Ο Πρόεδρος της Τυνησίας Kais Saied, που θεωρείται σωτήρας από τους υποστηρικτές και αυταρχικός από τους επικριτές, είναι υποψήφιος για επανεκλογή την Κυριακή σε μια ψηφοφορία που είναι βέβαιο ότι θα κερδίσει.
Πάνω από δώδεκα πολιτικοί ήλπιζαν να τον αμφισβητήσουν, αλλά η εκλογική επιτροπή ενέκρινε μόνο δύο επιπλέον ονόματα για το ψηφοδέλτιο.
Και ένας από αυτούς, ο Ayachi Zammel, καταδικάστηκε σε 12 χρόνια φυλάκιση για παραποίηση εγγράφων μόλις πέντε ημέρες πριν από την ψηφοφορία.
Η Τυνησία ήταν όπου ξεκίνησε η Αραβική Άνοιξη, μια σειρά εξεγέρσεων κατά των αυταρχικών ηγεμόνων στη Βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή, στα τέλη του 2010. Η χώρα θεωρήθηκε ως φάρος δημοκρατίας για τον αραβικό κόσμο.
Αλλά από τότε που ο Πρόεδρος Saied εξελέγη σε ένα κύμα αισιοδοξίας το 2019, ο 66χρονος ανέστειλε το κοινοβούλιο, ξαναέγραψε το σύνταγμα και συγκέντρωσε την εξουσία στα χέρια του.
Αυτές είναι οι τρίτες προεδρικές εκλογές στην Τυνησία μετά την ανατροπή του Zine al-Abidine Ben Ali το 2011. Ήταν στην εξουσία για περισσότερες από δύο δεκαετίες πριν αναγκαστεί να τραπεί σε φυγή στη Σαουδική Αραβία μετά από μήνες μαζικών διαδηλώσεων.
Η Sarah Yerkes, ανώτερος συνεργάτης στο Carnegie Endowment for International Peace με ειδίκευση στη Μέση Ανατολή, είπε στο BBC, ότι ο πρόεδρος είχε «χειραγωγήσει την πολιτική και νομική κατάσταση σε τέτοιο βαθμό που δεν υπάρχει αμφισβήτηση – είναι ο μόνος βιώσιμος υποψήφιος».
Δεν υπήρξαν προεκλογικές συγκεντρώσεις ή δημόσιες συζητήσεις, και σχεδόν όλες οι προεκλογικές αφίσες στους δρόμους ήταν του προέδρου.
Η εκλογή της Τυνησίας ήταν «πραγματικά ένα δημοψήφισμα για τον Kais Saied», πρόσθεσε η κ. Yerkes.
Το μεγαλύτερο αντιπολιτευόμενο κόμμα της βορειοαφρικανικής χώρας, το Ennahda, δήλωσε ότι τα ανώτερα μέλη του συνελήφθησαν σε επίπεδο που δεν είχε ξαναδεί.
Η οργάνωση Human Rights Watch με έδρα τη Νέα Υόρκη ανέφερε ότι οι αρχές είχαν αποκλείσει άλλους οκτώ υποψήφιους από τις εκλογές μέσω δίωξης και φυλάκισης.
Τις τελευταίες εβδομάδες, ο κόσμος βγήκε στους δρόμους της πρωτεύουσας, Τύνιδας, για να διαμαρτυρηθεί κατά του προέδρου Saied και να απαιτήσει ελεύθερες και δίκαιες εκλογές.
Αν και ο Zammel, ο οποίος ηγείται του μικρού φιλελεύθερου κόμματος Azimoun, φυλακίστηκε για παραποίηση υπογραφών ψηφοφόρων στα έγγραφα της υποψηφιότητάς του, το όνομά του θα εξακολουθεί να εμφανίζεται στο ψηφοδέλτιο.
Ο ίδιος αρνήθηκε τις κατηγορίες, αναφέρει το πρακτορείο ειδήσεων Reuters.
Ο άλλος υποψήφιος, ο πρώην βουλευτής Zouhair Maghzaoui, ήταν υποστηρικτής της αρπαγής της εξουσίας από τον πρόεδρο το 2021, αλλά αργότερα έγινε επικριτής.
«Οι αρχές της Τυνησίας διεξάγουν μια ξεκάθαρη προεκλογική επίθεση στους πυλώνες των ανθρωπίνων δικαιωμάτων», δήλωσε η Agnès Callamard, η γενική γραμματέας της οργάνωσης για τα δικαιώματα της Διεθνούς Αμνηστίας.
Η κ. Yerkes είπε στο BBC ότι ο ηγέτης της Τυνησίας “διέλυσε σταθερά τη δημοκρατική πρόοδο μιας δεκαετίας”.
Αρχικά όμως τον έβλεπαν με πολύ διαφορετικό πρίσμα.
Όταν ο Saied, ένας καταξιωμένος νομικός μελετητής, κέρδισε περισσότερο από το 70% των προεδρικών ψήφων το 2019, υποσχέθηκε «μια νέα Τυνησία».
Αντιπροσώπευε «τους μη ελίτ στην Τυνησία» και προσπάθησε «να είναι φωνή για τους πιο περιθωριοποιημένους πληθυσμούς», είπε η κ. Γιέρκες.
Μια αναζωογονημένη οικονομία και η καταπολέμηση της διαφθοράς ήταν μερικές από τις υποσχέσεις που έδωσε μετά τη νίκη του.
Όταν ρωτήθηκε τι θα έκανε για την οικονομία, είπε στον α τοπική εφημερίδα, θα «ενίσχυε τους ανθρώπους με εργαλεία». Δεν διευκρίνισε ποια θα είναι αυτά τα εργαλεία.
Με το παρατσούκλι «ο καθηγητής», είχε τεράστια υποστήριξη, ειδικά μεταξύ των νέων ανθρώπων που ήταν απογοητευμένοι από τις ατελείωτες διαμάχες των πολιτικών τάξεων.
Αλλά το 2021, ξεκίνησε αυτό που οι ειδικοί περιγράφουν ως «αυτοπραξικόπημα» όταν απέλυσε το κοινοβούλιο και ανέλαβε όλη την εκτελεστική εξουσία.
Δικαιολόγησε τις ενέργειές του λέγοντας ότι χρειαζόταν νέες εξουσίες για να σπάσει τον κύκλο της πολιτικής παράλυσης και της οικονομικής παρακμής.
Την ίδια χρονιά αρνήθηκε ότι είχε οποιεσδήποτε αυταρχικές φιλοδοξίες σε συνέντευξή του στους New York Times όταν ανέφερε τον πρώην Γάλλο Πρόεδρο Σαρλ ντε Γκωλ λέγοντας: «Γιατί πιστεύεις ότι, στα 67 μου, θα ξεκινούσα μια καριέρα ως δικτάτορας; ”
Υπό την κυριαρχία του Saied, η Τυνησία έπεσε από την 53η θέση στην 82η στον δείκτη δημοκρατίας του Economist Intelligence Unit, ο οποίος μετρά τις πολιτικές ελευθερίες και τον πλουραλισμό.
«Έχει ήδη επιστρέψει την Τυνησία στην απολυταρχία», είπε η κ. Yerkes.
Εκτός από την παραπαίουσα δημοκρατία της Τυνησίας, η έλλειψη θέσεων εργασίας είναι ένα άλλο καυτό θέμα. Η ανεργία είναι στο 16%, σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα.
Η ταραγμένη οικονομία της χώρας έχει αναγκάσει πολλούς νέους να μεταναστεύσουν.
Η Τυνησία αποτελεί βασικό σημείο αναχώρησης για τους μετανάστες που θέλουν να φτάσουν στην Ευρώπη.
Τα στοιχεία του ΟΗΕ δείχνουν ότι τουλάχιστον 12.000 μετανάστες που αποβιβάστηκαν στις ακτές της Ιταλίας πέρυσι έφυγαν από την Τυνησία.
Φοβούμενη περαιτέρω εισροή μεταναστών, η Ευρωπαϊκή Ένωση έκανε μια συμφωνία με την Τυνησία, δίνοντας στη χώρα 118 εκατομμύρια δολάρια (90 εκατομμύρια λίρες) για να σταματήσει το λαθρεμπόριο, να ενισχύσει τα σύνορα και να επιστρέψει μετανάστες.
Ο Σάιεντ έχει επίσης υιοθετήσει μια λαϊκιστική προσέγγιση για την ενίσχυση της υποστήριξης και κατηγόρησε τους μετανάστες για τα οικονομικά προβλήματα της χώρας.
Κατηγόρησε τους μαύρους μετανάστες της υποσαχάριας περιοχής ότι συμμετείχαν σε μια «συνωμοσία» για την αλλαγή του δημογραφικού προφίλ της χώρας, κατηγορώντας «προδότες που εργάζονται για ξένες χώρες».
Αυτό οδήγησε σε ένα κύμα ρατσιστικών επιθέσεων εναντίον μαύρων που ζουν στην Τυνησία.
Ενώ η ρητορική του έχει συγκεντρώσει κάποια υποστήριξη, υπάρχουν και εκείνοι που έχουν αποκλειστεί από τις παρατηρήσεις.
Ομάδες στη χώρα οργάνωσαν αντιρατσιστικές διαδηλώσεις ως απάντηση στα σχόλιά του.
Προσπάθησε να μετατοπίσει την ευθύνη, αλλά «δεν έδειξε σημάδια ότι μπορεί να ανατρέψει την οικονομία», είπε η κ. Yerkes.
Στην πρώτη του εκλογική δήλωση, που δημοσιεύτηκε αμέσως μετά την έναρξη της επίσημης εκστρατείας, ο Σάιεντ δεσμεύτηκε να ενισχύσει τις υπηρεσίες υγείας, τις μεταφορές και την κοινωνική ασφάλιση μετά από δεκαετίες προσπαθειών για «εξάλειψη» των δημόσιων θεσμών.
Η εδραίωση της εξουσίας από τον Saied οδήγησε σε μια απαθή διάθεση ενόψει των εκλογών.
Πέρυσι, μόνο το 11% του εκλογικού σώματος προσήλθε για να ψηφίσει για νέα μέλη του κοινοβουλίου.
Είναι «πιθανόν η προσέλευση αυτή τη φορά να είναι εξίσου αβυσσαλέα», είπε η κ. Yerkes.
Τα επίσημα αποτελέσματα θα ανακοινωθούν εντός τριών ημερών από τις εκλογές, αλλά το αποτέλεσμα δεν αμφισβητείται σχεδόν καθόλου.