρετρα που βρέθηκαν κάτω από το πέρασμα τον Απρίλιο του 2022. Πιστεύεται ότι είναι ο ποιητής Joachim Du Bellay, ο οποίος πέθανε σε ηλικία περίπου 35 ετών, στις τη νύχτα της 1ης προς 2 Ιανουαρίου 1560.
Ο Eric Crubézy, γιατρός και καθηγητής ανθρωπολογίας στο Πανεπιστήμιο Paul-Sabatier της Τουλούζης, έκανε την ανακοίνωση στο τέλος μιας παρουσίασης που ήταν ήδη ιδιαίτερα πλούσια καθώς εξέτασε τουλάχιστον 14 ανασκαφές που πραγματοποιήθηκαν μέσα και γύρω από το θρησκευτικό κτίριο.
Ο Crubézy και η ομάδα του αναγνώρισαν το όνομα του Joachim Du Bellay μετά από μια πραγματικά ενδελεχή έρευνα. Στις αρχές του 2022, η εγκάρσια διάβαση είχε ανασκαφεί πριν από την εγκατάσταση της περίφημης σκαλωσιάς 700 τόνων που θα επέτρεπε την ανακατασκευή του κωδωνοστασίου. Ανακαλύφθηκαν οκτώ τάφοι. Αυτό το εύρημα δεν προκάλεσε έκπληξη, καθώς χιλιάδες άνθρωποι, κυρίως εκκλησιαστικοί, θάφτηκαν σε μια νεκρόπολη μεταξύ του 14ου αιώνα.ου και 18ου αιώνες.
Ανάμεσα στους τάφους υπήρχαν δύο μολυβένια φέρετρα, απόδειξη ότι οι κάτοικοί τους είχαν ειδική ιδιότητα. Το πρώτο φέρετρο αναγνωρίστηκε γρήγορα χάρη σε μια πλάκα με έναν επιτάφιο κάτω από την ταφόπλακα και μια μικρότερη πλάκα στο ίδιο το φέρετρο. Ανήκε στον Antoine de la Porte, ο οποίος πέθανε το 1710. Υπηρέτησε ως κανόνας της Notre-Dame για 50 χρόνια και ήταν ένας πλούσιος προστάτης των τεχνών που χρηματοδότησε τον περίβολο της χορωδίας του καθεδρικού ναού.
Έντονη ιππασία
Το δεύτερο ήταν πιο μυστηριώδες: Ξέραμε ότι είχε πεθάνει νέος, ότι έπασχε από φυματίωση των οστών και ότι τα τελευταία του χρόνια ήταν μάλλον πολύ δύσκολα. Η παραμόρφωση του σκελετού του μαρτυρούσε τις έντονες και μακροχρόνιες συνήθειές του στην ιππασία – οι ερευνητές του είχαν δώσει το παρατσούκλι «Ο Καβαλάρης». Οι αρχαιολόγοι είχαν επίσης διαπιστώσει ότι το φέρετρο είχε μεταφερθεί, σε άγνωστη ημερομηνία, για να ξανακαταλάβει μια τοποθεσία που είχε χρησιμοποιηθεί στο παρελθόν, όπως συνέβαινε συχνά.
Ο ποιητής της Πλειάδας ένωσε τις κουκκίδες. Ο συγγραφέας δεν ήταν θρησκευτικός αξιωματούχος, αλλά ήταν κανόνας της Παναγίας των Παρισίων. Πάνω απ’ όλα, ήταν ανιψιός του Jean Du Bellay, πρώην επισκόπου του Παρισιού, καρδινάλιος και κοσμήτορας του Ιερού Κολλεγίου της Ρώμης – με άλλα λόγια, ο αριθμός δύο στην Εκκλησία. Στις 2 Ιανουαρίου 1560, θάφτηκε στη Notre-Dame στο παρεκκλήσι του Saint-Crépin. Αυτό τουλάχιστον υποδεικνύει η καταγραφή της συγκατάθεσης του κεφαλαίου, το κολέγιο που ορίστηκε από τον πάπα για να καθορίσει τον τόπο των ταφών.
Σας απομένει να διαβάσετε το 61,56% αυτού του άρθρου. Τα υπόλοιπα είναι μόνο για συνδρομητές.
