Απόψεις | Διανοητικές βόλτες για την υπεράσπιση της μνήμης

Επιστρέφει σαν λυγμός σε κάθε αρχή της σχολικής χρονιάς.συναγερμός σε smartphone: είναι επικίνδυνα για τους εφήβους. Πραγματικός. Ισιώνουν την καμπύλη προσοχής. Αναμφιβολώς. Αποδυναμώνουν τον μυ της μνήμης. Βέβαιος. Ο καθένας μπορεί να αξιολογήσει τα εμπειρικά στοιχεία. Και ακόμη και η επιστήμη δεν αφήνει δρόμους διαφυγής.

Ωστόσο, το θέμα είναι κακώς τοποθετημένο, επειδή είναι μερικό. Είναι πολύ εύκολο να εστιάσουμε στους εφήβους, γιατί είμαστε όλοι θύματα αυτής της μακράς ιστορίας της απροσεξίας. Η τεχνολογική ανάπτυξη πάντα αποίκιζε τις λειτουργίες του νου. Ένα κοινό παράδειγμα: με τα άβολα περιστροφικά τηλέφωνα όλοι είχαμε τη συνήθεια να μαθαίνουμε τους αριθμούς της οικογένειας από έξω. Μετά ήρθαν τα ηλεκτρονικά βιβλία διευθύνσεων. Και σήμερα, πόσοι από εμάς γνωρίζουμε τον αριθμό τηλεφώνου του γιου μας; Η αναγκαιότητα ήταν από καιρό μια αρετή που τονίστηκε και από τον Δαρβίνο.

Όταν χρειαζόταν, μερικοί άνθρωποι μπορούσαν να μάθουν ολόκληρα βιβλία (λέγεται για την εκπληκτική μνήμη του Pico della Mirandola). Δεν είναι τυχαίο ότι το «να μαθαίνεις ποιήματα από καρδιάς» παραμένει ένα από τα τρία φυλαχτά του Italo Calvino όταν μιλά για τον άντρα της χρονιάς 2000. Αυτό είμαστε εμείς. Θα πρέπει να αναπτύξουμε μια οικολογία των «βημάτων του μυαλού» ως άσκηση αναλογικής ανθεκτικότητας. Όπως και τα άνετα αυτοκίνητα, δεν πρέπει να μας απομακρύνουν από την απόλαυση της ποδηλασίας το φθινόπωρο.