Από τότε που οι Ταλιμπάν, που φιλοξενούνται από τις δυνάμεις ασφαλείας του Πακιστάν, ανακατέλαβαν την Καμπούλ τον Αύγουστο του 2021, το Πακιστάν, ειδικά στις επαρχίες του Μπαλουχιστάν και Χάιμπερ Παχτούνχβα, γειτονικά με το Αφγανιστάν, έχει δει μια έκρηξη τρομοκρατικών επιθέσεων. Μόνο το 2023, καταγράφηκαν πάνω από 650 επιθέσεις, με το 23% να σημειώνεται στο Μπαλουχιστάν, το οποίο είναι η μεγαλύτερη επαρχία του Πακιστάν σε ξηρά και εστία αυτονομιστικών εξεγέρσεων. Αλλά ακόμη και σε αυτή τη νέα κανονικότητα, η Δευτέρα ήταν μια από τις πιο αιματηρές μέρες για το Μπαλουχιστάν και το Πακιστάν. Στη 18η επέτειο του θανάτου του Nawab Akbar Bugti, ενός εθνικιστή ηγέτη των Μπαλόχ που σκοτώθηκε από τον πακιστανικό στρατό το 2006, οι αυτονομιστές πραγματοποίησαν συντονισμένες επιθέσεις σε ολόκληρη την επαρχία. Ο Απελευθερωτικός Στρατός των Μπαλόχ ανέλαβε την ευθύνη για τους πολλούς θανάτους. Σύμφωνα με αξιωματούχους ασφαλείας, οι αυτονομιστές κατέστρεψαν τις υποδομές και εκτέλεσαν μετανάστες εργάτες από το Παντζάμπ. Το ότι οι επιθέσεις σημειώθηκαν σε διάφορα μέρη του Μπαλουχιστάν δείχνουν την αυξανόμενη εμβέλεια και την ικανότητα της εξέγερσης. Οι επέτειοι του θανάτου του Bugti έχουν βιώσει βίαια επεισόδια στο παρελθόν, αλλά ο στρατός και οι υπηρεσίες πληροφοριών του Πακιστάν συνελήφθησαν απροσδόκητα στις 26 Αυγούστου.
Ιστορικά, το Πακιστάν έχει υιοθετήσει μια αδίστακτη, μιλιταριστική προσέγγιση στο πρόβλημα των Μπαλόχ. Το Μπαλουχιστάν, παρά τον πλούτο των φυσικών πόρων του, είναι η πιο φτωχή περιοχή της χώρας. Το Πακιστάν έχει παραμελήσει ιστορικά την επαρχία. Το Παντζάμπ, από την άλλη πλευρά, έγινε επιρροή στην εθνική πολιτική και οικονομικά ευημερούσα, οδηγώντας σε ισχυρές αντι-Πουντζάμπ τάσεις μέσα σε τμήματα της κοινότητας των Μπαλόχ. Αυτό, μαζί με τις κακές συνθήκες διαβίωσης, εκμεταλλεύτηκαν οι αυτονομιστές για να υποστηρίξουν τον σκοπό τους. Συχνά επιτίθενται στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση «για την εξόρυξη» πόρων χωρίς να προσφέρουν καμία βοήθεια στην τοπική οικονομία. Οι Μπαλώχ αυτονομιστές ανέφεραν τον Οικονομικό Διάδρομο Κίνας-Πακιστάν, που διέρχεται από την επαρχία, ως παράδειγμα αυτής της εκμετάλλευσης, και στοχεύουν κινεζικά συμφέροντα. Το πακιστανικό κατεστημένο απέτυχε επίσης να εμπλακεί με τα κινήματα για τα πολιτικά δικαιώματα στο Μπαλουχιστάν, όπως η Επιτροπή Baloch Yakjehti, η οποία διοργάνωσε αρκετές καταλήψεις στο Ισλαμαμπάντ και τις πόλεις των Μπαλόχ φέτος για να επιστήσει την προσοχή των ομοσπονδιακών αρχών σε εκτεταμένες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο την επαρχία. Τέτοιοι ακτιβιστές συχνά χαρακτηρίζονταν ως «εχθροί του Πακιστάν», γεγονός που άφησε τον στρατό με τη μόνη επιλογή να χρησιμοποιήσει βία εναντίον των αυτονομιστών. Αλλά η κρατική βία μόνο ενίσχυσε τους αυτονομιστές — όπως υπογραμμίζουν οι τελευταίες επιθέσεις. Εάν το Πακιστάν ενδιαφέρεται σοβαρά για τη σταθερότητα και την ασφάλεια στη μεγαλύτερη επαρχία του, θα πρέπει να λάβει μέτρα για να αντιμετωπίσει τις αναπτυξιακές ανησυχίες των ντόπιων, να σταματήσει τις παραβιάσεις των δικαιωμάτων και να συνεργαστεί με τις ειρηνικές φωνές πολιτικών δικαιωμάτων για την επαναφορά των δεσμών με τους Μπαλότσι.
