Helmut Fohringer/APA/dpa
Ένα ερευνητικό πρόγραμμα στο Αμβούργο διερευνά τις κοινωνικές εξελίξεις που επηρεάζουν την προστασία του κλίματος. Στη φετινή έκθεση, οι ερευνητές εξετάζουν επίσης την κλιματική προσαρμογή.
Δεν υπάρχει χρόνος; Το blue News συνοψίζει για εσάς
- Το «Hamburg Climate Futures Outlook 2024» εξακολουθεί να θεωρεί την επίτευξη του στόχου 1,5 μοιρών ως «απίστευτη».
- Οι συγγραφείς αναφέρονται, μεταξύ άλλων, στη συμπεριφορά των εταιρειών, τις τάσεις κατανάλωσης και τις επενδύσεις σε ορυκτά καύσιμα.
- «Υπάρχουν τεράστιες επενδύσεις στο πετρέλαιο, το φυσικό αέριο και τον άνθρακα και πάλι», δήλωσε η συν-συγγραφέας και καθηγήτρια κοινωνιολογίας Ανίτα Ένγκελς.
Μια μελέτη από ένα ερευνητικό πρόγραμμα στο Πανεπιστήμιο του Αμβούργου εξακολουθεί να πιστεύει ότι η επίτευξη του στόχου του 1,5 βαθμού είναι απίθανη. Οι συγγραφείς αναφέρονται, μεταξύ άλλων, στη συμπεριφορά των εταιρειών, στις τάσεις κατανάλωσης και στις επενδύσεις σε ορυκτά καύσιμα. Αυτό προκύπτει από το «Hamburg Climate Futures Outlook 2024», το οποίο δημοσιεύεται από το 2021 και εξετάζει τις κοινωνικές εξελίξεις που επηρεάζουν την προστασία του κλίματος. «Υπάρχουν τεράστιες επενδύσεις στο πετρέλαιο, το φυσικό αέριο και τον άνθρακα και πάλι», δήλωσε η συν-συγγραφέας και καθηγήτρια κοινωνιολογίας Ανίτα Ένγκελς.
Στη Συμφωνία του Παρισιού για το κλίμα το 2015, η διεθνής κοινότητα έθεσε ως στόχο να διατηρήσει την υπερθέρμανση του πλανήτη πολύ κάτω από τους δύο βαθμούς και, ει δυνατόν, να την περιορίσει σε 1,5 βαθμούς σε σύγκριση με την προβιομηχανική εποχή. Πολλοί ειδικοί για το κλίμα υποθέτουν ότι το όριο της 1,5 μοίρας δεν μπορεί να διατηρηθεί.
Εστίαση στην κλιματική προσαρμογή
Το νέο είναι ότι οι συγγραφείς έχουν ασχοληθεί εκτενώς με την κλιματική προσαρμογή. Οι ερευνητές παρουσίασαν αρκετά παραδείγματα, όπως το Αμβούργο, η βορειοανατολική Κάτω Σαξονία και το Σάο Πάολο στη Βραζιλία. Η μελέτη χωρίζει την ποιότητα των μέτρων προσαρμογής σε τρεις κατηγορίες: διαχείριση κρίσεων και προληπτική και βιώσιμη προσαρμογή.
«Όπου η προσαρμογή δεν εξετάζεται προσεκτικά, οι παρενέργειες μπορούν να καταστρέψουν την επιτυχία», δήλωσε η συν-συγγραφέας και καθηγήτρια γεωγραφίας Beate Ratter. Τα μέτρα προστασίας των ακτών θα μπορούσαν αρχικά να βοηθήσουν στις πλημμύρες, αλλά μακροπρόθεσμα θα μπορούσαν να απομακρύνουν τα ιζήματα και να καταστρέψουν τους κοραλλιογενείς υφάλους. Τα δάση που αναδασώνονται με μονοκαλλιέργειες είναι επίσης ιδιαίτερα επιρρεπή σε προσβολή από παράσιτα.
Για την τελευταία κατηγορία, τη βιώσιμη προσαρμογή, αναφέρει: «Τέτοια μέτρα έχουν μακροπρόθεσμο αποτέλεσμα, μειώνουν τους κινδύνους και διαμορφώνονται και υποστηρίζονται από τον τοπικό πληθυσμό». Οι επιστήμονες δεν βρήκαν τη λεγόμενη βιώσιμη προσαρμογή σε καμία από τις περιπτώσεις. Ωστόσο, υπάρχουν αρχικές προσεγγίσεις σε τρεις τοποθεσίες: Αμβούργο, Βόρεια Φρισία και Πόλη Χο Τσι Μινχ (πρώην Σαϊγκόν, Βιετνάμ).
