Απόψεις | Η ρωσική λογοκρισία δεν μπορεί να σταματήσει τη δουλειά μας

Όσο υπάρχουν πόλεμοι, υπήρχαν και κατεχόμενα εδάφη και μάχες για την απελευθέρωσή τους. Επομένως, η ίδια η ουσία της πολεμικής δημοσιογραφίας είναι να παρακολουθεί απευθείας από το πεδίο τις συγκρούσεις μεταξύ μαχόμενων δυνάμεων που κάνουν ό,τι μπορούν για να καταλάβουν ή να απελευθερώσουν (ανάλογα με την άποψή σας) αυτές τις περιοχές. Σήμερα το καθεστώς της Μόσχας αμφισβητεί αυτή τη θεμελιώδη αρχή, που είναι η βάση του επαγγέλματός μας.

Καταλαβαίνετε τη ρωσική λογική; Εάν εφαρμοστεί κατά γράμμα, θα σήμαινε ότι δεν θα έπρεπε να εισέλθουμε στη Δυτική Όχθη, τη Γάζα και τα εδάφη του Γκολάν που κατέχονται από το Ισραήλ από τον πόλεμο του 1967; Δεν πρέπει να επισκεφτούμε την Ανατολική Ιερουσαλήμ; Μην κάνετε συνεντεύξεις και κινηματογραφείτε Εβραίους εποίκους σε οικισμούς, οι οποίοι σύμφωνα με τον ΟΗΕ και τις διεθνείς συμβάσεις είναι παράνομοι. δεν περιγράφει ζωντανά τα βάσανα των Παλαιστινίων; Στο παρελθόν, δεν έπρεπε να ακολουθούσαμε την αμερικανική εισβολή στο Ιράκ το 2003 ή στο Αφγανιστάν το 2001, καθώς και τη ρωσική δύο δεκαετίες νωρίτερα; Πηγαίνοντας προς τα πίσω, ο δυτικός Τύπος που επικρίνει την αμερικανική εισβολή στο Βιετνάμ (η οποία παρείχε εξαιρετικά πυρομαχικά για τη σοβιετική προπαγάνδα εκείνη την εποχή) δεν θα έπρεπε επίσης να είχε ενσωματωθεί στους Πεζοναύτες;

Το 2014-15 η κυβέρνηση του Κιέβου απείλησε εμάς τους ξένους δημοσιογράφους με κυρώσεις, οι οποίοι εισήλθαν σε εκείνες που ελέγχονται από τους φιλορώσους (με τη βοήθεια των στρατιωτών της Μόσχας) από τις ουκρανικές περιοχές Ντονμπάς. Η απάντησή μας ήταν σταθερή: «πηγαίνετε σε αυτή τη χώρα, αυτή είναι απλώς η δουλειά μας». Οι διαμαρτυρίες δεν είχαν ουσιαστικά καμία συνέπεια.

Οπλισμένοι με αυτά τα επιχειρήματα, μπορούμε μόνο να επαναλάβουμε όσο πιο σταθερά γίνεται ότι η ανταποκρίτρια του Tg1 Stefania Battistini και ο χειριστής Simone Traini, κατά την είσοδό τους στις περιοχές του Kursk που κατέλαβαν οι Ουκρανοί στις αρχές Αυγούστου, απλώς εκπλήρωσαν το καθήκον τους ως ανταποκριτές. Και μαζί τους όλοι οι άλλοι συνάδελφοι που έκαναν το ίδιο. Οι ισχυρισμοί της ρωσικής δικτατορίας για φίμωση του ελεύθερου Τύπου είναι απαράδεκτοι και πρέπει να απορριφθούν κατηγορηματικά. Μαφιακός εκβιασμός, ειδικά από ένα καθεστώς που λογοκρίνει, καταδιώκει και σκοτώνει τους δικούς του δημοσιογράφους εδώ και δεκαετίες: αλίμονο να υποχωρήσεις!