Στην τέταρτη ειδοποίησή της προς το Πακιστάν από τον Ιανουάριο του 2023, η Ινδία κλιμάκωσε το αίτημά της για επαναδιαπραγμάτευση της Συνθήκης για τα ύδατα του Ινδού (IWT) του 1960, ανακαλώντας τώρα όλες τις συνεδριάσεις της Μόνιμης Επιτροπής Ινδίας (PIC) έως ότου το Πακιστάν συμφωνήσει να καθίσει στο τραπέζι για συνομιλίες. Η ζήτηση της Ινδίας πέρυσι ακολούθησε μια σύγκρουση σε όλη τη διαδικασία, που κάποτε διατηρήθηκε διεθνώς ως πρότυπο πρότυπο για συμφωνίες κοινής χρήσης νερού. Ακόμη και στη νέα χιλιετία, οι αρχές της συνθήκης παρέμειναν σταθερές και η Ινδία μπόρεσε να κερδίσει δύο μεγάλες διαμάχες τηρώντας τις διαδικασίες που καθορίστηκαν, συμπεριλαμβανομένου του έργου του φράγματος Baglihar το 2007, και μιας άλλης διαφωνίας σχετικά με τους ισχυρισμούς ότι η Ινδία παρενέβαινε στο Πακιστάν. Έργο Neelum το 2013. Το ζήτημα σχετικά με το πώς να προχωρήσουμε στην επίλυση διαφορών για τα έργα Kishenganga και Ratle έχει χιονίσει από το 2016, όταν το Πακιστάν κλιμάκωσε τις διαφορές — έχοντας ουδέτερη ματιά σε εμπειρογνώμονες και απαιτώντας ένα Μόνιμο Διαιτητικό Δικαστήριο (PCA). Σε μια στιγμή αδυναμίας, που μπορεί να μετανιώσει, η Παγκόσμια Τράπεζα — είναι συνυπογράφων και εγγυητής της IWT — αποφάσισε να επιτρέψει την ταυτόχρονη λειτουργία δύο παράλληλων διαδικασιών του μηχανισμού διαφορών. Για να γίνουν τα πράγματα χειρότερα, το Πακιστάν γύρισε την πλάτη του στις διαδικασίες του ουδέτερου εμπειρογνώμονα, ενώ η Ινδία έχει μποϊκοτάρει τις ακροάσεις της PCA στη Χάγη. Το Πακιστάν στάθηκε ψυχρά με τις ειδοποιήσεις της Ινδίας σχετικά με την επαναδιαπραγμάτευση της συνθήκης και η απόφαση της κυβέρνησης Μόντι να σταματήσει όλες τις συναντήσεις PIC έχει θέσει το μέλλον της διαδικασίας σε κίνδυνο. Σε αντίθεση με τις προηγούμενες δεκαετίες, όταν το IWT θεωρούνταν εκτός ορίων για κομματικές πολιτικές, οι ηγέτες και στις δύο πλευρές δεν είναι πλέον από πάνω χρησιμοποιώντας φλογερή ρητορική. Η δήλωση του κ. Modi μετά την επίθεση στο Uri το 2016, ότι «αίμα και νερό» δεν μπορούν να ρέουν μαζί, είναι ίσως το πιο κραυγαλέο παράδειγμα.

Δεν είναι τυχαίο ότι η σπείρα αντικατοπτρίζει την αποκάλυψη της διμερούς σχέσης Ινδίας-Πακιστάν την ίδια περίοδο. Δεν υπάρχει πολιτική εμπλοκή ή εμπόριο και η συμφωνία κατάπαυσης του πυρός LoC του 2021 βρίσκεται σε κίνδυνο μετά από αυξανόμενες τρομοκρατικές επιθέσεις και θανάτους προσωπικού του Ινδικού Στρατού. Μπορεί να είναι δυνατή η εκ νέου έναρξη των συνομιλιών για τη συνθήκη, αλλά η σύναψη οποιασδήποτε συμφωνίας θα είναι πολύ πιο δύσκολη. Όλα τα βλέμματα είναι τώρα στραμμένα στην απάντηση του Νέου Δελχί στην πρόσκληση του Πακιστάν για τη συνάντηση των αρχηγών κυβερνήσεων της SCO στις 15-16 Οκτωβρίου. Ένα τέτοιο άνοιγμα θα μπορούσε να αποτελέσει ευκαιρία για συνομιλίες στο μέλλον. Αναμφίβολα, ζητήματα της νέας εποχής, όπως η κλιματική αλλαγή και η ανάγκη για ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και επιλογές υδροηλεκτρικής ενέργειας στον Ινδό, απαιτούν την εκ νέου έναρξη λειτουργίας της 64χρονης Συνθήκης. Το πώς θα γίνει αυτό, μαζί με την επίλυση των τρεχουσών διαφορών, θα αποφασίσει εάν οι δύο χώρες μπορούν να σώσουν τη συνθήκη, που κάποτε αναφερόταν ως το «ένα φωτεινό σημείο» σε μια «πολύ καταθλιπτική παγκόσμια εικόνα» από τον Πρόεδρο των ΗΠΑ Dwight D. Eisenhower.