Απόψεις | Υγειονομική περίθαλψη, θυμός, καταστάσεις έκτακτης ανάγκης και αναξιοποίητες ευκαιρίες

Τι συμβαίνει στον τομέα της υγείας; Επιθέσεις σε γιατρούς και νοσηλευτές, λίστες αναμονής που δεν δείχνουν σημάδια μείωσης, ανισότητες υγείας που αυξάνονται, και όχι μόνο μεταξύ Βορρά και Νότου, αλλά και στην ίδια πόλη από γειτονιά σε γειτονιά, όπως έχει ήδη τεκμηριωθεί στο Μιλάνο. Αν υπάρχει ένα αόρατο fil rouge που συνδέει τα διαφορετικά φαινόμενα που βλέπουμε, είναι αυτό ενός συστήματος που χρόνια τώρα έχει δείξει άφθονα σημάδια δυσκολίας.

Ολοένα και λιγότερο οικουμενική και αναζητώντας απεγνωσμένα επαρκείς πόρους, η Υγειονομική Υπηρεσία εμφανίζεται καθημερινά όλο και περισσότερο σε κρίση. Η παραίτηση του άρρωστου περιγράφεται καλά στη συνέντευξη της Corriere με έναν χειριστή από το κέντρο κρατήσεων του Πιεμόντε, ο οποίος, όταν ρωτήθηκε ποιος καταλαβαίνει καλύτερα τους λόγους της κακής εξυπηρέτησης και της μεγάλης αναμονής, απαντά: «Οι χρόνια άρρωστοι που η μόνη τους απάντηση, όταν φτάσει , σχετίζεται με το σύστημα υγείας στο σύνολό του. «Τελείωσαν όλα, τίποτα για τη δημόσια υγεία δεν υπάρχει πια», απαντούν, τις περισσότερες φορές».

Αλλά ενώ ο υπουργός Schillaci εργάζεται για να βρει νέα χρηματοδότηση και κάποιος περιφερειακός σύμβουλος ανακοινώνει απίθανες και ευφάνταστες λύσεις σε κάθε συνέντευξη Τύπου, τίποτα ουσιαστικά δεν αλλάζει, τουλάχιστον αυτή τη στιγμή. Οι τεράστιοι πόροι που διατίθενται από το Pnrr, ακόμη σε μεγάλο βαθμό αχρησιμοποίητοι, δεν φαίνεται να μπορούν να έχουν αντίκτυπο σε ένα σενάριο που απαιτεί πλήρη επανεξέταση. Έχουμε καθυστερήσει σε μια πραγματική μεταρρύθμιση του NHS, η οποία, ξεκινώντας από τις νέες ανάγκες υγείας, αντιμετωπίζει την αλλαγμένη επιδημιολογική πραγματικότητα και, χωρίς ιδεολογία αλλά με πραγματισμό, εξετάζει την υπάρχουσα οικονομική διαθεσιμότητα και αξιολογεί προσεκτικά τους κινδύνους και τα οφέλη μιας πιθανής μετάβασης σε ολοκληρωμένο μικτό σύστημα και καθοδηγούμενο από τον δημόσιο-ιδιωτικό τομέα, αν δεν είναι πλέον δυνατό, όπως δεν είναι ήδη, να εγγυηθούν τα πάντα σε όλους.

Δεν εκμεταλλευόμαστε τις εξαιρετικές ευκαιρίες που προσφέρουν οι νέες τεχνολογίες που διατίθενται ξεκινώντας από την τεχνητή νοημοσύνη, ενώ η περιοχή, η αχίλλειος πτέρνα της πανδημίας, παραμένει πάντα η ίδιαχωρίς πολλά περιθώρια βελτίωσης, όπως και η οικογενειακή ιατρική. Απομένει λίγος χρόνος για να κάνετε οτιδήποτε, αλλά κανείς δεν φαίνεται να το προσέχει πραγματικά.