WΕνώ στη Γαλλία εξακολουθεί να λείπει ένας πρωθυπουργός, η επιδείνωση των δημοσίων λογαριασμών συνεχίζεται με γοργούς ρυθμούς. Η οικονομική επιτροπή του Assemblée Nationale είχε ζητήσει διαφάνεια, προκειμένου να προετοιμαστεί για το επερχόμενο νομοσχέδιο για τον προϋπολογισμό του 2025 σε ένα όλο και πιο σφιχτό χρονοδιάγραμμα. Πήραν την επιθυμία τους. Τη Δευτέρα 2 Σεπτεμβρίου, ο απερχόμενος υπουργός Προϋπολογισμού Thomas Cazenave, έδωσε στην επιτροπή ένα ανησυχητικό στιγμιότυπο των δημοσίων λογαριασμών, που θα φέρει αμέσως σε δύσκολη θέση τον επόμενο πρωθυπουργό.
Καθώς οι δημοτικές εκλογές απομένουν λιγότερο από δύο χρόνια, οι τοπικές αρχές αύξησαν τις επενδύσεις τους και διεύρυναν τα ελλείμματά τους. Επιπλέον, χρειάστηκε να χρηματοδοτηθούν απρόβλεπτες δαπάνες που συνδέονται με τη σοβαρή κοινωνική και πολιτική κρίση στη Νέα Καληδονία. Τέλος, τα έσοδα από τον ΦΠΑ και τον φόρο εισοδήματος των επιχειρήσεων ήταν απογοητευτικά. Ως αποτέλεσμα, το δημόσιο έλλειμμα θα μπορούσε να φτάσει το 5,6% του ΑΕΠ. Αυτό είναι 1,2 μονάδες υψηλότερο από τον στόχο της κυβέρνησης τον Ιανουάριο και 0,5 μονάδες υψηλότερο από ό,τι ήταν την άνοιξη, όταν η κυβέρνηση αναγκάστηκε να παραδεχτεί ότι τα φορολογικά έσοδα θα ήταν χαμηλότερα από ό,τι είχε προβλέψει.
Δεν μπορεί καν να κατηγορηθεί η οικονομική κατάσταση για αυτό το πρωτοφανές ολίσθημα. Μέχρι στιγμής, η ανάπτυξη επιβραδύνεται. Η αύξηση του ΑΕΠ κατά 1% στην οποία υπολογίζει η κυβέρνηση για το 2024 έχει καλές πιθανότητες να επιτευχθεί. Είναι επίσης δύσκολο να υποψιαστεί κανείς ότι η κυβέρνηση είναι υπερβολικά απαισιόδοξη. Μέχρι στιγμής, έτεινε να σφάλλει επιφυλακτικά, ποντάροντας σε υποθέσεις που το Γαλλικό Ανώτατο Συμβούλιο για τα Δημόσια Οικονομικά έκρινε συστηματικά υπερβολικά αισιόδοξο. Τα γεγονότα απέδειξαν ότι αυτό το όργανο είναι σωστό, στο βαθμό που η δημοσιονομική τροχιά που είχε χαράξει, με στόχο τη μείωση του ελλείμματος κάτω από το 3% το 2027, είναι πλέον ξεπερασμένη.
Άνοιξε εκ νέου η συζήτηση για τη μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος
Ο επείγων χαρακτήρας της κατάστασης φαίνεται να έρχεται σε πλήρη αντίθεση με το πολιτικό θέαμα που παρακολουθούμε τις τελευταίες εβδομάδες. Επιτρέποντας να περάσει το καλοκαίρι πριν ξεκινήσουν οι διαβουλεύσεις για την εξεύρεση πρωθυπουργού, ο πρόεδρος αναγκάζει τους εκπροσώπους του έθνους να διευθετήσουν το νομοσχέδιο για τον προϋπολογισμό σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα και μέσα σε μια ιδιαίτερα φορτισμένη ατμόσφαιρα.
Η αριστερά, η οποία εξακολουθεί να είναι προσκολλημένη στις υποσχέσεις της πλατφόρμας της συμμαχίας Nouveau Front Populaire, δεν φαίνεται καθησυχαστική όσον αφορά τη δημοσιονομική της ευθύνη. Το κέντρο και η δεξιά παραμένουν κολλημένα στο ταμπού της προσαρμογής της φορολογίας. Όσο για την ακροδεξιά, η στρατηγική της για τη διόρθωση του ισολογισμού εξακολουθεί να είναι δύσκολο να κατανοηθεί. Μεταξύ όλων αυτών των στρατοπέδων, η συζήτηση για τη μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος του περασμένου έτους έχει ήδη ξανανοίξει και μπορεί να έχει περαιτέρω αντίκτυπο στα ελλείμματα.
Επί επτά χρόνια, ο πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν έχει παραμελήσει να επαναφέρει τους δημόσιους λογαριασμούς. Μερικές φορές για τους σωστούς λόγους (την κρίση της υγείας του Covid-19 και στη συνέχεια την έκρηξη του πληθωρισμού), αλλά συχνά από ευκολία. Η στάση του έχει χρησιμεύσει μόνο στην αύξηση της άρνησης της Γαλλίας για τα δημόσια ελλείμματά της. Αυτό ενισχύθηκε περαιτέρω κατά τις βουλευτικές εκλογές που προκλήθηκαν από τη διάλυση της Εθνικής Συνέλευσης. Οι περισσότερες πλατφόρμες των κομμάτων υποσχέθηκαν ρόδινα μέλλοντα, παρόλο που τα ταμεία είναι άδεια.
Ωστόσο, ο μελλοντικός πρωθυπουργός θα πρέπει να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα, ανεξάρτητα από την πολιτική τους τοποθέτηση. Εάν η μελλοντική κυβέρνηση δεν μπορεί να βρει την πλειοψηφία της υποστήριξης για να εγκρίνει έναν βιώσιμο προϋπολογισμό, η Γαλλία θα μπορούσε να δοκιμάσει τα όρια της υπομονής που είχαν επιδείξει μέχρι τώρα οι οικονομικοί της υποστηρικτές και οι Ευρωπαίοι εταίροι – εις βάρος της.
