ΕΝΑ απόκοσμο νεκροταφείο των Ναζί στον Αμαζόνιο, 5.000 μίλια μακριά από τα κεντρικά γραφεία του κόμματος του Χίτλερ, αποκαλύπτει μια ανατριχιαστική πλοκή για μια φασιστική αποικία ζούγκλας.
Δίπλα σε ένα ποτάμι σε ένα απομακρυσμένο μέρος του Brazilian Αμαζόνα Το Rainforest αναπαύει τον τάφο του φίλου του Χίτλερ, Josef Greiner, με έναν ξύλινο σταυρό 9 ποδιών με το μισητή ναζιστικό σύμβολο.
Ο ανατριχιαστικός τάφος που μνημονεύει τη φιγούρα των Ναζί γράφει «Ο Γιόζεφ Γκρέινερ πέθανε εδώ από πυρετό στις 2 Ιανουαρίου 1936, στην υπηρεσία της γερμανικής έρευνας» και δείχνει μυστικά σχέδια για αποικισμό της περιοχής.
Ενώ είναι γνωστό ότι οι Ναζί εγκληματίες πολέμου κατέφυγαν στη Νότια Αμερική μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, είναι λιγότερα γνωστά για τη στρεβλή συνωμοσία κατάληψης της Νότιας Αμερικής πριν και κατά τη διάρκεια του πολέμου.
Οι Ναζί ήθελαν να δημιουργήσουν ένα γερμανικό προγεφύρωμα στην περιοχή κατακτώντας μια μεγάλη λωρίδα της λεκάνης του Αμαζονίου και να ιδρύσουν μια «μεγάλη Νοτιοαμερικανική Αυτοκρατορία του Τρίτου Ράιχ».
Το σχέδιο, γνωστό ως Έργο της Γουιάνα, έγραφε: «Οι δύο μεγαλύτερες ελάχιστα κατοικημένες, αλλά πλούσιες σε πόρους, περιοχές στην γη βρίσκονται στη Σιβηρία και τη Νότια Αμερική.
«Μόνο τους προσφέρουν ευρύχωρα μετανάστευση και δυνατότητες εποικισμού για τους σκανδιναβικούς λαούς…
«Για τους πιο προχωρημένους λευκούς φυλήπροσφέρει εξαιρετικές δυνατότητες εκμετάλλευσης».
Το σχέδιο αναπτύχθηκε αφού το μέλος των SS και ένθερμος γεωγράφος Otto Schulz-Kampfhenkel ταξίδεψε στον Αμαζόνιο μεταξύ 1935 και 1937 με τον Αυστριακό συγγραφέα Josef Greiner.
Σε διάστημα 17 μηνών, οδήγησαν μια ομάδα Ναζί εξερευνητών μέσω των συνόρων της Βραζιλίας με τη Γαλλική Γουιάνα.
Οι ερευνητές συνέλεξαν κρανία ζώων και ιθαγενών κοσμήματα πριν μελετήσει την τοπογραφία κατά μήκος του ποταμού Jari – ενός παραπόταμου μήκους 491 μιλίων στον Αμαζόνιο.
Ο Jens Glüsing, ανταποκριτής του γερμανικού περιοδικού Der Spiegel με έδρα τη Βραζιλία, ο οποίος έχει γράψει για το Guyana Project είπε στο New York Times: «Η αποστολή ξεκίνησε με τις συνήθεις επιστημονικές αξιώσεις.
«Αλλά πίσω στη Γερμανία, καθώς ξεκίνησε ο πόλεμος, ο Schulz-Kampfhenkel άρπαξε αυτή την ιδέα για την επέκταση των ναζί αποικιών».
Μετά την αποστολή, ο Ότο παρουσίασε το Έργο της Γουιάνας στον Χάινριχ Χίμλερ – τον αρχηγό των SS και της Γκεστάπο – το 1940.
Στο σχέδιο, εξήγησε πώς η κατάληψη τμημάτων της Νότιας Αμερικής – συγκεκριμένα η Γαλλική Γουιάνα και το σύγχρονο Σουρινάμ και η Γουιάνα – θα μπορούσε να μειώσει την επιρροή των ΗΠΑ.
Αλλά η πραγματικότητα ήταν ότι το στρεβλό σχέδιο ήταν καταδικασμένο εκ των υστέρων – η Γαλλική Γουιάνα ελεγχόταν ήδη από το συνεργατικό καθεστώς του Βισύ.
Άλλα σημάδια που δείχνουν γιατί απέτυχε το σχέδιο περιλαμβάνουν υλικοτεχνικές αποτυχίες με την αποστολή του Ότο.
Το τζετ που χρησιμοποίησαν – το υδροπλάνο Heinkel He 72 Seeekadett που υποστηρίζεται από τους Ναζί – ανατράπηκε μόλις λίγες εβδομάδες μετά το ταξίδι.
Απελπισμένοι, οι εγκλωβισμένοι εξερευνητές αναγκάστηκαν να βασιστούν σε αυτόχθονες φυλές του Αμαζονίου στη ζούγκλα για να τους βοηθήσουν να επιβιώσουν στις σκληρές, άγνωστες συνθήκες.
Αλλά οι Ναζί κατέληξαν να κολλήσουν ασθένειες συμπεριλαμβανομένης της ελονοσίας και ο Ότο βίωσε μια σοβαρή κρίση διφθερίτιδας.
Στο τέλος, ήταν ένας βάναυσος πυρετός που σκότωσε τον Josef Greiner – έναν από τους βασικούς άντρες πίσω από το πονηρό σχέδιο.
Σήμερα ο τάφος υπενθυμίζει στους ντόπιους και στους τουρίστες ότι κάποτε κινδύνευε να δεχθεί επίθεση από τους Ναζί.
Τον περασμένο μήνα αναφέραμε σε έναν ανατριχιαστικό χάρτη που αποκαλύπτει πώς θα ήταν η Βρετανία αν ο Αδόλφος Χίτλερ είχε κερδίσει τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο – με μια νέα πρωτεύουσα μακριά από το Λονδίνο και μια εξοχική κατοικία για τον δικτάτορα.
Οι φάκελοι βομβών για την Επιχείρηση Sea Lion – το φιλόδοξο σχέδιο της Ναζιστικής Γερμανίας για μια πλήρους κλίμακας εισβολή στη Βρετανία – περιγράφουν λεπτομερώς πώς το Τρίτο Ράιχ σχεδίαζε μια επίθεση στις αγγλικές ακτές σε μια προσπάθεια να καταλάβει την Ευρώπη.
Οι ναζί σχεδιαστές εντόπισαν πέντε τομείς της αγγλικής ακτής για επίθεση – από το Ramsgate στο Κεντ έως τον Selsey Bill στο Δυτικό Σάσεξ.
Σχεδίαζαν να αποβιβάσουν περίπου 100.000 στρατιώτες, 650 τανκς και 4.500 άλογα στο πρώτο κύμα της επίθεσης στις 21 Σεπτεμβρίου 1940 στη νοτιοανατολική ακτή από τα γαλλικά λιμάνια της Χάβρης, του Χερβούργου, της Βουλώνης και της Οστάνδης.
Μόλις δημιουργηθεί ένα προγεφύρωμα, θα είχαν αποβιβαστεί άλλοι 500.000 στρατιώτες.
Θα είχαν ξεκινήσει μαζικές εδαφικές επιθέσεις μεταξύ Ramsgate και Deal, Folkestone και Dungeness, Dungeness and Rye, Bexhill-on-Sea και Beachy Head και Brighton έως τον Selsey Bill.