Η σταρ του «Matlock» Κάθι Μπέιτς διασκεδάζει πάρα πολύ για να αποσυρθεί

Στην Κάθι Μπέιτς δεν αρέσει να μεγαλώνει. Μισεί να ξεχνάει ονόματα. Νιώθει αυτοσυνείδητη για τις απόψεις των άλλων για την αντοχή της. Ανησυχεί για την ικανότητά της να θυμάται τις γραμμές της.

Αλλά στα μέσα της δεκαετίας του ’70, η βραβευμένη με Όσκαρ και Έμμυ ηθοποιός κλήθηκε απροσδόκητα ως ισχυρός παίκτης. Στο νέο επιτυχημένο δράμα του CBS “Matlock”, μια σύγχρονη αναπαράσταση της μακροχρόνιας σειράς με πρωταγωνιστή τον Andy Griffith ως έναν λαϊκό αλλά οξυδερκή δικηγόρο υπεράσπισης, ο Bates υποδύεται ένα άλλο δεξιοτεχνικό νομικό μυαλό – αλλά με ένα ισχυρό απώτερο κίνητρο.

Μια δεκαετία αφότου έχασε την κόρη της από εθισμό στα οπιοειδή, η Madeline Kingston του Bates επανεφευρίσκει τον εαυτό της ως Madeline “Matty” Matlock, μια έξυπνη εβδομήκοντα που λέει ότι επανέρχεται στο νόμιμο εργατικό δυναμικό για να συντηρήσει τον εαυτό της και τον νεαρό εγγονό της, αφού ο εκλιπών σύζυγός της φαινομενικά έπαιξε τζόγο. όλα τους τα λεφτά. (Στην πραγματικότητα, η Madeline είναι πολύ εύπορη, ο αγαπημένος σύζυγός της για 49 χρόνια είναι πολύ ζωντανός και ο έφηβος εγγονός της είναι αρχιτέκτονας του γενικού σχεδίου της.)

Εκμεταλλευόμενη τον τρόπο με τον οποίο η κοινωνία τείνει να παραβλέπει τις ηλικιωμένες γυναίκες, η Madeline καταφέρνει να βρει δουλειά σε μια φημισμένη δικηγορική εταιρεία του Σικάγο, όπου θέλει να αποδείξει ότι οι νέοι της συνάδελφοι έθαψαν έγγραφα που θα μπορούσαν να είχαν βγάλει τα οπιοειδή από την αγορά και, με τη σειρά της. , απέτρεψε το θάνατο της κόρης της. Καθώς όμως αρχίζει να δημιουργεί συναισθηματικό δέσιμο με την νεοαποκτηθείσα οικογένειά της στη δουλειά, η Μαντλίν αναγκάζεται να παλέψει με το ερώτημα: Ο σκοπός αγιάζει πάντα τα μέσα;

«Γνωρίζω ότι έγινε κάποια συζήτηση για τη δημιουργία αυτού του χαρακτήρα ως εγγονή του (του αρχικού) Matlock —κάποια ηλικίας 30 ή 40 ετών— οπότε είμαι απίστευτα τυχερός που, στα 76 μου, για όνομα του παραδείσου, κατάφερα να παίξω αυτόν τον ρόλο», λέει ο Bates σε πρόσφατο τηλεφώνημα.

Η Bates, κατά τη δική της παραδοχή, δεν περίμενε ποτέ να επιστρέψει στην τηλεόραση του δικτύου. Στην πραγματικότητα, όταν το πιλοτικό σενάριο για το «Matlock» έφτασε στα εισερχόμενά της στις αρχές του 2023, στην πραγματικότητα σχεδίαζε να συνταξιοδοτηθεί.

Έχοντας πάντα στο μυαλό της τη δουλειά της με τρόπο που καταναλώνει τα πάντα, η Bates έχει συχνά αναρωτηθεί για το ανείπωτο συναισθηματικό κόστος του να είσαι ηθοποιός. «Χρησιμοποιείτε πράγματα που ήταν οδυνηρά ή χαρούμενα στη ζωή σας και ξοδεύετε πάντα πολλά από τον εαυτό σας», λέει. Πριν από μερικά χρόνια, ενώ δούλευε σε μια ταινία που δεν θέλει να κατονομάσει, η Bates παραδόθηκε πλήρως σε έναν ρόλο – μόνο που απογοητεύτηκε τόσο πολύ με το τελικό προϊόν που είπε στους ατζέντης της ότι έπρεπε να κάνει ένα βήμα πίσω. την επιχείρηση. «Είναι η πρώτη φορά σε 50 χρόνια που συμβαίνει με τόσο οδυνηρό τρόπο. Ήμουν τόσο έκπληκτος και απογοητευμένος που όλος ο αέρας έφυγε από μέσα μου».

Αλλά όταν διάβασε τη νέα άποψη της δημιουργού του «Jane the Virgin», Jennie Snyder Urman για το «Matlock», η Bates αναγνώρισε μια ανεκτίμητη ευκαιρία να εξετάσει την πολιτιστική αφάνεια των ηλικιωμένων γυναικών και ένιωσε έντονα τον αγώνα της πρωταγωνίστριας για δικαιοσύνη. Ενώ το “Matlock” μπορεί να ακολουθεί σε μεγάλο βαθμό τη δοκιμασμένη και αληθινή μορφή μιας διαδικαστικής διαδικασίας, ο Bates βρήκε μια απίθανη διέξοδο για να διοχετεύσει μια ζωή πόνου. Αυτός ο ρόλος, όσο εξαντλητικός κι αν είναι, μοιάζει σαν το αποκορύφωμα του εκλεκτικού της έργου.

«Είναι σαν ένα μικρό φαρμακείο όπου υπάρχουν όλα αυτά τα διαφορετικά συρτάρια μπροστά μου που μπορώ να χρησιμοποιήσω», εξηγεί η Bates για την υποκριτική της διαδικασία. «Για έναν άλλο χαρακτήρα, θα διάλεγα ίσως τρία από τα συρτάρια που βρίσκονται στο κάτω ράφι, όπου βρίσκονται τα πιο επικίνδυνα πράγματα. Αλλά σε αυτήν την περίπτωση, μπορώ να χρησιμοποιήσω όλα τα συρτάρια σε διαφορετικές στιγμές, ανάλογα με το ποιος συνεργάζομαι και ανάλογα με το τι απαιτεί ο ρόλος του Matty ή της Madeline εκείνη τη στιγμή.»

Η Bates έχει απολαύσει ιδιαίτερα την ευκαιρία να παίξει τη διπλή ζωή του χαρακτήρα της, ο οποίος είναι συνεχώς τρία βήματα μπροστά από τους γύρω της. Ενώ η Matty παρουσιάζεται ως μια άτυχη, παλιομοδίτικη γυναίκα που δεν έχει ασκήσει δικηγορία εδώ και τρεις δεκαετίες, η Madeline είναι μια ισχυρή δικηγόρος από το Σαν Φρανσίσκο που έχει μετακομίσει σε όλη τη χώρα και φαινομενικά σκέφτηκε κάθε ενδεχόμενο για να κερδίσει την εμπιστοσύνη των συναδέλφων της. Στο τέλος κάθε επεισοδίου, οι θεατές μένουν να συνειδητοποιήσουν ότι και αυτοί έχουν υποτιμήσει τη Madeline.

Η Bates γνωρίζει πολύ καλά αυτό το αίσθημα της υποτίμησης – για την εμφάνισή της, για το ταλέντο της. Στο γυμνάσιο, επειδή δεν τη θεωρούσαν «βασίλισσα της ομορφιάς», συχνά την έβαζαν σε ρόλους ηλικιωμένων γυναικών, τις οποίες τελικά αγάπησε. Ούτε το Χόλιγουντ ήξερε πάντα τι να κάνει μαζί της. Αφού κέρδισε ένα βραβείο Όσκαρ για το ρόλο μιας διεφθαρμένης θαυμάστριας που απήγαγε τον αγαπημένο της συγγραφέα στο “Misery”, η Bates έγινε γνωστή για το ότι έπαιζε αταίριαστα. Όμως, επιφυλακτική με το να της κάνουν περιστεριώνα, λαχταρούσε πάντα μια ευκαιρία να μεταμορφώσει και να εξερευνήσει τις πολύπλοκες εσωτερικές ζωές των καθημερινών γυναικών, όπως έκανε στο «Dolores Claiborne». Πριν από το “Matlock”, είχε σπάνια υποδυθεί έναν πρωταγωνιστή που ήταν ένας πλήρης ήρωας.

«Πιστεύω ότι όταν κάποιος κάνει μια βουτιά με ένα συγκεκριμένο είδος ρόλου, ακούγεται σε αυτόν τον ρόλο», λέει η Bates, αναφερόμενη στους απείθαρχους, ασυμβίβαστους χαρακτήρες που καθόρισαν την καριέρα της. «Αν και είμαι πολύ, πολύ ευγνώμων που μπόρεσα να παίξω αυτούς τους ρόλους με ευαισθησία και ευαλωτότητα, χαίρομαι τώρα που μπορώ να υποδυθώ μια σύγχρονη γυναίκα, μια επαγγελματία και μια γυναίκα που έχει πολλές διαφορετικές πλευρές. αυτήν.”

Όπως οι περισσότερες γυναίκες μιας ορισμένης ηλικίας, η Bates έχει αντιμετωπίσει το μερίδιο της ηλικίας της. Το 2012, περίπου την εποχή που διαγνώστηκε με καρκίνο του μαστού, η Bates έμαθε ότι τα στελέχη του NBC αποφάσισαν να ακυρώσουν την εκπομπή της, το “Harry’s Law” του David E. Kelley – παρόλο που ήταν η δραματική σειρά με την υψηλότερη βαθμολογία του δικτύου – επειδή το κοινό του στράφηκε σημαντικά μεγαλύτερης ηλικίας. Η Bates ήταν έξαλλη, αν όχι λίγο ανήσυχη, που η καριέρα της δεν θα ανακάμψει ποτέ. Οι καιροί ευτυχώς άλλαξαν.

Τώρα, στα χρυσά της χρόνια, η Bates ελπίζει ότι τα καλύτερα χρόνια της ζωής της είναι ακόμα μπροστά της. Πριν από χρόνια, πριν αποφασίσει να πρωταγωνιστήσει στο «Matlock», η Bates, η οποία έχει επιζήσει δύο φορές από τον καρκίνο, αποφάσισε να χάσει 100 κιλά, ώστε να αισθάνεται σωματικά καλύτερη από ποτέ. Ενώ υπάρχουν λιγότερα πράγματα που μπορεί τώρα να κάνει μόνη της (όπως το άνοιγμα ενός βάζου), η Bates είναι αποφασισμένη να αποτρέψει την αναπόφευκτη παρακμή του εγκεφάλου και του σώματός της για όσο περισσότερο μπορεί. Τώρα θέλει να κάνει Pilates μετά τη δουλειά και οι πολλές ώρες που ξοδεύει δουλεύοντας και μαθαίνοντας νομικά έχουν κρατήσει υπό έλεγχο τις διανοητικές της ικανότητες.

«Το να γερνάω είναι μια ανησυχία, αλλά μου δόθηκε μια αναβολή, παραδόξως. Έχω δώσει στον εαυτό μου μέρος αυτής της αναβολής όσον αφορά το να γίνω υγιής, αλλά και η Jennie με έχει αναζωογονήσει και το καστ με έχει αναζωογονήσει», λέει ο Bates. «Σε διαφορετικούς πολιτισμούς, όταν οι ηλικιωμένοι λατρεύονται και αποτελούν μέρος της οικογένειας, τους κρατά νέους και βοηθά τους νέους να μάθουν και να γίνουν σοφότεροι».

Σε ένα πρόσφατο ταξίδι στη Νέα Υόρκη για να προωθήσει την κυκλοφορία του «Matlock», η Bates κατέληξε σε μια εκπληκτική συνειδητοποίηση που έβαλε σε προοπτική την καριέρα της. Το 1970, εργάστηκε σε ένα προσωρινό γραφείο στην πόλη, ελπίζοντας να συγκεντρώσει αρκετά χρήματα για να στηρίξει την καριέρα της στο θέατρο. Πενήντα τέσσερα χρόνια αργότερα, βρέθηκε να κοιτάζει μια διαφημιστική πινακίδα «Matlock» στην Times Square με τη συμπρωταγωνίστριά της Skye P. Marshall.

«Λοιπόν, φούι, είμαι πολύ τυχερός. Τι υπέροχη καριέρα είχα την ευκαιρία να παίξω. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι έχει σχεδόν τελειώσει – και ελπίζω να μην είναι», λέει η Bates, διευκρινίζοντας ότι οι πρόσφατες φήμες για τη συνταξιοδότησή της ήταν πολύ υπερβολικές. «Ελπίζω το «Matlock» να συνεχιστεί για μεγάλο χρονικό διάστημα και αν υπάρχουν άλλα έργα που μπορώ να βρω να κάνω κατά τη διάρκεια της παύσης που με ενεργοποιούν, θα δω πώς είναι και αν μπορώ να φέρω κάτι νέο σε αυτό .»