Ένα παιδί από τη Ρουμανία στα πέντε σχολικής ηλικίας δεν πηγαίνει σχολείο και η πείνα και η φτώχεια μειώνουν τις επιδόσεις

100 χρόνια μετά τη διεθνή υιοθέτηση της Διακήρυξης της Γενεύης για τα Δικαιώματα του Παιδιού, ο Οργανισμός Save the Children Romania δίνει φωνή στις ανησυχίες των παιδιών που είναι ευάλωτα στη φτώχεια, τον πόλεμο ή τον κλιματικό κίνδυνο σε όλο τον κόσμο.

Η διακήρυξη, που συντάχθηκε από την Eglantyne Jebb, ιδρύτρια της οργάνωσης Save the Children, όριζε ότι κάθε παιδί έχει θεμελιώδη δικαιώματα στη ζωή, την ανάπτυξη, τη βοήθεια, τη βοήθεια και την προστασία. Όμως, παρά την πρόοδο που σημειώθηκε τον περασμένο αιώνα, σήμερα τα δικαιώματα των παιδιών διαβρώνονται και η ανισότητα αυξάνεται.

Για τον εορτασμό της εκατονταετηρίδας των Δικαιωμάτων των Παιδιών, η Save the Children συγκέντρωσε παιδιά από την Ινδονησία, τη Συρία και την Ουκρανία για να δημιουργήσουν μια μοναδική και δημιουργική σειρά φωτογραφιών που αντικατοπτρίζουν την ταυτότητα, τα δικαιώματα και τις ελπίδες τους για το μέλλον.

Σε συνεργασία με τους βραβευμένους φωτογράφους Ulet Ifansasti (Ινδονησία), Kate Stanworth (Συρία) και Oksana Parafeniuk (Ουκρανία), τα παιδιά κλήθηκαν να δημιουργήσουν ένα κολάζ φωτογραφιών και να γράψουν ένα ποίημα που εκφράζει ποιοι είναι, τι τους ενδιαφέρει και πώς αντιλαμβάνονται το δικαιώματα που έχουν. Συνδύασαν το πορτρέτο τους με αντικείμενα όπως φύλλα, κοχύλια, σκισμένο χαρτί, συνδετήρες και αποκόμματα κειμένου, δημιουργώντας μια συλλογή που γιορτάζει την αισιοδοξία τους για το μέλλον και υπογραμμίζει τι διακυβεύεται εάν η πρόοδος στα δικαιώματά τους μείνει στάσιμη.

Ένα δισεκατομμύριο παιδιά παγκοσμίως ζουν σε ακραία φτώχεια, αντιμετωπίζουν οξεία πείνα, ανισότητα και διακρίσεις. Ένα στα έξι παιδιά μεγαλώνει σε σύγκρουση, χάνοντας το σπίτι του, τα αγαπημένα του πρόσωπα και, σε πολλές περιπτώσεις, τη ζωή του. Σχεδόν κάθε παιδί στον κόσμο επηρεάζεται από τουλάχιστον έναν κλιματικό κίνδυνο, αν και τα παιδιά ευθύνονται λιγότερο για την κλιματική κρίση.

Στη Σούμπα της Ινδονησίας, η 15χρονη Ελίν είναι παθιασμένη με την προστασία του ωκεανού, αλλά ανησυχεί για τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής. Μάζευε άμμο και κοχύλια ενώ κολυμπούσε και τα κόλλησε στο πορτρέτο του. «Σε αυτόν τον φλεγόμενο κόσμο, έχω το δικαίωμα να είμαι ευτυχισμένος. Έχω το δικαίωμα να αναπνέω καθαρό αέρα. Έχω το δικαίωμα να έχω πρόσβαση σε καθαρό νερό», έγραψε στο ποίημά της.

Ο Anjar, ηλικίας 18 ετών, υποστηρίχθηκε μέσω του προγράμματος Save the Children’s i2Change για να αντιμετωπίσει την έλλειψη πρόσβασης σε καθαρό νερό στο χωριό του φίλου του Sandi. Μαζί σχεδίασαν ένα νέο πηγάδι που έφερε τρεχούμενο νερό στο χωριό για πρώτη φορά. Ο Anjar ανησυχεί για τις επιπτώσεις της αποψίλωσης των δασών και έχει χρησιμοποιήσει την τέχνη του για να απεικονίσει τον εαυτό του ως πολεμιστή που προστατεύει τα δέντρα και το χώμα που αγαπά. «Πρέπει να μάθουμε και να προστατεύσουμε τη φύση μας για να μην καταστραφεί», είπε.

Σε παγκόσμιο επίπεδο, ο αριθμός των παιδιών που πλήττονται από τον πόλεμο έχει διπλασιαστεί από τη δεκαετία του 1990. Ο οκτάχρονος Μάρκους προσπαθεί να ξαναφτιάξει τη ζωή του αφού αυτός και η μητέρα του τράπηκαν σε φυγή όταν ξέσπασε ο πόλεμος στην Ουκρανία. «Έχω πολλούς φίλους στο σπίτι στην Οδησσό, αλλά δεν έχω πολλούς εδώ», είπε. Του πήρε μήνες για να προσαρμοστεί στο νέο σχολείο, αλλά τώρα, στη Ρουμανία, με την υποστήριξη του κέντρου Save the Children, νιώθει πιο άνετα. Το πορτρέτο του δείχνει τα μεγάλα του όνειρα για το μέλλον και πόσο σημαντικό είναι για εκείνον η πατρίδα και το σχολείο του. «Θέλω να γίνω καπετάνιος γιατί θα ήθελα να ταξιδέψω σε όλο τον κόσμο», είπε.

Η Shehab, 16, ζει στο Za’atari της Ιορδανίας, τον μεγαλύτερο καταυλισμό Σύρων προσφύγων στον κόσμο και βρήκε την εσωτερική της δύναμη στο τοπικό κλαμπ αυτοάμυνας. Γεννήθηκε με αναπηρία και υπέφερε από εκφοβισμό, που την έκανε να εγκαταλείψει το σχολείο. Στο Κέντρο Ενδυνάμωσης Εφήβων, που συντονίζεται από το Save the Children και το UNFPA Jordan, μαθαίνει αυτοάμυνα, καθώς και τέχνη και γιόγκα.

Το πορτρέτο της δείχνει πόσο σημαντικό είναι για εκείνη να έχει το δικαίωμα στην εκπαίδευση και την προστασία. «Ήμουν σπασμένη πριν έρθω στο κέντρο, τώρα έχω περισσότερη αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση», είπε. «Όταν ήρθα εδώ, έμαθα ποια είναι τα δικαιώματα του παιδιού και άρχισα να μιλάω για αυτά στα άλλα παιδιά και στους μικρότερους. Είναι πολύ ευχάριστο συναίσθημα γιατί ένιωθα ότι κάνω κάτι για την κοινωνία, ότι άλλαζα κάτι. Ένιωσα ηγέτης για αυτά τα παιδιά».

Η Save the Children υποστηρίζει παιδιά σε όλο τον κόσμο, παρέχοντας ασφαλείς χώρους για όσους οι ζωές καταστρέφονται από συγκρούσεις, βελτιώνοντας την πρόσβασή τους στην εκπαίδευση και την υγεία και ενισχύοντας τις φωνές των παιδιών που αντιτίθενται στον καταναγκαστικό γάμο και εκστρατείες για ένα πιο πράσινο και δικαιότερο μέλλον.

Η Annabel Fenn, Επικεφαλής του Τμήματος Κλίματος και Ανισότητας στο Save the Children, δήλωσε: «Η υποστήριξη των δικαιωμάτων των παιδιών αντιπροσωπεύει την ιστορία, το παρόν και το μέλλον μας. Το έργο μας για να υποστηρίξουμε τα παιδιά να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους είναι τόσο επείγον και επίκαιρο σήμερα όσο πριν από 100 χρόνια. Υποστηρίζουμε τα δικαιώματά τους και το κάνουμε μαζί τους όταν ο κόσμος αποτυγχάνει να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του απέναντί ​​τους και μεταφέρουμε τη φωνή τους μπροστά όταν ζητούν μια καλύτερη ζωή και μέλλον.

Gabriela Alexandrescu, εκτελεστική πρόεδρος της Save the Children Romania: «Ένα αιώνα μετά τις πρώτες προσπάθειες για την προστασία των δικαιωμάτων των παιδιών, αντιμετωπίζουμε μια οδυνηρή πραγματικότητα στη Ρουμανία: σχεδόν τα μισά από τα παιδιά μας ζουν στη φτώχεια και κινδυνεύουν με κοινωνικό αποκλεισμό και δεν απολαμβάνουν ποιοτική εκπαίδευση . Είναι μια απαράδεκτη κατάσταση που απαιτεί μια ειλικρινή αξιολόγηση του τρόπου με τον οποίο οι αρχές κατάλαβαν διαχρονικά να σέβονται τα δικαιώματα του παιδιού. Πρέπει να ξεκινήσουμε από τη θεμελιώδη αρχή ότι κάθε παιδί αξίζει την ευκαιρία να αξιοποιήσει πλήρως τις δυνατότητές του, ανεξάρτητα από τις συνθήκες στις οποίες γεννήθηκε».

Η ανισότητα είναι παρούσα στη ζωή των παιδιών της Ρουμανίας από τη γέννηση: Η Ρουμανία παραμένει στην κορυφή της βρεφικής θνησιμότητας, πάνω από τον μέσο όρο της ΕΕ, σχεδόν οι μισές γεννήσεις από μητέρες κάτω των 15 ετών στην Ευρώπη καταγράφονται στη χώρα μας, μια από τις κύριες αιτίες αυτού. κατάσταση πραγμάτων είναι η φτώχεια. Η Ρουμανία συνεχίζει να κατέχει μια ανεπιθύμητη θέση μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών με τα υψηλότερα επίπεδα βρεφικής θνησιμότητας, με ποσοστό 5,7 τοις χιλίοις (το 2022), πάνω από τον μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης πριν από 20 χρόνια.

Σχεδόν δύο στα πέντε παιδιά της Ρουμανίας μεγαλώνουν με κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού. Παραμένει ανησυχητικό το γεγονός ότι, παρόλο που τα περισσότερα παιδιά (65%) μπορούν να αναγνωρίσουν μια κακοποίηση, μόνο 1 στα 3 βρίσκεται σε κατάσταση να γνωρίζει ποιον να ζητήσει βοήθεια και να εμπιστευτεί αυτό το άτομο ή το ίδρυμα αναφοράς. Οι μισοί μαθητές στα σχολεία της Ρουμανίας δηλώνουν θύματα συνεχούς εκφοβισμού. Το ποσοστό των μαθητών που δηλώνουν θύματα εκφοβισμού αυξήθηκε από 29% το 2016 σε 49% το 2022, σύμφωνα με τη μελέτη Save the Children. Και ένα στα πέντε παιδιά της Ρουμανίας δεν τελειώνει το σχολείο εγκαίρως, ενώ η Ρουμανία είναι το κράτος μέλος της ΕΕ με το χαμηλότερο επίπεδο συμμετοχής στην εκπαίδευση στην ηλικία ολοκλήρωσης της υποχρεωτικής εκπαίδευσης (78,1%).

Τα τελευταία 10 χρόνια, τα στοιχεία της Save the Children Romania δείχνουν ότι το ποσοστό των παιδιών που παραδέχονται ότι ξέρουν από ποιον να ζητήσουν βοήθεια σε μια επικίνδυνη κατάσταση παρέμεινε σταθερό στην περίπτωση εκμετάλλευσης μέσω εργασίας ή παραγωγής υλικού με σεξουαλικό περιεχόμενο. , αλλά έχει μειωθεί στην περίπτωση της σωματικής κακοποίησης (κατά 4,7 ποσοστιαίες μονάδες) και στην περίπτωση της σεξουαλικής κακοποίησης (κατά 3,4 ποσοστιαίες μονάδες).

Περισσότερα από τα μισά παιδιά της Ρουμανίας (55,1%) θέλουν να εγκαταλείψουν τη χώρα και να εγκατασταθούν στο εξωτερικό, ενώ το ένα τρίτο από αυτά θα ήθελε να συνεχίσει τις σπουδές του στο εξωτερικό. Μεταξύ των βασικών λόγων που θα τους οδηγούσαν στη μετανάστευση είναι οι ευκαιρίες που σχετίζονται με την εκπαίδευση (26,3%) και η δυσαρέσκεια ή η δυσπιστία για τις συνθήκες διαβίωσης στη Ρουμανία (21,9%), σύμφωνα με τα στοιχεία κοινωνιολογικής έρευνας που πραγματοποιήθηκε από τον Οργανισμό Save the Children Romania. . Το αίσθημα δυσπιστίας ότι τα πράγματα μπορούν να βελτιωθούν είναι επίσης σχετικό όταν τα παιδιά παραδέχονται ότι, αντιμέτωποι με μια κατάσταση κακοποίησης, μόνο λίγο πάνω από το ένα τρίτο είναι σε θέση να γνωρίζουν ποιον να ζητήσουν βοήθεια και να εμπιστευτούν αυτό το άτομο ή το ίδρυμα αναφοράς.

Ο Αντρέι είναι 8 ετών. Ζει με τον πατέρα του και τα τρία αδέρφια του σε ένα νοικιασμένο δωμάτιο στα περίχωρα της πόλης. Ο πατέρας είναι μεροκάματο και συχνά δεν μπορεί να βρει δουλειά, επομένως η οικογένεια βασίζεται κυρίως στην κοινωνική βοήθεια που παρέχεται από το κράτος. Ο Αντρέι και η μικρότερη αδερφή του, Μαρία (5 ετών), δεν είχαν την ευκαιρία να πάνε στο νηπιαγωγείο λόγω ελλείψεων υλικών και της ασταθούς κατάστασης της οικογένειας. Ο πατέρας άκουσε για το πρόγραμμα Save the Children στη γειτονιά τους μέσω γειτόνων, των οποίων τα παιδιά έχουν επωφεληθεί από την υποστήριξη της οργάνωσης στο παρελθόν. Κατά τη διάρκεια μιας επίσκεψης στην κοινότητα, ο πατέρας πλησίασε τους ανθρώπους της Save the Children, ζητώντας τους να συμπεριλάβουν τον Αντρέι και τη Μαρία στα προγράμματά τους. Μετά την αξιολόγηση της κατάστασης της οικογένειας, ο Αντρέι ενσωματώθηκε στο σχολικό σύστημα, στην προπαρασκευαστική τάξη στο σχολείο της γειτονιάς, συνεχίζοντας να επωφελείται από την υποστήριξη του Save the Children μέσω του προγράμματος School After School. Και η Μαρία ήταν ένα από τα παιδιά που ωφελήθηκαν από το καλοκαιρινό πρόγραμμα του νηπιαγωγείου.