Ο Herbert Kickl, επικεφαλής του ακροδεξιού FPÖ, αντιμετωπίζει δύσκολες διαπραγματεύσεις συνασπισμού καθώς το SPÖ, το Green Party και το NEOS έχουν απορρίψει τη συνεργασία, με το OVP να συμφωνεί να συμμετάσχει μόνο εάν αποκλειστεί ο Kickl.
Ο ηγέτης του ακροδεξιού Αυστριακού Κόμματος Ελευθερίας (FPÖ), Χέρμπερτ Κικλ, συναντήθηκε με τον ομοσπονδιακό πρόεδρο για να συζητήσουν το σχηματισμό νέας κυβέρνησης.
Το FPÖ κέρδισε σχεδόν το 29% των ψήφων στις εθνικές εκλογές της περασμένης εβδομάδας, εξασφαλίζοντας το υψηλότερο ποσοστό αλλά υπολείπεται της πλειοψηφίας.
Για να σχηματίσει κυβέρνηση, το Kickl πρέπει τώρα να επιδιώξει έναν συνασπισμό, αλλά τα άλλα κόμματα της Αυστρίας – συμπεριλαμβανομένου του κεντροαριστερού Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος (SPÖ), του Κόμματος των Πρασίνων και του φιλελεύθερου NEOS – απέκλεισαν όλα το ενδεχόμενο να συμμετάσχουν σε συνασπισμό.
Το πρώην κυβερνών OVP, το οποίο εξασφάλισε το 26% των ψήφων, είπε ότι ενδέχεται να εξετάσει το ενδεχόμενο συνεργασίας, μόνο εάν ο Kickl δεν συμπεριληφθεί στην κυβέρνηση.
Ο ηγέτης του FPÖ ήταν μια αμφιλεγόμενη προσωπικότητα γνωστή για την υποστήριξή του σε διάφορες θεωρίες συνωμοσίας, συμπεριλαμβανομένης της υπεράσπισης της χρήσης της Ivermectin, ενός φαρμάκου για τη θεραπεία παρασιτικών σκουληκιών σε ζώα, κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19.
Έχει επίσης αποκαλέσει στο παρελθόν τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας «ένα μέσο για την επιβολή των συμφερόντων εξουσίας».
Ο Kickl ήταν ένας μακροχρόνιος υπεύθυνος στρατηγικής για το Κόμμα της Ελευθερίας, επινοώντας πιασάρικα και προκλητικά συνθήματα κατά της μετανάστευσης.
Πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της πολιτικής του σταδιοδρομίας στο παρασκήνιο – κυρίως ως ομιλητής του Jörg Haider, ο οποίος οδήγησε το κόμμα στην επιτυχία τις δεκαετίες του 1980 και του 1990 – προτού υπηρετήσει ως υπουργός Εσωτερικών μεταξύ 2017 και 2019 σε μια κυβέρνηση που κατέρρευσε εξαιτίας ενός σκανδάλου διαφθοράς γύρω από ο τότε αρχηγός του FPÖ.
Ακόμη και το συντηρητικό Αυστριακό Λαϊκό Κόμμα του καγκελαρίου Karl Nehammer, το οποίο έχει σχηματίσει δύο εθνικές κυβερνήσεις συνασπισμού με το FPÖ και συνεργάζεται μαζί του σε αρκετές περιφερειακές κυβερνήσεις, θεωρεί το Kickl «κίνδυνο για την ασφάλεια».
Ο Nehammer λέει ότι ο Kickl «ριζοσπαστικοποιήθηκε» και είναι «αδύνατο να διαμορφωθεί ένα κράτος» μαζί του.
Το σε μεγάλο βαθμό ευρωσκεπτικιστικό και φιλικό προς το Κρεμλίνο FPÖ, που ιδρύθηκε το 1956 από πρώην Ναζί, τηρεί σκληρή στάση για τη μετανάστευση, ζητώντας τη «μετανάστευση απρόσκλητων αλλοδαπών» και επιδιώκοντας να ανακτήσει εξουσίες από την ΕΕ για την Αυστρία.
Αποτελεί μέρος μιας δεξιάς λαϊκιστικής συμμαχίας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, των Πατριωτών για την Ευρώπη, τα μέλη της οποίας χαιρέτησαν τα αποτελέσματα των εκλογών στην Αυστρία ως αποτέλεσμα των κερδών σε άλλες χώρες.
Το FPÖ ζητά την άρση των κυρώσεων κατά της Ρωσίας και επικρίνει τη στρατιωτική βοήθεια της Δύσης στην Ουκρανία.
Ο Kickl χαρακτήρισε την Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν ως «πολεμιστή».
