Για αντιπροσωπευτικούς σκοπούς. | Φωτογραφία: Getty Images
Η ιστορία μέχρι τώρα: Σύμφωνα με τη βάση δεδομένων «Retraction Watch», ένας Ινδός επιστήμονας σε ένα ινστιτούτο στο Λάκνοου συγκέντρωσε 45 ανακλήσεις. Αναφέρει επίσης ότι ένας άλλος ερευνητής σε ένα πανεπιστήμιο στην Καλκούτα δημοσίευσε 300 επιστημονικές εργασίες σε ένα χρόνο, κάτι που είναι σχεδόν μια εργασία την ημέρα και αδύνατο. Αυτό το άτομο είχε ανακληθεί έξι εργασίες, οι οποίες καλύπτουν μια σειρά από κλάδους, όπως η χημεία και η ιολογία. Οι ανακλήσεις χαρτιού γίνονται όλο και πιο συχνές παγκοσμίως, παρόλο που το πρόβλημα της κακής συμπεριφοράς της έρευνας επιδεινώνεται στην Ινδία.
Τι είναι οι ανακλήσεις;
Η ανάκληση είναι ένας μηχανισμός που ενεργοποιείται όταν μια επιστημονική εργασία που δημοσιεύεται σε ένα ακαδημαϊκό περιοδικό διαπιστωθεί ότι είναι τόσο ελαττωματική που αξίζει να αφαιρεθεί από την επιστημονική βιβλιογραφία. Η ακαδημαϊκή κοινότητα συχνά κατανοεί πότε μια εργασία ανακαλείται για ένα ειλικρινές λάθος, αλλά πολύ λιγότερο συγχωρεί όταν μια εργασία τραβιέται επειδή περιέχει σκόπιμα παραποιημένο υλικό. Για παράδειγμα, η περίπτωση του John Darsee, ενός νεαρού ερευνητή καρδιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, κατέπληξε την ακαδημαϊκή κοινότητα τη δεκαετία του 1980. Είχε ανακληθεί πάνω από 80 έγγραφα για διάδοση «ανακρίβειων και ψευδών».
Η επιστημονική απάτη είναι εκπληκτικά ενδημική: η λίστα με τον Darsee περιλαμβάνει τους Jan Hendrik Schön, Brian Wansink, Hwang Woo-suk, καθώς και των πρόσφατων Ranga Dias, μεταξύ άλλων. Ακόμη και οι νομπελίστες δεν γλιτώνουν. Ο Γκρεγκ Σεμένζα, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Τζονς Χόπκινς και νικητής του Νόμπελ Ιατρικής 2019, έχει ανακληθεί 12 εργασίες για πιθανές διπλές ή παραποιημένες εικόνες.
Πόσο συχνά ανακαλούνται τα χαρτιά;
Μεταξύ 2020 και 2022, ανακλήθηκαν 2,5 φορές περισσότερα χαρτιά από ό,τι μεταξύ 2017 και 2019. Οι λόγοι ανάκλησης περιλαμβάνουν λογοκλοπή, συντακτικές συγκρούσεις, χειραγώγηση εικόνας και χρήση χαρτοβιομηχανιών. Κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19, πολλοί εκδότες είχαν παρακολουθήσει γρήγορα τη διαδικασία αξιολόγησης από ομοτίμους για εργασίες που έλαβαν από επιστήμονες. Ως αποτέλεσμα, περίπου 10.000 έγγραφα έπρεπε να ανακληθούν το 2023 λόγω ζητημάτων ποιότητας ή/και δεδομένων. Ο αριθμός ήταν μόνο περίπου 1.600 το 2013. Το 2023, ένας Γερμανός νευροψυχολόγος ονόματι Bernhard Sabel δημοσίευσε τα αποτελέσματα της χρήσης ενός ανιχνευτή πλαστού χαρτιού που είχε κατασκευάσει: διαπίστωσε ότι το ένα τρίτο των 5.000 εγγράφων νευροεπιστήμης που δημοσιεύθηκαν το 2020 πιθανότατα είχαν λογοκλοπή και/ή παραποιημένο περιεχόμενο.
Τι είναι ο δείκτης ανάκλησης;
Ο δείκτης ανάκλησης ενός περιοδικού είναι ο αριθμός των ανακλήσεων σε μια δεδομένη χρονική περίοδο πολλαπλασιασμένος επί 1.000 και διαιρούμενος με τον συνολικό αριθμό δημοσιευμένων άρθρων, σύμφωνα με έναν ορισμό που παρέχεται από τους επιστήμονες Ferric Fang και Arturo Casadeval σε μια εργασία του Σεπτεμβρίου 2011. Έδειξαν επίσης ότι υπάρχει μεγαλύτερη πιθανότητα να ανακληθεί ένα χαρτί από ένα περιοδικό υψηλής απήχησης παρά από ένα περιοδικό χαμηλής απήχησης. Το «Impact» αναφέρεται στον παράγοντα αντίκτυπου: ο μέσος αριθμός φορών που αναφέρθηκε μια εργασία τα τελευταία δύο χρόνια.
Γιατί οι επιστήμονες παραποιούν χαρτιά;
Οι χαρτοβιομηχανίες είναι επιχειρήσεις που παράγουν πλαστά ή χαμηλής ποιότητας περιοδικά και τα πωλούν σε επιστήμονες. Χιλιάδες εργασίες που δημοσιεύθηκαν σε ακαδημαϊκά περιοδικά σε όλο τον κόσμο έχουν συνδεθεί με ρωσικά, ιρανικά και κινεζικά χαρτοποιεία.
Ένας λόγος που γίνονται όλο και πιο διαδεδομένοι είναι λόγω της επιθυμίας των ερευνητικών ιδρυμάτων να βελτιώσουν τις εθνικές και διεθνείς κατατάξεις των πανεπιστημίων τους, όπου το κύριο κριτήριο είναι το ερευνητικό αποτέλεσμα. Στο σημερινό ακαδημαϊκό περιβάλλον, ο αριθμός των χαρτιών μπορεί να καθορίσει τις πιθανότητες κάποιου να προαχθεί, να εξασφαλίσει επιχορηγήσεις και να πάρει βραβεία. Οι διδακτορικοί φοιτητές υποχρεούνται μερικές φορές να δημοσιεύσουν εργασίες για να αποφοιτήσουν. Αυτή η κουλτούρα «δημοσιεύστε ή χαθείτε» ενθαρρύνει τις χαρτοβιομηχανίες.
Η κακή συμπεριφορά κάνει τους επιστήμονες να χάνουν την εμπιστοσύνη ο ένας στον άλλον και στη λογοτεχνία. Σε άρθρο του 2000 στο περιοδικό Φύσηο HNJ Arst έγραψε, «Όλοι οι έντιμοι επιστήμονες είναι θύματα επιστημόνων που διαπράττουν ανάρμοστη συμπεριφορά». Οι ανακλήσεις είναι λοιπόν ένας τρόπος για την επιστήμη να διορθώσει τα λάθη της.
Η μείωση του επιπολασμού της ανάρμοστης συμπεριφοράς είναι ένα ανοιχτό πρόβλημα στη χάραξη πολιτικής για την έρευνα. Πρέπει να απαντήσει σε ερωτήσεις όπως: μπορούν τα περιοδικά να ανιχνεύσουν κακές εργασίες με τεχνητή νοημοσύνη και ποιος είναι ένας τρόπος αξιολόγησης της ποιότητας της έρευνας έναντι της ποσότητας;
Ο Atanu Biswas είναι καθηγητής στατιστικής, Ινδικό Στατιστικό Ινστιτούτο, Καλκούτα.
Δημοσιεύθηκε – 25 Σεπτεμβρίου 2024 08:30 π.μ. IST