Ο Alberto Núñez Feijóo δεν έχασε την ετήσια εκδήλωση με τη μεταφορά στη Γαλικία του Φόρουμ του Νταβός, μιας εκδήλωσης που διοργανώθηκε σε ένα νησί στο O Grove (Pontevedra) από τον όμιλο Hotusa με το όνομα Foro La Toja. Σε μια ομιλία του για την εγκυρότητα των δημοκρατικών αξιών, ο ηγέτης του PP συνδύασε ιδέες για τη διεθνή πολιτική, την πόλωση στην Ευρώπη, την πρόσβαση των νέων στη στέγαση και τους κυβερνώντες που «θέλουν να ελέγξουν όλα τα αντίβαρα της εξουσίας». «φοβούνται τους ελεύθερους πολίτες», σε μια νύξη στα μισά του δρόμου μεταξύ του Pedro Sánchez και του Nicolás Maduro. Στην ομιλία του, έκανε παραλληλισμούς μεταξύ της τρέχουσας κατάστασης και του Ψυχρού Πολέμου και συνέκρινε τον εαυτό του με τον πρώην πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών Τζον Φ. Κένεντι και το «Ich bin ein Berliner» –I am a Berliner– που παρέδωσε το 1963. στο δυτικό μέρος του Βερολίνου. Ενώπιον του ηγέτη της αντιπολίτευσης της Βενεζουέλας Edmundo González –τον οποίο ανέφερε ως «εκλεγμένο πρόεδρο»– δήλωσε: «Είμαι Βενεζουέλας».
Και όχι μόνο αυτός. Κατά τη γνώμη του, όλοι οι παρόντες – από τον πρώην πρόεδρο Μαριάνο Ραχόι μέχρι τους εκπροσώπους του επιχειρηματικού κόσμου ή τον υπουργό Οικονομίας, Κάρλος Μπόντι – είναι επίσης Βενεζουελάνοι. «Όποιος λαός αγωνίζεται για να έχει την ελευθερία που απολαμβάνουμε εμείς (οι Ισπανοί) αξίζει να θεωρείται ένας από τους δικούς μας», σκέφτηκε, αμέσως αφού κατηγόρησε, χωρίς να τον αναφέρει, εναντίον του Σάντσες για αυτό που θεωρεί «συστηματική διάβρωση της διαίρεσης εξουσίες, την προσωπική χρήση κρατικών μηχανισμών ή την προσπάθεια εκφοβισμού των μέσων ενημέρωσης». Η ισπανική πολιτική, επέμεινε, είναι «βυθισμένη σε μια μετατόπιση που είναι η χειρότερη των τελευταίων 45 ετών», στην οποία αντιλαμβάνεται ότι το «προσωπικό συμφέρον ενός μόνο ανθρώπου», δηλαδή του Πέδρο Σάντσες, υπερισχύει στις αποφάσεις: «Εκεί δεν υπάρχει νομοθεσία, δεν υπάρχουν προϋπολογισμοί, δεν υπάρχει άλλος ορίζοντας από τον καθημερινό». Το «μόνο καύσιμο» είναι η «πόλωση που επιχειρείται να επιβληθεί σε μια μη πολωμένη ισπανική κοινωνία», συνέχισε.
Η ομιλία του είχε αναφέρει προηγουμένως ότι, 35 χρόνια μετά την πτώση του Τείχους του Βερολίνου, «περισσότεροι από ένας πολιτικοί αρχηγοί δηλώνουν τώρα ότι η δημιουργία τειχών μεταξύ ιδεών και κομμάτων είναι ο θεμελιώδης στόχος τους». Η απάντηση σε αυτή την ανάκτηση της έννοιας του τείχους είναι, σύμφωνα με τον ηγέτη του PP, στην εμφάνιση «ηγεσιών που τρέφονται μόνο από την πόλωση». Κάτι που, κατά τη γνώμη του, είναι «τεχνητό», ως «εργαλείο κατάληψης της εξουσίας». Για τον Feijóo, ένα παράδειγμα είναι ότι, παρά το γεγονός ότι στις γενικές εκλογές του 2023 «το 94% των Ισπανών ψήφισαν κόμματα που δεν ανεξαρτητοποιούνται», αυτοί οι σχηματισμοί «αποφασίζουν πραγματικά ένα μεγάλο μέρος της ισπανικής πολιτικής».
Ο Feijóo εξήγησε το όραμά του για τους λόγους της πολιτικής πόλωσης στην Ισπανία, αλλά και την πρότασή του για λύση, που είναι κατά βάση η στεγαστική πολιτική, σε μια εποχή που οι δυσκολίες πρόσβασης, τόσο μέσω αγοράς όσο και ενοικίασης, εστιάζουν την προσοχή. Το θέμα δεν ήταν στις προτεραιότητές του, ωστόσο, στα 13 χρόνια που ήταν επικεφαλής της Xunta de Galicia.
Η ερμηνεία του αρχηγού του PP για τους κινδύνους που απειλούν τη δημοκρατία είναι ότι οι Ισπανοί της γενιάς του – «Είμαι αυτό που τώρα ονομάζεται μπούμερκαι υπάρχουν μειονεκτήματα για τα οποία δεν μπαίνω σε λεπτομέρειες», ομολόγησε – αγκάλιασαν τη δημοκρατία ως «τελικό σημείο της δικτατορίας και ιστορία σπασμών» και με «συναισθηματική συνιστώσα». Οι νέοι, ωστόσο, είναι «περισσότερο εκτεθειμένοι σε δημοκρατικό ξεριζωμό» λόγω έλλειψης ιστορικών αναφορών και ελάχιστων «λόγων ενθουσιασμού» στο παρόν.
Ως απάντηση στην «αδυναμία προσφοράς ελπίδας», οι νέοι κινούνται προς «εμμονικές μορφές πόλωσης» στα κοινωνικά δίκτυα και ανταποκρίνονται στα «τραγούδια σειρήνων των αντισυστημικών φωνών», ανέλυσε ο Feijóo. Η απάντησή του ήταν να επιμείνει στο στεγαστικό σχέδιο που πρόκειται να παρουσιάσει το κόμμα του, το οποίο συνοψίζεται στην προώθηση μιας νέας οικοδομικής έκρηξης, στην παροχή βοήθειας για την αγορά διαμερισμάτων και σε ιδιοκτήτες που θέλουν να τα νοικιάσουν και στην επιδίωξη παράνομης κατοχής. Σταμάτησε σε αυτό το τελευταίο σημείο: «Η ποινικοποίηση της ιδιωτικής ιδιοκτησίας είναι ένα σοβαρό λάθος: πρέπει να διώξουμε αυτούς που διαπράττουν εγκλήματα, όχι αυτούς που συμμορφώνονται».
Το πρόβλημα καταλήγει σε μια απλή ερώτηση, σύμφωνα με τον Feijóo: «Δεν υπάρχει πρόσβαση στη στέγαση αν δεν υπάρχει στέγαση». Αυτό, τόνισε, είναι μια «έκτακτη ανάγκη» που οι δημόσιες διοικήσεις πρέπει να αντιμετωπίσουν από κοινού σε ένα τραπέζι με «ειδικούς, τράπεζες, χρηματοοικονομικούς φορείς και όλους όσους επηρεάζονται από τον κλάδο». Αν το πρόβλημα δεν έχει επιλυθεί μέχρι τώρα, είπε, οφείλεται σε «εκλογικό εγωισμό».
