Οι κάλπες στην Τυνησία ανοίγουν καθώς ο Κάις Σάιεντ ετοιμάζεται για επανεκλογή

Η Τυνησία διεξάγει προεδρικές εκλογές την Κυριακή, 6 Οκτωβρίου, χωρίς πραγματική αντίθεση με τον νυν κυβερνήτη Kais Saied, ο οποίος θεωρείται ευρέως ότι θα κερδίσει καθώς οι πιο εξέχοντες επικριτές του, συμπεριλαμβανομένου ενός βασικού διεκδικητή του, βρίσκονται πίσω από τα κάγκελα.

Τρία χρόνια μετά τη σαρωτική κατάληψη της εξουσίας από τον Σάιεντ, οι εκλογές θεωρούνται ως ένα κεφάλαιο που κλείνει στο πείραμα της Τυνησίας με τη δημοκρατία. Η βορειοαφρικανική χώρα περηφανευόταν για περισσότερο από μια δεκαετία ότι ήταν η γενέτειρα των εξεγέρσεων της Αραβικής Άνοιξης κατά της δικτατορίας.

Τα εκλογικά τμήματα ανοίγουν στις 8:00 το πρωί και κλείνουν στις 6:00 το απόγευμα. Τα προκαταρκτικά αποτελέσματα θα πρέπει να έρθουν το αργότερο την Τετάρτη, αλλά ενδέχεται να γίνουν γνωστά νωρίτερα, σύμφωνα με το ISIE, το εκλογικό συμβούλιο.

Ενόψει της ημέρας των ψηφοφοριών, δεν υπήρξαν προεκλογικές συγκεντρώσεις ή δημόσιες συζητήσεις – και σχεδόν όλες οι προεκλογικές αφίσες στους δρόμους της πόλης ήταν του Saied. Με ελάχιστες ελπίδες για αλλαγή σε μια χώρα βυθισμένη στην οικονομική κρίση, η διάθεση μεγάλου μέρους του εκλογικού σώματος ήταν μια διάθεση παραίτησης.

Μετά την άνοδο στην εξουσία το 2019, ο Σάιεντ, 66 ετών τώρα, ηγήθηκε μιας σαρωτικής κατάληψης της εξουσίας που τον είδε να ξαναγράφει το σύνταγμα. Ακολούθησε μια αυξανόμενη καταστολή της διαφωνίας και αρκετοί επικριτές του Saied σε όλο το πολιτικό φάσμα φυλακίστηκαν, πυροδοτώντας κριτική τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό.

Το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που εδρεύει στη Νέα Υόρκη ανέφερε ότι περισσότερα από «170 άτομα κρατούνται στην Τυνησία για πολιτικούς λόγους ή για άσκηση των θεμελιωδών τους δικαιωμάτων».

Στα φυλακισμένα στελέχη της αντιπολίτευσης περιλαμβάνεται ο Rached Ghannouchi, επικεφαλής του αντιπολιτευόμενου κόμματος Ennahdha, εμπνευσμένου από ισλαμιστές, το οποίο κυριάρχησε στην πολιτική ζωή μετά την επανάσταση. Επίσης, κρατείται ο Abir Moussi, επικεφαλής του Free Destourian Party, το οποίο οι επικριτές κατηγορούν ότι θέλει να επαναφέρει το καθεστώς που ανατράπηκε το 2011.

Λίγος ενθουσιασμός

Το ISIE είπε ότι περίπου 9,7 εκατομμύρια άνθρωποι αναμένεται να προσέλθουν, αλλά η σχεδόν βεβαιότητα μιας νίκης του Saied και οι αυξανόμενες δυσκολίες της χώρας έχουν εμπνεύσει ελάχιστη έως καθόλου προθυμία να ψηφίσουν.

Η δεξαμενή σκέψης International Crisis Group δήλωσε την Παρασκευή ότι «ο εθνικιστικός λόγος του προέδρου και οι οικονομικές δυσκολίες» έχουν «διαβρώσει κάθε ενθουσιασμό που μπορεί να ένιωθαν οι απλοί πολίτες για τις εκλογές». «Πολλοί φοβούνται ότι μια νέα εντολή για τον Σάιεντ θα βαθύνει μόνο τα κοινωνικο-οικονομικά δεινά της χώρας, καθώς και θα επιταχύνει την αυταρχική μετατόπιση του καθεστώτος», ανέφερε.

Οι ψηφοφόροι δεν αντιμετωπίζουν σχεδόν καμία εναλλακτική, αφού το ISIE απαγόρευσε 14 υποψήφιους να συμμετάσχουν στην κούρσα, επικαλούμενος ανεπαρκείς εγκρίσεις μεταξύ άλλων τεχνικών στοιχείων.

Εκατοντάδες άνθρωποι διαδήλωσαν στην πρωτεύουσα την Παρασκευή, πορεύοντας κατά μήκος της λεωφόρου Habib Bourguiba που ελέγχεται έντονα από την αστυνομία καθώς ορισμένοι διαδηλωτές έφεραν πινακίδες που καταγγέλλουν τον Saied ως «Φαραώ που χειραγωγεί το νόμο».

Απέναντί ​​του την Κυριακή βρίσκονται ο πρώην νομοθέτης Zouhair Maghzaoui, υποστηρικτής της αρπαγής της εξουσίας Saied που έγινε το 2021, και ο Ayachi Zammel, ένας ελάχιστα γνωστός επιχειρηματίας που βρίσκεται στη φυλακή από τότε που η προσφορά του εγκρίθηκε από το ISIE τον περασμένο μήνα.

Ο Zammel αντιμετωπίζει επί του παρόντος περισσότερα από 14 χρόνια φυλάκιση με την κατηγορία ότι είχε πλαστογραφήσει υπογραφές υποστήριξης για να μπορέσει να είναι υποψήφιος στις εκλογές. Σε ομιλία του την Πέμπτη, ο Σάιεντ ζήτησε «μαζική προσέλευση στους ψηφοφόρους» και εγκαινίαση σε μια εποχή «ανασυγκρότησης», όπως αποκάλεσε.

Ανέφερε «έναν μακρύ πόλεμο εναντίον συνωμοτικών δυνάμεων που συνδέονται με ξένους κύκλους», κατηγορώντας τις για «διείσδυση σε πολλές δημόσιες υπηρεσίες και διατάραξη εκατοντάδων έργων» υπό τη θητεία του.

Η Διεθνής Ομάδα Κρίσεων είπε ότι ενώ ο Σάιεντ «απολαμβάνει σημαντική υποστήριξη μεταξύ των εργατικών τάξεων, έχει επικριθεί για την αποτυχία να επιλύσει τη βαθιά οικονομική κρίση της χώρας».