Οι υποβρύχιες ακροάσεις Titan επικεντρώνονται σε πολλαπλά ζητήματα με τη γάστρα του από ανθρακονήματα

Συντρίμμια του ΤιτάνΤο καινοτόμο κύτος από ανθρακονήματα βρέθηκε χωρισμένο σε τρία διαφορετικά στρώματα, είπε ο μηχανικός του Εθνικού Συμβουλίου Ασφάλειας Μεταφορών των ΗΠΑ Ντόναλντ Κράμερ σε ακρόαση της Ακτοφυλακής για τη μοιραία έκρηξη του υποβρυχίου OceanGate το 2023.

Παρόλο που ο Kramer δεν ήθελε να αποφανθεί σχετικά με το τι προκάλεσε την αποκόλληση του κύτους σε ξεχωριστά στρώματα, κατέθεσε πολλά προβλήματα με το κύτος, ξεκινώντας από την κατασκευή του το 2020.

Χρησιμοποιώντας δείγματα ανθρακονημάτων που σώθηκαν από την κατασκευή του, καθώς και δεκάδες κομμάτια που ανακτήθηκαν από τον βυθό της θάλασσας, το NTSB έδωσε την πιο πλήρη εικόνα μέχρι σήμερα για την πειραματική φύση του Τιτάντης γάστρας.

Μετά το ΤιτάνΤο πρώτο κύτος της γάστρας βρέθηκε να έχει ρωγμή και αποκόλληση μετά από βαθιές καταδύσεις το 2019, η OceanGate άλλαξε κατασκευαστή για να την αντικαταστήσει.

Ο νέος κατασκευαστής, Electroimpact, χρησιμοποίησε μια διαδικασία πολλαπλών σταδίων για να τυλίξει και να σκληρύνει το κύτος πάχους πέντε ιντσών σε πέντε ξεχωριστά στρώματα. Κάθε στρώμα θα ψήνεται σε υψηλή θερμοκρασία και πίεση προτού αλεσθεί επίπεδο, προσθέτοντας ένα αυτοκόλλητο φύλλο και ένα άλλο στρώμα χτισμένο από πάνω. Η ιδέα αυτής της διαδικασίας πολλαπλών βημάτων ήταν να μειωθούν οι ρυτίδες στην τελική γάστρα που η εταιρεία πίστευε ότι είχε προκαλέσει την αποτυχία των δοκιμαστικών μοντέλων σε σχέση με τα βάθη σχεδιασμού τους.

Ωστόσο, ο Kramer κατέθεσε ότι το NTSB βρήκε αρκετές ανωμαλίες στα φρέσκα δείγματα κύτους. Υπήρχε κυματισμός σε τέσσερα από τα πέντε στρώματα και ρυτίδες που χειροτέρευαν σταδιακά από στρώμα σε στρώμα. Το NTSB διαπίστωσε επίσης ότι ορισμένα στρώματα είχαν πορώδες – κενά στο υλικό της ρητίνης – τέσσερις φορές μεγαλύτερο από αυτό που καθορίζεται στο σχέδιο. Επίσης κατέγραψε κενά μεταξύ των πέντε στρωμάτων.

Τη Δευτέρα, ο Roy Thomas, ειδικός υλικών από το Αμερικανικό Γραφείο Ναυτιλίας, είπε στην ακρόαση: «Ελαττώματα όπως κενά, φουσκάλες στην επιφάνεια και πορώδες μπορούν να αποδυναμώσουν τις ίνες άνθρακα και κάτω από ακραία υδροστατική πίεση μπορεί να επιταχύνουν την αστοχία μιας γάστρας. ”

Η OceanGate δεν έκανε πρόσθετα μοντέλα δοκιμής χρησιμοποιώντας τη νέα διαδικασία πολλαπλών σταδίων.

Το NTSB μπόρεσε να ανακτήσει πολλά κομμάτια της γάστρας από ανθρακονήματα από τον πυθμένα της θάλασσας, ένα ακόμα συνδεδεμένο σε έναν από τους θόλους από τιτάνιο του υποβρυχίου. Σε μια αναφορά που εκδόθηκε ταυτόχρονα με τη μαρτυρία του Kramer, το NTSB σημείωσε ότι υπήρχαν λίγα, αν όχι καθόλου, τεμάχια γάστρας πλήρους πάχους. Όλα τα ορατά κομμάτια είχαν αποκολληθεί σε τρία κοχύλια: το πιο εσωτερικό από τα πέντε στρώματα, ένα κέλυφος από το δεύτερο και το τρίτο στρώμα και ένα άλλο με το τέταρτο και το πέμπτο στρώμα. Σαν κρεμμύδι που ξεφλουδίζεται, η γάστρα είχε διαχωριστεί σε μεγάλο βαθμό στην κόλλα που ένωνε τις στρώσεις.