Ένας προάγγελος της οικονομικής παρακμής της Κίνας επέστρεψε.
Το ποσοστό της ανεργίας των νέων των αστικών περιοχών είναι ένας κοινώς αναφερόμενος δείκτης της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας της χώρας. Πέρυσι —εν μέσω μιας στάσιμης οικονομίας και της χαλάρωσης της αγοράς εργασίας— έφτασε σε υψηλά ρεκόρ.
Τον Ιούνιο του 2023, το ποσοστό των ανέργων 16-24 ετών έφτασε στο ανώτατο όριο του 21,3%. Τότε η Κίνα σταμάτησε να δημοσιεύει τους μηνιαίους αριθμούς.
Μέχρι τον Δεκέμβριο, η κυβέρνηση είχε τροποποιήσει τα σημεία δεδομένων για να αποκλείσει τους φοιτητές, απελευθερώνοντας ένα πολύ χαμηλότερο ποσοστό ανεργίας των νέων των αστικών περιοχών 14,9%.
Αλλά καθώς εκατομμύρια απόφοιτοι κολεγίου έχουν αρχίσει να αναζητούν εργασία, ο αριθμός αυτός αυξάνεται ξανά. Τον Αύγουστο, το αναδιατυπωμένο ποσοστό ανεργίας των νέων έφτασε σε νέο υψηλό για δεύτερο συνεχόμενο μήνα: 18,8%.
Δεν είναι μυστικό ότι η οικονομία της Κίνας δυσκολεύεται. Οι τοπικές αυτοδιοικήσεις είναι γεμάτες χρέη. Η ύφεση των ακινήτων έχει υπονομεύσει τον ακρογωνιαίο λίθο του πλούτου των νοικοκυριών και έχει διαβρώσει το επενδυτικό αίσθημα. Οι επιφυλακτικοί καταναλωτές αποθηκεύουν μετρητά. Οι μεγάλες εταιρείες έχουν περικόψει προσωπικό.
Ακολουθεί μια ματιά στο γιατί οι οικονομολόγοι λένε ότι το ποσοστό ανεργίας των νέων στην Κίνα είναι ένας βασικός δείκτης που πρέπει να προσέξουμε.
Τι οδηγεί την ανεργία των νέων στην Κίνα;
Κάποια από αυτά είναι εποχιακά.
Η ανεργία των νέων τείνει να αυξάνεται κάθε καλοκαίρι, καθώς οι φοιτητές μεταβαίνουν στην αγορά εργασίας. Αλλά στην Κίνα, το ποσοστό ανεργίας έχει επιδεινωθεί από την οικονομική επιβράδυνση σε συνδυασμό με τον αυξανόμενο αριθμό ατόμων που επιδιώκουν την τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Με ένα ρεκόρ 11,8 εκατομμυρίων αποφοίτων κολεγίου φέτος, θα είναι δύσκολο για όλους να βρουν κατάλληλες θέσεις εργασίας. Η αδύναμη εμπιστοσύνη των καταναλωτών και των εργοδοτών έχει επηρεάσει τις συνολικές προσλήψεις και οι βιομηχανίες που συνήθως προσλαμβάνουν νέους εργαζομένους με πανεπιστημιακή εκπαίδευση —όπως τα ακίνητα, η χρηματοοικονομική τεχνολογία και η κερδοσκοπική εκπαίδευση— έχουν πληγεί από τους νέους κυβερνητικούς κανονισμούς τα τελευταία χρόνια.
Οι πιο πολλά υποσχόμενοι τομείς, όπως τα ηλεκτρικά οχήματα, η βιοτεχνολογία και η τεχνητή νοημοσύνη, απαιτούν συχνά εξειδικευμένη κατάρτιση στην επιστήμη και την τεχνολογία.
Εν τω μεταξύ, οι νέοι απόφοιτοι ήταν απρόθυμοι να αρκεστούν σε θέσεις εργασίας ή άλλη εργασία που δεν ευθυγραμμίζεται με τις προσδοκίες τους. Κάποιοι προτίμησαν να «ξαπλώσουν», ένας όρος κινεζικής αργκό που χρησιμοποιείται για να περιγράψει τους νέους που επιλέγουν να κάνουν ένα διάλειμμα από την αγορά εργασίας αντί να ανταγωνίζονται.
«Οι άνθρωποι που μπήκαν στο πανεπιστήμιο πριν από τέσσερα χρόνια μπορεί να είχαν προγραμματίσει για ένα μέλλον στα χρηματοοικονομικά ή στην ανάπτυξη εφαρμογών, αλλά τώρα πρέπει να βρουν δουλειά στον κλάδο της κατασκευής», δήλωσε ο Μπερτ Χόφμαν, καθηγητής στο Ινστιτούτο Ανατολικής Ασίας στο Εθνικό Πανεπιστήμιο της Σιγκαπούρης.
Πώς συγκρίνεται αυτό με άλλα έθνη;
Αξιοσημείωτα χειρότερα.
Σύμφωνα με τη Διεθνή Οργάνωση Εργασίας, το ποσοστό ανεργίας των νέων για την Ασία και τον Ειρηνικό ήταν 13,9% το 2023. Στη Νότια Ασία, τα στοιχεία ήταν στο χαμηλότερο επίπεδο των τελευταίων 15 ετών.
Τα κινεζικά στοιχεία ήταν τα πιο ακραία στην Ανατολική Ασία. Στην Ιαπωνία και τη Νότια Κορέα, τα ποσοστά ανεργίας των νέων ήταν σε ιστορικά χαμηλά.
Το Γραφείο Στατιστικών Εργασίας των ΗΠΑ ανέφερε ότι η ανεργία των νέων τον Ιούλιο ήταν 9,8%, από 8,7% την ίδια περίοδο πέρυσι.
Αλλά οι προσαρμογές της Κίνας στα δικά της στοιχεία για τον αποκλεισμό μαθητών έχουν κάνει τις άμεσες συγκρίσεις με άλλες χώρες λιγότερο ακριβείς.
Γιατί να εστιάσουμε συγκεκριμένα στην ανεργία των νέων των πόλεων;
Υπάρχουν διάφοροι λόγοι για τους οποίους οι οικονομολόγοι και οι αναλυτές αναζητούν διορατικότητα στα ποσοστά ανεργίας των νέων.
Δεδομένου ότι οι νέοι πτυχιούχοι αναζητούν πιο ενεργά εργασία από εκείνους που βρίσκονται στο μέσο της καριέρας, το ποσοστό ανεργίας τους είναι πιο επιρρεπές σε διακυμάνσεις που μπορεί να υποδηλώνουν την εταιρική εμπιστοσύνη και τις τάσεις προσλήψεων. Το συνολικό ποσοστό ανεργίας της Κίνας κυμάνθηκε γύρω στο 5% τα τελευταία χρόνια, ακόμη και κατά τη διάρκεια της πανδημίας.
«Το συνολικό ποσοστό ανεργίας είναι πολύ σταθερό, καθιστώντας δύσκολη την εξαγωγή ουσιαστικών συμπερασμάτων», δήλωσε η Phoebe Feng, συνεργάτης οικονομολόγος στο Πεκίνο στο Ινστιτούτο Διεθνών Οικονομικών. «Το ποσοστό ανεργίας των νέων είναι πιο ευαίσθητο στις αλλαγές στην κατάσταση της αγοράς εργασίας».
Οι παρατεταμένες περίοδοι ανεργίας των νέων μπορεί επίσης να υποδηλώνουν οικονομικές προκλήσεις στο δρόμο. Ο Zhang Yifan, καθηγητής οικονομικών στο Κινεζικό Πανεπιστήμιο του Χονγκ Κονγκ, είπε ότι εάν οι νέοι εργαζόμενοι δεν μπορούν να βρουν δουλειά, αυτό μπορεί να έχει μια «ουλώδη επίδραση» που εμποδίζει τα κέρδη της ζωής τους, τη συσσώρευση δεξιοτήτων και τη μελλοντική τους εξέλιξη.
Η ανεργία των νέων θα μπορούσε επίσης να γίνει πολιτική ευθύνη. Η δυσαρέσκεια μεταξύ των Κινέζων εργαζομένων, που ανησυχούν μήπως κοπιάσουν περισσότερο για λιγότερα οικονομικά οφέλη, θα μπορούσε να προκαλέσει οργή προς την κυβέρνηση ή να οδηγήσει σε κοινωνική αστάθεια.
Τι έχει κάνει η Κίνα για να αντιμετωπίσει το πρόβλημα;
Την Τρίτη, η κεντρική τράπεζα της Κίνας ανακοίνωσε ότι θα μειώσει τα επιτόκια στο μεγαλύτερο πακέτο τόνωσης από την πανδημία, προκειμένου να ενθαρρύνει την κατανάλωση και να στηρίξει την οικονομία. Ανακοίνωσε επίσης μέτρα για τη στήριξη των αγορών μετοχών και ακινήτων.
Ωστόσο, οι αναλυτές είπαν ότι η Κίνα θα πρέπει να κάνει περισσότερα προκειμένου να επιτύχει τον στόχο ανάπτυξης του 5% για το έτος.
Τον Μάιο, ο πρόεδρος Xi Jinping υποσχέθηκε να δώσει προτεραιότητα στη δημιουργία θέσεων εργασίας και να βελτιώσει τις προοπτικές απασχόλησης. Κινέζοι αξιωματούχοι ενθάρρυναν επίσης τους νέους πτυχιούχους να επιστρέψουν στις αγροτικές περιοχές, να αγκαλιάσουν τις μη παραδοσιακές δουλειές και να «τρώνε πίκρα».
Ακόμη και πριν η Κίνα αρχίσει να δημοσιεύει τα νέα της στοιχεία για την ανεργία των νέων, ορισμένοι αναλυτές υπέθεσαν ότι η πραγματική κλίμακα του φαινομένου μπορεί να είναι μεγαλύτερη από ό,τι υποδηλώνουν τα δεδομένα. Η Erica Tay, οικονομολόγος στο Maybank Investment Banking Group, είπε ότι εφόσον η Κίνα θεωρεί την απασχόληση ως εργασία τουλάχιστον μίας ώρας την εβδομάδα, δεν υπάρχει τρόπος να υπολογιστεί η υποαπασχολούμενη νεολαία.
«Οι αριθμοί της ανεργίας των νέων τραβούν τον έλεγχο γιατί αποτελούν μια σπάνια ματιά σε θύλακες οξείας αδυναμίας στην οικονομία», είπε. «Αν σχεδόν ένας στους πέντε νέους που δεν πηγαίνουν σχολείο δεν κατάφερνε να εργάζεται ούτε μία ώρα την εβδομάδα, αυτό δείχνει ασυνήθιστες καταπονήσεις στην αγορά εργασίας».
