Η περίπτωση οξείας χαλαρής παράλυσης, πιθανώς λόγω πολιομυελίτιδας, σε ένα παιδί από την Tikrikilla στη Μεγκαλάγια και στο επίκεντρο των μέσων ενημέρωσης, αναφέρθηκε από την πολιτειακή κυβέρνηση στις 14 Αυγούστου. Τον Απρίλιο του 2022, εντοπίστηκε περίπτωση ιού πολιομυελίτιδας που προέρχεται από εμβόλιο από ένα περιβαλλοντικό δείγμα που συλλέχθηκε στην Καλκούτα. Μετά τον προσδιορισμό της γενετικής αλληλουχίας, θεωρήθηκε πιθανό να πρόκειται για ιό πολιομυελίτιδας που προέρχεται από εμβόλιο (iVDPV) που σχετίζεται με ανοσοανεπάρκεια, ο οποίος εκκρίνεται από άτομο με ανοσοανεπάρκεια. Στο περιστατικό της Meghalaya, ακόμη και μετά την επιβεβαίωση της υπόθεσης από την κυβέρνηση, δεν υπάρχει ακόμη επίσημη αναφορά για το εάν προέρχεται από εμβόλιο και δεν προκαλείται από άγρια ​​πολιομυελίτιδα. Με την παγκόσμια εξάλειψη του ιού της άγριας πολιομυελίτιδας (WPV) τύπου 2 το 2015 και του WPV τύπου 3 το 2019, αντίστοιχα, και δεν βρέθηκε WPV τύπου 1 σε δείγματα περιβάλλοντος στην Ινδία εδώ και χρόνια, είναι πολύ απίθανο να οφείλεται στον WPV τύπου 1 εκτός εάν έχει εισαχθεί στην Ινδία. Από τις 13 Αυγούστου, το Αφγανιστάν και το Πακιστάν έχουν αναφέρει 14 περιπτώσεις WPV τύπου 1 φέτος. Εάν προέρχεται από εμβόλιο, δεν υπάρχει και πάλι επίσημη επιβεβαίωση για το αν πρόκειται για iVDPV ή από κυκλοφορούν ιό πολιομυελίτιδας που προέρχεται από εμβόλιο (cVDPV). Αυτές οι πληροφορίες είναι βασικές καθώς το cVDPV θα σήμαινε ότι ο ιός κυκλοφορεί στην κοινότητα, ενώ το iVDPV περιορίζεται στο μεμονωμένο παιδί με ανοσοανεπάρκεια. Απορίας άξιο είναι επίσης η απουσία επίσημης αναφοράς για το εάν το κρούσμα προκλήθηκε από τον ιό που προέρχεται από το εμβόλιο τύπου 1, τύπου 2 ή τύπου 3. Η Ινδία έκανε την παγκόσμια συγχρονισμένη αλλαγή το 2016 από τριδύναμο σε δισθενές από του στόματος εμβόλιο πολιομυελίτιδας που έχει μόνο ζωντανό, εξασθενημένο ιό τύπου 1 και τύπου 3. Έτσι, ενώ είναι αδύνατο το παιδί να έχει τον ιό τύπου 2 από το στοματικό εμβόλιο που χορηγήθηκε στην Ινδία, δεν μπορούν να αποκλειστούν οι πιθανότητες εισαγωγής του ιού cVDPV τύπου 2 στην Ινδία. Το 2024, 68 περιπτώσεις cVDPV2 και τέσσερις περιπτώσεις cVDPV1 καταγράφηκαν παγκοσμίως. Πολλές χώρες έχουν αναφέρει cVDPV σε δείγματα περιβάλλοντος.

Η μεγάλη καθυστέρηση στην επιβεβαίωση αυτών των κρίσιμων στοιχείων είναι ενδιαφέρουσα, καθώς δείγματα από το παιδί στάλθηκαν στη μονάδα ICMR-NIV Mumbai, η οποία αποτελεί μέρος του δικτύου 146 διαπιστευμένων εργαστηρίων πολιομυελίτιδας του ΠΟΥ παγκοσμίως και διεξάγει έρευνα για ασθένειες που προκαλούνται από εντεροϊούς, ιδιαίτερα παραλυτικούς πολιομυελίτιδα και οξεία χαλαρή παράλυση. Σε αντίθεση με την περίπτωση του IPV, τα παιδιά με ανοσοανεπάρκεια δεν υποτίθεται ότι λαμβάνουν OPV. Δεδομένου ότι ο εντοπισμός τέτοιων παιδιών πριν από τη χορήγηση του OPV αποτελεί πρόκληση στην Ινδία, η Ινδία θα συνεχίσει να έχει τέτοιες περιπτώσεις στο μέλλον. Η υπόθεση Meghalaya φέρνει ξανά στο επίκεντρο την επείγουσα ανάγκη να σταματήσει η Ινδία να χρησιμοποιεί OPV και να μεταβεί αποκλειστικά σε IPV. Οι περισσότερες ανεπτυγμένες χώρες στράφηκαν στο IPV πριν από δεκαετίες. Δεν υπάρχει κανένας λόγος για τον οποίο η Ινδία δεν θα πρέπει να μεταβεί σε IPV το νωρίτερο.