Απόψεις | Ο τομέας του αυτοκινήτου χρειάζεται πολύ περισσότερα (όχι μόνο χρόνο)

Οι κατασκευαστές αυτοκινήτων θα μπορούσαν να ζητήσουν να αναβάλουν ή να μετριάσουν το χρονοδιάγραμμα που αναμένεται να οδηγήσει από τώρα έως το 2035, σύμφωνα με τους ευρωπαϊκούς κανόνες, στην οριστική εγκατάλειψη της πώλησης αυτοκινήτων με κινητήρα εσωτερικής καύσης. Οι κατασκευαστές αυτοκινήτων (όχι όλοι και με διαφορετικές θέσεις) θα ήθελαν να δουν την αναθεώρηση της μείωσης κατά 15% των εκπομπών CO2 το 2025.

Σίγουρα δεν θα είναι το πρώτο ούτε το τελευταίο αίτημα. Κάτι που όμως εγείρει ορισμένες αμφιβολίες για το πώς οι πρωταγωνιστές σε αυτόν τον τομέα αντιμετώπισαν την τεχνολογική και κοινωνική ασυνέχεια που δημιουργείται από τις περιβαλλοντικές προκλήσεις. Μπορούμε και πρέπει να επικρίνουμε την Ευρώπη εάν πιστεύουμε ότι έχει θέσει το θέμα της υπερθέρμανσης του πλανήτη με ιδεολογικό και γραφειοκρατικό τρόπο. Αλλά πίσω από το πέπλο αυτών των επικρίσεων, η σκέψη ότι το ζήτημα δεν ήταν πραγματικό μπορεί να έκανε πολλούς να πιστέψουν ότι ήταν δυνατό να ενεργήσουμε μόνο με βάση το χρονοδιάγραμμα. Αυτό που ανέφερε η Ευρώπη ήταν μια πρόκληση που βασιζόταν κυρίως στην καινοτομία. Αυτό που συνέβαινε στις Ηνωμένες Πολιτείες με την Tesla, αλλά κυρίως αυτό που είχε συμβεί στην Κίνα με τα ηλιακά πάνελ και τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, κινδύνευε να εξαπλωθεί και σε άλλους τομείς.

Η κινεζική BYD, η εταιρεία που ξεπέρασε οριακά την Tesla σε πωλήσεις ηλεκτρικών αυτοκινήτων, ήταν μια start-up το 2003. Η BYD μαζί με την άλλη κινεζική Geely (η οποία ήδη κατέχει τη Volvo στην Ευρώπη) και η Dongfeng αναζητούν ιστότοπους στην ΕΕ για την παραγωγή αυτοκινήτων που δεν επιβαρύνονται από τους απειλούμενους δασμούς 19,9%. Οι δασμοί, η παράταση των προθεσμιών, είναι έκτακτα μέτρα. Χρησιμεύουν για να κερδίσουμε χρόνο: αρκεί η πρόκληση της τεχνολογίας και της καινοτομίας να γίνει αποδεκτή ανάντη. Οι ευρωπαίοι κατασκευαστές αυτοκινήτων έχουν δαπανήσει τα περισσότερα για έρευνα και ανάπτυξη στην ΕΕ τα τελευταία είκοσι χρόνια. Έχουν τα χαρτιά στη σειρά.

Αλλά οι δύο οικολογικές και ψηφιακές μεταβάσεις μας έκαναν να καταλάβουμε πώς ο ανταγωνισμός στην καινοτομία κερδίζεται τώρα με μια συστημική λογική. Και επομένως εκτός από τη διευκόλυνση της μετάβασης και του χρόνου που χρειαζόταν και πρέπει, για παράδειγμα, να στοχεύσουμε σε μια καλύτερη διάρθρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας και των υποδομών του κλάδου. Συμμετέχοντας δηλαδή στην υπεράσπιση όχι μόνο αυτού που υπάρχει αλλά και στην οικοδόμηση του μέλλοντος. Δεν είναι απλά λόγια, αλλά το πλαίσιο χωρίς το οποίο κάθε εταιρεία και κλάδος προορίζεται να υποκύψει αν δεν υιοθετηθεί.