Απόψεις | Το πρώτο AI; Πριν από σχεδόν 80 χρόνια για βιντεοπαιχνίδια

Οι πρώτες τεχνητές νοημοσύνη; Δημιουργήθηκαν μεταξύ της δεκαετίας του 40 και του 50 του περασμένου αιώνα, επομένως ακόμη και πριν επινοηθεί ο όρος «τεχνητή νοημοσύνη» στο συνέδριο του Dartmouth το 1956. Δεν χρησιμοποιήθηκαν για πειράματα στην ατομική ενέργεια ή για να αποκαλύψουν τα μυστικά του σύμπαντος: τα τρία AI ante litteram, απλά (με τα σημερινά μάτια) μικρά προγράμματα που εκτελούνταν στον υπερυπολογιστή (τότε) του Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ, ήταν η νίκη. καρδιά τόσων βιντεοπαιχνιδιών. Ντάμα, σκάκι και μια έκδοση του μαθηματικού παιχνιδιού Nim, με τον τελευταίο «αλγόριθμο» ικανό να νικήσει και τους πιο ικανούς ανθρώπους παίκτες.

Τα βιντεοπαιχνίδια είναι ένα πεδίο δοκιμών για νέες τεχνολογίες, πράγματι η ιδέα ισχύει ακόμα κι αν την αντιστρέψετε: τα βιντεοπαιχνίδια γεννήθηκαν (επίσης) ως μια μορφή επιστημονικού πειραματισμού. Το τένις για δύο, πρόγονος του Ping Pong από την Odyssey (πρώτη κονσόλα, 1972) και του Pong (ο περίφημος τίτλος Atari από το 1973), δημιουργήθηκε το 1958 από τον Willy Higinbotham για να εξηγήσει διαδραστικά τα μαθήματα φυσικής του. Μια πρώτη γεύση από τους λεγόμενους «έξυπνους πράκτορες», λογισμικό ικανό για συνομιλίες και αυτόνομες αποφάσεις, θα έχουμε το 2025 με το παιχνίδι Mecha Break. Χάρη στο λογισμικό Ace που αναπτύχθηκε από την Nvidia -η εταιρεία εκτοξεύτηκε στην κορυφή των παγκόσμιων χρηματιστηρίων για την υψηλή απόδοση των τσιπ της, γεννημένη από βιντεοπαιχνίδια και ιδανική για “τρέξιμο” λογισμικού Ai-, ένας ψηφιακός βοηθός θα ακολουθεί τον παίκτη κατά τη διάρκεια την περιπέτεια για να τον βοηθήσετε, να απαντήσει στις ερωτήσεις του σε μια συνομιλία σε πραγματικό χρόνο, να αλληλεπιδράσει εάν – μέσω της κάμερας web – δει αμηχανία ή διασκέδαση στο πρόσωπο οποιουδήποτε παίζει. Ένας μικρός συμπαίκτης, με περιορισμένες δυνατότητες, αλλά που είναι ικανός να μας κάνει να φανταστούμε ένα μέλλον. Ένα μέλλον προς αποκρυπτογράφηση -και ενδεχομένως να κριθεί-, που αποτελείται από καθημερινές σχέσεις ακόμα και με «άνθρωπους» που δεν είναι απαραίτητα άνθρωποι.