Απόψεις | Η ψήφος του Ιουλίου και η κυβέρνηση: η περίπτωση της Γαλλίας

Η γαλλική περίπτωση είναι πραγματικά εγχειρίδιο εφαρμοσμένης πολιτικής επιστήμης. Και από βαθύ προβληματισμό για τη δημοκρατία και τη συναίνεση. Ως εκ τούτου, η αριστερά και η άκρα αριστερά κέρδισαν τις εκλογές τον περασμένο Ιούλιο. Όμως η δεξιά, με την καλοσύνη της ακροδεξιάς, κυβερνά. Έτσι η Marine Le Pen, πλήρως νομιμοποιημένη, αποτελεί πλέον μέρος του θεσμικού πλαισίου. Ο Πρωθυπουργός Μισέλ Μπαρνιέ ανήκει στο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα, σε ό,τι απομένει από την γκαουλιστική παράδοση, την πέμπτη δύναμη που προέκυψε από τις κάλπες. Και το κόμμα του Προέδρου Εμανουέλ Μακρόν, το οποίο εξακολουθεί να περιέχει λίγη αριστερά, ευλογεί και συμμετέχει στην κυβέρνηση της δεξιάς. Δεξιά πολιτική λοιπόν; Ναι και όχι, γιατί δεν μπορείς να προσποιηθείς ότι δεν συνέβη τίποτα. Ας βάλουμε, λοιπόν, το πόδι μας στον επιταχυντή της ασφάλειας, της καταπολέμησης της λαθρομετανάστευσης και της εγκληματικότητας, θέματα που εν τέλει η δεξιά εξυψώνει και η αριστερά -σιωπηλά- εγκρίνει. Έπειτα ένα κοινωνικό σούπ, που σημαίνει πιθανή διόρθωση της μεταρρύθμισης του συνταξιοδοτικού συστήματος, με την εκ των υστέρων σκέψη ότι θα ήταν καλύτερα να υποσχεθούμε χωρίς να αγγίξουμε τίποτα.

Εν τω μεταξύ, τα στρατεύματα του Μακρόν, που έχουν εισέλθει στην ισχύουσα κυβέρνηση, διχάζονται ανάμεσα στο προοδευτικό ρεύμα που βλέπει τη Μαρίν Λεπέν ως καπνό και καθρέφτη και στο φιλελεύθερο κυβερνητικό ρεύμα που προσαρμόζεται στους υπολογισμούς και τον κυνισμό και σώζει την έδρα. Ήδη πονοκέφαλο έχουν προκαλέσει οι δηλώσεις του νέου υπουργού Εσωτερικών Bruno Retailleau (σκληρής φήμης) σχετικά με το αδίκημα της παράνομης διαμονής και τις περικοπές βοήθειας «για τη μείωση της μετανάστευσης». Ο Μισέλ Μπαρνιέ, με τη φήμη του διαπραγματευτή, περπατά πάνω σε τσόφλια αυγών. Επέλεξε λοιπόν ένα χαμηλό προφίλ, για τον εαυτό του και για την κυβερνητική ομάδα. Οι εξέχουσες προσωπικότητες θα ήταν ακόμη πιο διχαστικές. Εν τω μεταξύ, το δημόσιο έλλειμμα εκτοξεύεται στο 6% του ΑΕΠ. Θα χρειαζόταν αίμα και δάκρυα για να σωθεί ένα κράτος που αιμορραγεί, η κυβέρνηση υπόσχεται αλήθεια, προσπάθεια ανάκαμψης, άρα περικοπές στις δημόσιες δαπάνες, αλλά χωρίς αυξήσεις φόρων. Επομένως, είναι καλύτερο να μην διευκρινίσετε εάν ο λογαριασμός θα είναι δεξιός ή αριστερός. Αλχημεία; Όχι, είναι η Γαλλία.