Τεράστιες εκρήξεις και βροντερά χειροκροτήματα αντήχησαν γύρω από την πρωτεύουσα του Λιβάνου κατά τη διάρκεια της νύχτας, σε αυτή που ήταν ίσως η πιο βίαιη νύχτα μέχρι σήμερα. Συνέχισαν μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες.
Είναι δύσκολο να περιγράψεις πόσο δυνατό και τρομακτικό είναι Ισραηλίτης υπάρχουν βομβαρδισμοί Βηρύτος. Ο ήχος προκαλεί απόλυτο τρόμο. Τα ωστικά κύματα, ακόμη και μερικά χιλιόμετρα μακριά, γίνονται αισθητά να τρέμουν μέσα από τα κτίρια και το έδαφος.
Οι άνθρωποι τρέχουν στα παράθυρα για να ελέγξουν πόσο κοντά μπορεί να είναι. Και ο ήχος των ισραηλινών μη επανδρωμένων αεροσκαφών που πετούν χαμηλά και επίμονα στην πόλη έχει γίνει μια προειδοποίηση και ένας άλλος τρομακτικός δείκτης για το πού μπορεί να πέσουν οι βόμβες μετά.
Ο Λιβανέζικο Ο υπουργός Οικονομίας την αποκάλεσε «πόλη υπό πολιορκία».
Οι ισραηλινές δυνάμεις πέρασαν τη νύχτα επικεντρώνοντας ξανά στο στόχαστρο τα νότια προάστια. Ο ουρανός της πρωτεύουσας φωτίστηκε σε ορισμένες περιοχές καθώς τεράστια πορτοκαλί σύννεφα μανιταριών τύλιξαν κτίρια και τεράστιες σπίθες πέταξαν. Είναι τρομακτικό. Φοβερός. Καταστροφικό.
Τελευταία Μέση Ανατολή – ακολουθήστε ζωντανές ενημερώσεις
Η Βηρυτό έχει μεταμορφωθεί τελείως μέσα σε λίγες μέρες. Ένα πολυσύχναστο κέντρο της πόλης είναι πλέον γεμάτο με ανθρώπους που ζουν σε τραχιά, άτυπα στρατόπεδα που έχουν δημιουργηθεί παντού στα πεζοδρόμια. Οι δρόμοι είναι αποκλεισμένοι με επιπλέον κίνηση καθώς οι οικογένειες κάνουν κύκλους με ό,τι μπορούν να στοιβάζουν στα αυτοκίνητά τους, αναζητώντας ένα μέρος για να κατασκηνώσουν ή να βρουν κάποιο καταφύγιο.
Τα επίσημα καταφύγια σε σχολεία, πανεπιστήμια και καθορισμένα κυβερνητικά κτίρια είναι πλέον εκατοντάδες και γεμάτα έως ξεχειλισμένα. Πολλοί κυκλικοί κόμβοι και οδικοί κόμβοι είναι πλέον γεμάτοι με οικογένειες που έχουν κατασκηνώσει σε κομμάτια χόρτου. Κάποιοι έχουν πάρει τον ύπνο τους στις δημόσιες παραλίες.
Η πόλη είναι γεμάτη.
Τα νυχτερινά κέντρα έχουν μετατραπεί σε στέγαση έκτακτης ανάγκης για όσους έχουν εγκαταλείψει τα σπίτια τους από πιο νότια, πιο κοντά στα ισραηλινά σύνορα – οι οποίοι τώρα βρίσκονται να κρύβονται τρομοκρατημένοι καθώς τα ισραηλινά αεροσκάφη πραγματοποιούν πολλαπλές αεροπορικές επιδρομές όλη τη νύχτα.
Ο ισραηλινός στρατός εκδίδει «προειδοποιήσεις» σε καθημερινή, νυχτερινή βάση και αυτό προκαλεί από μόνο του φόβο και τρόμο.
Η Dahieh – η περιοχή των νοτίων προαστίων που στοχεύεται περισσότερο – εξακολουθεί να έχει α Χεζμπολάχ παρουσία. Είναι γνωστό ως προπύργιο της Χεζμπολάχ, αλλά αξίζει να επαναλάβουμε ότι συνήθως φιλοξενεί δεκάδες χιλιάδες άλλους που δεν συνδέονται με την μαχητική ομάδα, η οποία απαγορεύεται στο Ηνωμένο Βασίλειο και τις ΗΠΑ.
Δύσκολες ερωτήσεις να απαντηθούν
Φωτογραφία: AP/Bilal Hussein
Είναι μια περιοχή με συνηθισμένο πληθυσμό περίπου 600.000 – τόσο μεγάλη που έπρεπε να ελέγξω και να επανελέγξω τον αριθμό αφού ερωτήθηκα για το μέγεθος από συναδέλφους. Η φιγούρα είναι στην πραγματικότητα λίγο παλιά, επομένως ήταν πιθανώς, προπολεμικά, πολύ μεγαλύτερη.
Υπάρχουν ακόμα άνθρωποι εκεί, καθώς και φανατικοί της Χεζμπολάχ. Οι πολλοί άνθρωποι με τους οποίους μιλήσαμε μας λένε ότι είναι λογικά νευρικοί που εγκαταλείπουν τα σπίτια τους χωρίς να πάνε τίποτα και έχουν αβεβαιότητα για το πότε θα επιστρέψουν. Τόσοι πολλοί μας είπαν: “Μα πού θα πήγαινα; Τι θα έκανα; Το μόνο που έχω και έχω είναι εδώ – γιατί να τα αφήσω όλα;”
Αυτές είναι πολύ δύσκολες απαντήσεις.
Μείνετε ενημερωμένοι με όλα τα τελευταία νέα από το Ηνωμένο Βασίλειο και από όλο τον κόσμο ακολουθώντας το Sky News
Πατήστε εδώ
Οι ισραηλινές δυνάμεις επιμένουν ότι στοχεύουν στρατιωτικές δομές και καταστήματα όπλων της Χεζμπολάχ, καθώς και την πολιτική και ηγετική δομή της μαχητικής ομάδας.
Φαίνεται ότι υπάρχει αυξανόμενη πιθανότητα ότι ο άνθρωπος που διαφημίζεται περισσότερο για να τον αντικαταστήσει ο πρόσφατα δολοφονημένος ηγέτης Χασάν Νασράλαείναι τώρα επίσης νεκρός.
Αρκετά μέσα ενημέρωσης επικαλέστηκαν πηγές ασφαλείας του Λιβάνου ότι η ομάδα έχασε την επαφή με Χασάμ Σαφιεντίν – ο οποίος δεν είχε ακόμη ονομαστεί επίσημα ως διάδοχος του Νασράλα.
Αλλά με το σφυροκόπημα των αεροπορικών επιδρομών τώρα σε νυχτερινή βάση και συχνά εκτείνεται μέχρι τη μέρα, οι Λιβανέζοι αισθάνονται ότι στοχοποιούνται ως πληθυσμός.
«Αισθάνεται σαν συλλογική τιμωρία», είναι πολύ συχνά το ρεφρέν. Ξανά και ξανά, οι απλοί άνθρωποι μας ρωτούν: “Γιατί μας χτυπούν; Γιατί χάσαμε το οικογενειακό μας σπίτι;”
Φωτογραφία: AP/Hussein Malla
Η λιβανική κυβέρνηση φαίνεται να είναι θεατής σε όλα αυτά, ανίκανη να ασκήσει διπλωματική ή πολιτική δύναμη, ενώ ο λιβανέζικος στρατός είναι νάνος σε μέγεθος και δύναμη από μαχητές και όπλα της Χεζμπολάχ, και τα Ηνωμένα Έθνη – τα οποία έχουν «ειρηνευτές» κατά μήκος της Γαλάζιας Γραμμής τα de facto σύνορα μεταξύ Ισραήλ και Λιβάνου – είναι περιορισμένα στις βάσεις του και δεν μπορούν να περιπολούν.
Με τον αριθμό των νεκρών να ξεπερνά ήδη αυτόν των 34 ημερών πολέμου το 2006, φαίνεται σίγουρα ότι αυτό θα είναι πολύ χειρότερο όσον αφορά τα θύματα, μην πειράζει το επίπεδο της απόλυτης καταστροφής που σημειώνεται σε ολόκληρη τη χώρα. Ωστόσο, η Χεζμπολάχ συνεχίζει να εκτοξεύει ρουκέτες, μερικές φορές με βόλες, προς το βόρειο Ισραήλ, και να πολεμά τα ισραηλινά στρατεύματα στο έδαφος.
Διαβάστε περισσότερα:
Τι είναι η Χεζμπολάχ και πόσο ισχυρός είναι ο στρατός της;
«Καταστράφηκαν 40 ασθενοφόρα»
Ο Λιβανέζος αναλυτής και ειδικός της Χεζμπολάχ, Αμάλ Σαάντ, έχει πει εδώ και αρκετό καιρό, μαζί με πολλούς άλλους, ότι δεν είναι πιθανό ένα σενάριο στο οποίο η Χεζμπολάχ μπορεί να ηττηθεί στρατιωτικά. Και τώρα το Ιράν εμπλέκεται πάρα πολύ.
Ο Μισέλ Χελού, γενικός γραμματέας του Εθνικού Μπλοκ, ενός κοσμικού πολιτικού κόμματος, είπε σήμερα το πρωί στο Χ: “Η Βηρυτό μόλις έζησε μια από τις χειρότερες νύχτες της. Περισσότερες από τριάντα απεργίες. Πλήρης σιωπή στη διεθνή κοινότητα.”
Ο ΟΗΕ έχει πει ότι το σύστημα υγείας του Λιβάνου βρίσκεται «στο χείλος της κατάρρευσης». Οι γιατροί και οι εργαζόμενοι στα επείγοντα μάς λένε στο σωρό τους πόσο φοβισμένοι και τρομοκρατημένοι είναι και πώς πιστεύουν ότι στοχοποιούνται συγκεκριμένα.
Ο Υπουργός Εξωτερικών του Ηνωμένου Βασιλείου Ντέιβιντ Λάμι εξέφρασε ανησυχία για τις αυξανόμενες αναφορές για επιθέσεις σε εγκαταστάσεις υγείας και εργαζόμενους έκτακτης ανάγκης.
Και ακόμα, δεν υπάρχει τέλος.
