Νεκρός στα 85 του, ο Rolf Wolfshohl θα παραμείνει ως ένας από τους τρεις Γερμανούς αναβάτες στην ιστορία που κέρδισαν ένα Grand Tour. Ήταν στο Vuelta το 1965, τρία χρόνια μετά τον Rudi Altig (1962) και τριάντα δύο χρόνια πριν από τον Jan Ullrich (Tour de France 1997 και Tour of Spain 1999). Εκείνη τη χρονιά ήταν μπροστά από τους Raymond Poulidor και Rik Van Looy στη γενική κατάταξη για τη μεγαλύτερη στιγμή της καριέρας του στο δρόμο, με τη νίκη του στο Paris-Nice το 1968.

Καταγόμενος από την Κολωνία, ο Wolfshohl θεωρούνταν ένας από τους πιο επιθετικούς αναβάτες στο peloton, γεγονός που του χάρισε το παρατσούκλι, “the wolf”, που του ταίριαζε πολύ (στα γερμανικά, η λέξη “λύκος” μεταφράζεται σε λύκος), αλλά κυρίως επειδή Το επώνυμό του δεν προφερόταν στους Γάλλους.

Ήταν ο Γύρος της Γαλλίας που τον έκανε πραγματικά δημοφιλή, με δύο νίκες στα στάδια το 1967 και το 1970, καθώς και δύο μέρες που πέρασε με την Κίτρινη Φανέλα το 1968. Έκτος στην τελική κατάταξη εκείνη τη χρονιά, σημείωσε αναμνήσεις σε αυτές τις διαδρομές τον Ιούλιο , ακόμα κι αν το ιστορικό του ήταν ήδη πολύ πλούσιο με δεύτερες θέσεις σε Liège-Bastogne-Liège (1962), Milan-San Remo (1963) και Volk (1968).

Εκπροσώπησε πολλές γαλλικές ομάδες

Ο Wolfshohl έλαμψε επίσης στο cyclo-cross, το αγαπημένο του άθλημα, κατακτώντας τρεις παγκόσμιους τίτλους (το 1960, το 1961 και το 1963). Έδωσε το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας του, η οποία ξεκίνησε το 1960 και την οποία τελείωσε το 1973, για γαλλικές ομάδες (Gitane-Leroux, Peugeot, Mercier, Bic και Fagor-Mercier συγκεκριμένα).

Στη συνέχεια ανέλαβε την οργάνωση του ημι-κλασικού Rund um Köln, όπως ο φίλος του Jean-Marie Leblanc, αφεντικό του Tour στη δεκαετία του ’90 και στις αρχές της δεκαετίας του 2000. Είχε δημιουργήσει το δικό του κατάστημα ποδηλάτων και επίσης ένα εργαστήριο όπου συναρμολόγησε το δικό του πλαίσια.

Ο Wolfshohl είχε τερματίσει τις δραστηριότητές του μόλις πριν από λίγα χρόνια λόγω κακής υγείας και προσωπικών τραγωδιών, με τον θάνατο των παιδιών του, τον γιο του δρομέα κατά τη διάρκεια του γερμανικού πρωταθλήματος το 1984 και την κόρη του θύμα καρκίνου το 2011.