Πώς το «Wonderland Massacre» του Michael Connelly τον οδήγησε στον Scott Thorson

Στα χρονικά των φρικτών εγκλημάτων που σχετίζονται με το Χόλιγουντ που έχουν αφήσει ένα διαρκές αποτύπωμα στο Λος Άντζελες, οι δολοφονίες Tate-LaBianca το 1969 κατατάσσονταν πάντα στην πρώτη βαθμίδα. Η αιματηρή δολοφονία της εγκύου ηθοποιού Σάρον Τέιτ και άλλων σε διάστημα δύο ημερών από μέλη μιας λατρείας με επικεφαλής τον Τσαρλς Μάνσον πυροδότησε τη δική της βιομηχανία βιβλίων και ταινιών, συμπεριλαμβανομένου του «Once Upon A Time … In Hollywood» του Κουέντιν Ταρατίνο.

Αλλά ο καταξιωμένος μυθιστοριογράφος και πρώην ρεπόρτερ των Times Μάικλ Κόνελι γοητευόταν πάντα από ένα άλλο σκοτεινό και άγριο περιστατικό, που τροφοδοτείται από το σεξ και τα ναρκωτικά, το οποίο λέει ότι άφησε μια βαθύτερη ουλή στον πολιτισμό του Χόλιγουντ και του Λος Άντζελες – η σφαγή της Χώρας των Θαυμάτων του 1981, στην οποία τέσσερις άνθρωποι βρίσκονταν βάναυσα. σκοτώθηκε μέσα σε ένα πολυτελές σπίτι στο Laurel Canyon.

Ο πρωταγωνιστής των ταινιών για ενήλικες Τζον Σ. Χολμς, ο βασιλιάς των ναρκωτικών Έντι Νας, ο διάσημος διασκεδαστής Λίμπερας και το «παιχνίδι του για αγόρια» Σκοτ ​​Θόρσον ήταν μεταξύ των πολύχρωμων προσωπικοτήτων που ενεπλάκησαν στην υπόθεση. Ένας ένορκος δωροδοκήθηκε. Ακόμη και μετά από τρεις δίκες, δεν υπήρξαν καταδίκες και οι δολοφόνοι δεν οδηγήθηκαν ποτέ στη δικαιοσύνη, καθιστώντας τις δολοφονίες της Χώρας των Θαυμάτων μια από τις πιο διαβόητες ψυχρές υποθέσεις του LAPD.

Οι λεπτομέρειες, ισχυρίζεται ο Connelly, ήταν εξωφρενικές ακόμη και για τα πρότυπα του Χόλιγουντ: «Υπάρχουν πτυχές αυτής της ιστορίας που δεν νομίζω ότι θα λειτουργούσαν στη μυθοπλασία, επειδή στην πραγματικότητα πρέπει να είσαι πιο πιστευτός στη μυθοπλασία».

Μετά από δεκαετίες συγγραφής μπεστ σέλερ — πολλά από αυτά παρουσιάζουν το φανταστικό, χωρίς νόημα, αστυνομικό τμήμα του Λος Άντζελες. Hieronymus «Harry» Bosch — και προσαρμόζοντας τα μυθιστορήματά του σε δημοφιλείς σειρές («Bosch» του Prime Video, «The Lincoln Lawyer» του Netflix), ο Connelly κάνει επιτέλους μια βαθιά εμμονή στην εμμονή του με την αιματοβαμμένη σφαγή στο «The Wonderland Massacre» της MGM+ & Η Μυστική Ιστορία του Χόλιγουντ».

Με το ντοκιμαντέρ τεσσάρων μερών, που ολοκληρώνεται την Κυριακή στις 10 μ.μ. και θα είναι διαθέσιμο για πλήρη μετάδοση, ο Connelly, σε συνεργασία με την ντοκιμαντέρ Άλισον Έλγουντ («Laurel Canyon», «The Go-Gos»), επεκτείνει την εξερεύνηση της υπόθεσης. , το οποίο ξεκίνησε με το Audible podcast του 2021. Το έργο διερευνά επίσης την παρακμιακή κουλτούρα του Χόλιγουντ στα νυχτερινά κέντρα και τα underground πάρτι κατά τη διάρκεια των δεκαετιών του 1970 και του ’80.

Κεντρικό στοιχείο του έργου είναι μια εκτενής συνέντευξη με τον Θόρσον, τον οποίο υποδύθηκε ο Ματ Ντέιμον στην ταινία του HBO “Behind the Candelabra” – τα ομότιτλα απομνημονεύματά του χρησίμευσαν ως βάση. Ένας εθισμένος που λειτουργούσε στους μαύρους κύκλους του Χόλιγουντ, ο Θόρσον υπηρέτησε ως βασικός μάρτυρας στην υπόθεση της Χώρας των Θαυμάτων. Ο Θόρσον πέθανε τον Αύγουστο από καρκίνο και καρδιακή νόσο.

Το πρώτο κεφάλαιο της σειράς, «The Heat of a Cold Case», σκιαγραφεί τη φρικτή ανακάλυψη την 1η Ιουλίου 1981, τεσσάρων ανθρώπων — των Ron Launius, William “Billy” Deverell, Joy Miller και Barbara Richardson — που είχαν χτυπηθεί θάνατος. Τα θύματα ήταν μέλη της Συμμορίας της Χώρας των Θαυμάτων, μιας ομάδας μικροεμπόρων ναρκωτικών. Η σύζυγος του Launius, Susan, επέζησε της επίθεσης αλλά υπέστη εγκεφαλική βλάβη και μερική παράλυση.

Οι δολοφονίες φέρεται να διατάχθηκαν από τον Nash ως αντίποινα για μια ληστεία στο σπίτι του, αλλά ο Nash και ο σωματοφύλακάς του, Gregory DeWitt Diles, αθωώθηκαν από το έγκλημα.

Σε μια συνέντευξη βίντεο, που επεξεργάστηκε εδώ για μεγάλη και σαφήνεια, οι Connelly και Ellwood συζήτησαν την επίδραση της υπόθεσης της Χώρας των Θαυμάτων στο Χόλιγουντ, τη σύνδεσή της με την επιδημία κρακ, τις αλληλεπιδράσεις γάτας και ποντικιού με τον Thorson και αν υπάρχει πιθανότητα να ανοίξει ξανά η υπόθεση .

Γιατί οι δολοφονίες στη Χώρα των Θαυμάτων σας έχουν ιντριγκάρει περισσότερο από τις δολοφονίες της οικογένειας Μάνσον;

Connelly: Είναι και τα δύο βάναυσα, πολύ συγκλονιστικά εγκλήματα. Και οι δύο έχουν κάτι να πουν για την κουλτούρα της εποχής τους. Αλλά η Χώρα των Θαυμάτων βρισκόταν στον γκρεμό μιας τεράστιας αλλαγής όσον αφορά τα ναρκωτικά που αποτελούν μεγάλο μέρος της έμπνευσης και της πολιτιστικής αλλαγής. Ήταν η στροφή στα ναρκωτικά που είχαν σχεδιαστεί για να εθιστούν. Αυτό κατευθύνθηκε προς τη ρωγμή, η οποία κατέστρεψε τις κοινότητες. Έτσι, ο αντίκτυπος ήταν πολύ πιο σημαντικός από την υπόθεση Manson. Τα πλοκάμια του πάνε παντού. Δεν είναι μόνο το Λος Άντζελες, αλλά αντιπροσωπεύει αυτό που συνέβη στην κοινωνία μας τη δεκαετία του ’80.

Έλγουντ: Όταν με πλησίασε για πρώτη φορά ο Μάικλ, μόλις είχα τελειώσει το «Laurel Canyon», σχετικά με τη μουσική σκηνή εκεί. Οι δολοφονίες του Manson σημάδεψαν τη μέση αυτού του σκοτεινού κύματος που κανείς δεν υποψιαζόταν σε αυτό το βουκολικό μέρος. Προηγουμένως ήταν ναρκωτικά που διευρύνουν το μυαλό και μετά τα ναρκωτικά μετατράπηκαν σε κοκαΐνη. Οι καλλιτέχνες φεύγουν και μετά αυτά τα σπίτια γίνονται κρησφύγετα ναρκωτικών που καταλαμβάνονται από κλέφτες. Η εικόνα αυτού που ήταν το Laurel Canyon κατακτήθηκε.

Μιχάλη, πότε άρχισες να ασχολείσαι με αυτόν τον φόνο;

Connelly: Ήρθα για πρώτη φορά στο Λος Άντζελες από τη Φλόριντα στα μέσα της δεκαετίας του ’80 για να καλύψω το έγκλημα για τους Los Angeles Times. Οποιοδήποτε είδος ιστορίας όπου οι άνθρωποι ξέφευγαν με φόνο ήταν ενδιαφέρουσα για μένα ως δημοσιογράφο. Μετά πέρασα στα μυθιστορήματα, και τι συμβαίνει στα μυθιστορήματα; Όλα λύνονται, δεν υπάρχουν ελεύθερα αποτελέσματα. Η ευκαιρία να εξερευνήσω αυτή την περίπτωση όπου η δικαιοσύνη δεν αποδόθηκε ποτέ είναι κάτι που με ιντριγκάρει και με εμμονεύει. Με τον καιρό, έχω γνωρίσει σχεδόν όλους τους ντετέκτιβ που έχουν εργαστεί σε αυτήν την υπόθεση. Έχει κολλήσει πραγματικά στα craws τους και αυτό το είδος μεταφέρθηκε σε μένα.

Μία από τις πιο συγκλονιστικές εικόνες είναι τα αιματηρά πλάνα από τον πραγματικό τόπο του εγκλήματος.

Έλγουντ: Είναι πραγματικά βάναυσο. Βλέπω πολλές ταινίες, οπότε έχω συνηθίσει να γκρινιάζω. Αλλά όταν είναι αληθινό, είναι πολύ διαφορετικό. Υπάρχουν πολύ χειρότερες εικόνες, τις οποίες δεν χρησιμοποιήσαμε.

Σε τι διαφέρει η ντοκιμαντέρ από το podcast;

Connelly: Είναι μια οπτική ιστορία. Το αρχειακό υλικό που η Alison και η ομάδα της μπόρεσαν να συγκεντρώσουν τα πήγαν αρκετά βήματα πάνω από ένα podcast. Τα πλάνα από τον τόπο του εγκλήματος και μόνο είναι σημαντικά διαφορετικά όταν το βλέπετε. Πήραμε πιο φρέσκες συνεντεύξεις.

Ο Michael Connelly και η Alison Ellwood ακολούθησαν μια νουάρ προσέγγιση στα γυρίσματα των ντοκιμαντέρ.

(MGM+)

Ποιο ήταν το βασικό στοιχείο για να το φτιάξω σε α ταινία;

Έλγουντ: Η ιστορία μου φάνηκε ως μια πολύ αρνητική εικόνα για το τι είχε γίνει το LA κατά τη διάρκεια αυτής της εποχής, οπότε θέλαμε πραγματικά να ακολουθήσουμε μια προσέγγιση νουάρ. Έχουμε πολλή νυχτερινή οδήγηση με τον Michael, και πολύ κυκλοθυμικές ρυθμίσεις για τις συνεντεύξεις.

Οι συνεντεύξεις Zoom που έκανε ο Mike με τον Scott Thorson ήταν αμέσως ενδιαφέρουσες. Μπορούσες να δεις αυτό το παιχνίδι γάτας με ποντίκι που έπρεπε να παίξει ο Μάικλ με τον Σκοτ. Σκέφτηκα, «Ουάου, πρέπει να τους φέρουμε μαζί σε ένα δωμάτιο». Πήγαμε λοιπόν στο Musso and Frank’s στο Χόλιγουντ, ένα πολυτελές, παλιό περιβάλλον. Ο Σκοτ ​​είχε κάνει πολύ παρέα εκεί έξω.

Connelly: Είναι τόσο περίεργος και ενδιαφέρον χαρακτήρας. Όλοι αυτοί οι αστυνομικοί με συμβούλεψαν: «Πρέπει να τον προσέχεις, μην εμπιστεύεσαι τίποτα που λέει». Από το να είμαι πολύ αδιάφορος για εκείνον και να μην τον εμπιστεύομαι στο να απολαμβάνω πραγματικά τις συζητήσεις μας. Ήταν μια ενδιαφέρουσα σχέση. Ήταν ένα τόσο ενδιαφέρον φύλλο που θα προσπαθούσα να πιάσω στο ψέμα. Πιστέψτε με, προσπάθησα. Σκέφτηκα ότι θα ήταν χρήσιμο αν του έδειχνα ότι είναι αναξιόπιστος αφηγητής. Δεν του είπα ποτέ πού μένω, δεν του έδωσα ποτέ τον αριθμό του κινητού μου. Αλλά κατέληξα να τον συμπαθώ, παρ’ όλα τα άσχημα πράγματα που έκανε. Και αυτό είναι πολύ περίεργο για μένα. Ξέραμε ότι ήταν άρρωστος όταν έκανε τις συνεντεύξεις, αλλά ήταν ακόμα σοκαριστικό όταν πέρασε.

Υπάρχει πιθανότητα της υπόθεσης άνοιξε ποτέ ξανά;

Connelly: Ναι και όχι. Η δουλειά μας σε αυτό το έργο έκανε τον επικεφαλής της μονάδας ψυχρής υπόθεσης του LAPD να έρθει με το φάκελο και να μας μιλήσει. Αλλά βασικά είπε ότι η υπόθεση δεν έχει τα πράγματα που συνήθως θα οδηγούσαν σε έρευνα ψυχρής υπόθεσης δεκαετίες αργότερα, όπως DNA και δακτυλικά αποτυπώματα. Κάποιος θα έπρεπε να έρθει μπροστά για να το ξαναρχίσει.

Ellwood: Σίγουρα όλοι οι ντετέκτιβ θα χαρούν να κλείσουν αυτή την υπόθεση. Είναι πραγματικά ανεκπλήρωτη δικαιοσύνη. Οι άνθρωποι ξέφυγαν με φόνο.