250 χρόνια μετά τη διάσωση του μπέικον της Αμερικής, τα γαλλικά έχουν ελάχιστη γεύση για αυτό που ασκεί το Trump

Παρίσι – Αντίο, Αμερική. Γεια σας, θλίψη, Γαλλία. Εάν αυτό είναι υπερτιμημένο, δεν υπερβάλλει.

Εδώ τον Απρίλιο, τον μήνα και τον τόπο της πτωτικής βροχής και την ερωτευμένη, διαπίστωσα ότι η βροχή δεν είχε αλλάξει πολύ – αλλά είχε το κομμάτι “αγάπης”.

Εάν η τυχαία και μη επιστημονική μου επισκόπηση μιας γαλλικής γνώμης είναι ολόκληρο το έθνος, τότε το ντεμπούτο του Donald Trump έχει αφήσει κάποια γαλλικά λυπημένος – Λίγο λυπηρό, ακόμη και σπασμένο και επίσης προσεκτικό και επαγρύπνηση.

Αυτό αντιστοιχούσε στα βίαινα αποτελέσματα της έρευνας από ένα μήνα νωρίτερα Η ερευνητική εταιρεία Institut Elabe Για τον γαλλικό ραδιοτηλεοπτικό φορέα BFMTV. Περίπου 3 από τους 4 Γάλλους πιστεύουν ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν είναι πλέον σύμμαχος στη χώρα τους.

Σχεδόν πολλοί Γάλλοι πολίτες που είδαν τον τρόπο με τον οποίο ο Trump και ο αντιπρόεδρος του JD Vance, ο Ουκρανός πρόεδρος Volodymyr Zelensky στο Οβάλ Γραφείο, φοβούνται ότι ο πόλεμος εναντίον της Ουκρανίας θα ξεπεράσει τα σύνορα της Ουκρανίας, ίσως ακόμη και στην ίδια τη Γαλλία.

Επίσης, έδωσαν προσοχή σε αυτή τη διαβόητη κουβέντα για τα Vance, πριν από την απεργία των ΗΠΑ εναντίον του Houthis στην Υεμένη χτυπάει ότι «μισώ μόνο να προφέρω την Ευρώπη» και τον υπουργό Άμυνας Pete Hegseth για όλα τα καπάκια της Ευρώπης ως «αξιολύπητη».

Και απωθήθηκαν από την επιστολή υψηλής εκμετάλλευσης από το αμερικανικό μήνυμα τον Μάρτιο, απευθύνονταν σε γαλλικές εταιρείες και τους ενημέρωσαν ότι εάν θέλουν να συνεργαστούν με την αμερικανική κυβέρνηση, πρέπει να παίξουν σε κανόνες Trump, οι οποίοι απαγορεύουν τις πρακτικές Dei και ζητούν να επιστρέψουν μέσα σε πέντε ημέρες, πιστοποιούν ότι ήταν.

Έτσι πήγα στο Παρίσι και ρώτησα μερικούς ανθρώπους, ξένους και μερικούς γαλλικούς φίλους που σκέφτονται για αυτή τη νέα “Αμερική”, μόνο λίγους μήνες και πώς θα μπορούσαν να έχουν αλλάξει η στάση τους σε αυτή τη χώρα.

Οι περισσότεροι δεν ήθελαν να χρησιμοποιηθούν τα επώνυμό τους – και δύσκολα τους κατηγορούν.

Πόσο λυπηρό που έχει συμβεί αυτό το αποχαιρετιστήριο, 140 χρόνια μετά τη γαλλική μας παρουσίασε αυτό το όμορφο μνημείο για το κοινό μας πνεύμα, το σχήμα που σηκώνει τη λάμπα της πάνω από το νησί Liberty.

Ο Souville, 24 ετών και ένας φοιτητής, κάθισαν έξω από το Μουσείο Πικάσο στον λεπτό ήλιο και μου είπε ότι ένας φίλος, ένας συμμαθητής, είχε αποδεχθεί μια βραχυπρόθεσμη, πάνω από το σκάφος ως νταντά στη Γιούτα. Πρώτα πέταξε στη Βοστώνη, όπου είπε ο Souville, το Ice Cream την κατέγραψε, πέρασε τους λογαριασμούς των κοινωνικών μέσων ενημέρωσης και ανακάλυψε κάποιες αντι-Trump postings και ανταγωνίστηκε με τη χώρα.

“Έχουν δημιουργήσει φοβισμένη, είμαι της άποψης ότι η κυβέρνηση του Trump δημιούργησε μια αντίδραση που είναι μόνο σουρεαλιστική, οι ΗΠΑ είναι τόσο μεγάλες και επιρροές-επίσης φοβάμαι ότι η Γαλλία θα ακολουθήσει το παράδειγμα του Trump: Racist, εναντίον των μεταναστών”.

Ο Bernard ήταν στο ίδιο μουσείο. Είναι 71 ετών, από μια πόλη κοντά στο Μπορντό και ήταν στο Παρίσι και επισκέφθηκε την κόρη του.

“Είναι προδοσία”, είπε ο Flat, μια προδοσία των ΗΠΑ και οι αξίες της, πριν προδώσει τους συμμάχους και τους φίλους. “Αναρωτιέμαι πώς ένας λαός μπορεί να τον επιλέξει δύο φορές, έχει ένα όραμα στρατιωτικής εξουσίας και δεν βλέπει τίποτα άλλο από αυτό που τον ωφελεί, Maga, Maga – εντελώς ναρκισσιστική”.

“Είναι κάτι περισσότερο από μια απογοήτευση, είναι ισχυρότερη – ένας εφιάλτης, οι ΗΠΑ αντιπροσώπευαν την ελευθερία και τώρα ο Trump υποστηρίζει τον Πούτιν και τι συμβαίνει τώρα;

Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν θα ήταν οι Ηνωμένες Πολιτείες αν δεν ήταν για τη Γαλλία. Η αμερικανική επανάσταση ήταν μια ευκαιρία για την ακόμα-royalist Γαλλία να προκαλέσει προβλήματα για να προκαλέσει τους περιφρονημένους Βρετανούς και τα χρήματα και οι στρατιωτικοί εργάτες στη Γαλλία έκαναν την κρίσιμη διαφορά.

Δεν είναι κάτι που πολλοί Αμερικανοί γνωρίζουν (και αγνοούν κάποιους χειριστές εικόνας), αλλά οι Γάλλοι δεν έχουν ξεχάσει. Κάθε χρόνο, γύρω στις 4 Ιουλίου, οι Γάλλοι εκτελούν ένα άξιο τελετουργικό για να αλλάξουν την αμερικανική σημαία Στον τάφο του Μαρκήσου de lafayette Στο ιστορικό νεκροταφείο PICPUS.

Το Tombstone του General Marquis Lafayette και η σύζυγός του, Picpus Historical Cemetery, Παρίσι, δείχνουν μια αμερικανική σημαία: Πόλεμος της Ανεξαρτησίας.

(Joe Sohm / Universal Images Group για το Getty Images)

Αλλά ο Γάλλος ευγενής είχε περισσότερο από μια στρατηγική αγάπη για αυτή τη μελλοντική χώρα. Θαύμαζε τον αγώνα των Αμερικανών για ανεξαρτησία, έκανε φίλους με τον George Washington και διέταξε τα ηπειρωτικά στρατεύματα στην κρίσιμη μάχη του Yorktown. Εδώ στο Παρίσι είναι τεχνικά θαμμένος στο αμερικανικό έδαφος: Γη από τη μάχη του Bunker Hill.

Σε αυτόν τον τάφο, ένας Αμερικανός συνταγματάρχης, Charles Stanton, μίλησε στις 4 Ιουλίου 1917, ο οποίος διέσχισε με στρατεύματα που έφθασαν στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, των μακρών συμμαχιών των δύο εθνών και των χρεών της Αμερικής:

“Το γεγονός δεν μπορεί να ξεχαστεί ότι το έθνος τους ήταν ο φίλος μας όταν η Αμερική πολέμησε για την ύπαρξη όταν μια χούφτα γενναίων και πατριωτικών λαών ήταν αποφασισμένη, τα δικαιώματα που τους έδωσε ο δημιουργός τους -ότι η Γαλλία ήρθε να βοηθήσει στο πρόσωπο της Lafayette και δεν θα το θυμόταν και η Αμερική δεν θα θυμόταν από προεπιλογή των δεσμεύσεων”. Τελείωσε με μια εξήγηση: “Lafayette, είμαστε εδώ.”

Τότε άρχισε η μακρά συμμαχία – συχνά τεταμένη, αλλά ποτέ δεν έσπασε εντελώς.

Μέχρι τώρα.

Πήγα στα μυθιστορήματα και τον Justine, 20 γυναίκες που είχαν αργά το μεσημεριανό γεύμα σε τραπέζι πεζοδρομίων στο τρίτο διαμέρισμα. Για τα μυθιστορήματα, όπως και για πολλούς Ευρωπαίους που ονειρεύτηκαν να περιοδεύουν στην Αμερική, “Δεν θέλω να πάω στις ΗΠΑ αυτή τη στιγμή, ήθελα να πάω στη Νέα Υόρκη όλη μου τη ζωή τώρα”.

Και η εχθρότητα του Trump προς την Ουκρανία την κάνει ανήσυχη. “Δεν καταλαβαίνω πώς παίρνει μια θέση που συμμορφώνεται με τη Ρωσία και τις θέσεις του στις γυναίκες, για τα (ανθρώπινα) δικαιώματα …”

Ο Justine, μια μαύρη γυναίκα, πήρε το νήμα. “Τα δικαιώματα για τις γυναίκες κινδυνεύουν στις Ηνωμένες Πολιτείες, δεν είναι εδώ, αλλά το Trump, είναι ένα πρότυπο για τόσους πολλούς, ποτέ δεν ήθελα να πάω εκεί, επειδή η ιστορία δεν είναι αυτή που θαυμάζω αυτό που έχουν κάνει με τους Αμερικανούς ιθαγενείς.” Και δεν θα ήθελα να πάω εκεί γιατί φοβάμαι τον ρατσισμό.

Εκτός από αυτά τα συναισθήματα, τα δολάρια και το σεντ είναι. Μέχρι στιγμής, ο διεθνής τουρισμός φέρνει πάνω από 2 τρισεκατομμύρια δολάρια στις ΗΠΑ ετησίως. Οι διευθυντές του τουρισμού είναι αναστατωμένοι ότι τα καλοκαιρινά ταξίδια από τη Γαλλία έχουν πέσει ελαφρώς στην ήδη ασταθής οικονομία.

Ένας διαδηλωτής έχει ένα σημάδι με “Fight Trump Oligarchy, Save American Democracy”, η οποία γράφτηκε για αυτό κατά τη διάρκεια μιας συνάντησης εναντίον της πολιτικής του Προέδρου Trump στις 5 Απριλίου 2025.

(Matthieu Delaty / Getty Images)

Ένας φίλος μου ίδρυσε ένα γεύμα μαζί μου και τον φίλο του Olivier Desgeorge, ο οποίος τραβούσε πίσω ως μηχανικός στο γαλλικό υπουργείο οικολογίας και δεν δίστασε να πει καθόλου το κομμάτι του:

“Με όλες τις αλλαγές – Brexit, η προοπτική του πολέμου με την Κίνα – όλα αλλάζουν παντού, αλλά (Trump) αισθάνεται σαν προδοσία.” Η Γαλλία δεν πίστευε ποτέ ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα μπορούσαν να μας αντιμετωπίσουν ως εχθρό “.

Όπως μερικοί άλλοι άνθρωποι με τους οποίους μίλησα, μίλησε για τη βαρετή προειδοποίηση του Charles de Gaulle, του θρυλικού γαλλικού προέδρου και του γενικού κράτους. “Η Ευρώπη ήταν στειρωμένη μετά τον πόλεμο, ανέπτυξε μια οικονομία, αλλά όχι την εξουσία, ίσως όχι, έτσι οι συνέπειες είναι οι νέοι Ευρωπαίοι εδώ (α) ιδέα της Ευρώπης ως ελαφρύ παράδεισος: η οικονομία δεν είναι τόσο καλή, αλλά έχουμε καλό φαγητό, έχουμε σοκολάτα – 70 χρόνια ειρήνης είναι εξαιρετική, αλλά δεν το αναγνωρίζουν”.

Οι Ευρωπαίοι είναι “αρκετοί για να ανταποκριθούν στη διάκριση μεταξύ του Trump και των Αμερικανών, απλά δεν καταλαβαίνουν την ηλιθιότητα και πιστεύουν ότι θα είναι η κατάρρευση της δύναμης της Αμερικής, ο σεβασμός που είχε η Αμερική και η διαπραγμάτευση να μειωθεί”.

Η Ευρώπη θα αντιδράσει αναλόγως: «Ο εθνικισμός των πολιτών που θεωρούνται κακοί θα επιστρέψουν», είπε.

Έφυγα από το Desgeorge μετά το μεσημεριανό και πήγα στο Jardin του φυτού, στον τόπο του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας της πόλης και εκείνη τη στιγμή ένα τεράστιο λουλούδι λουλουδιών.

Υπήρχε σε έναν πάγκο με τον ήλιο και διάβαζε μια εφημερίδα, όπως κάνει σε κάθε ευχάριστη μέρα, Ingo, αρχικά από το Βερολίνο, ο οποίος δίδαξε πανεπιστημιακά μαθήματα στο ευρωπαϊκό δίκαιο στις Ηνωμένες Πολιτείες για αρκετά χρόνια.

Γνωρίζει λοιπόν τη χώρα καλά και αναλύει τις εσωτερικές πολιτικές αποχρώσεις τόσο επιδέξια όσο το κεφάλι του CNN. Το GOP, λέει, έχει γίνει ένα “όργανο της δικής του καταστροφής”.

“Ο Trump λέει τι θέλει και ο κόσμος είναι στα πόδια του. Όταν ο πληθωρισμός αυξάνεται και μειώνεται το ΑΕΠ, οι Αμερικανοί δεν θέλουν το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα και δεν θα επιτρέψει στο Trump να παραβιάζει ανοιχτά το Σύνταγμα για τρίτη θητεία”.

Παρά τους πολλούς φίλους και συναδέλφους του στις ΗΠΑ, δεν θα επισκέπτεται πλέον το Trump. Και γνωρίζει τους Γάλλους φίλους που έζησαν εδώ και χρόνια στις Ηνωμένες Πολιτείες και που πωλούν τώρα τα σπίτια τους εκεί και επιστρέφουν στη Γαλλία, εν μέρει από φόβο και αβεβαιότητα για το τι θα μπορούσε να συμβεί σε αυτούς.

Όσον αφορά την συνέπεια του Τραμιού από αυτή την πλευρά του Ατλαντικού, είπε ότι η νέα προσφορά μεταπολεμικής γαλλικής και ευρωπαϊκής εξουσίας είναι “δύσκολη, εξαρτάται από τον αμερικανικό στρατιωτικό εξοπλισμό που θα έπαιρνε την Ευρώπη για 10 χρόνια ανεξάρτητα από την αμερικανική De-Gaulle-De-Gaulle στη δεκαετία του 1960.

Την επόμενη μέρα ήταν κρύο και ήρθα με μερικούς παλιούς φίλους, Joshua και Rene, ένα μεσημεριανό γεύμα με σπιτικά λαχανικά, αχλάδια και τυρί. Ο Joshua ζει εδώ για περισσότερα από 40 χρόνια και εξακολουθεί να είναι πολίτης των ΗΠΑ. Παίρνει “ως επί το πλείστον προμήθεια και συμπάθεια” από τους Γάλλους φίλους που καταλαβαίνουν τη διάκριση μεταξύ του αμερικανικού κοινού και του Trump, αλλά “μπερδεύονται από πολλά από αυτά που συμβαίνουν τώρα στα κράτη”.

Ο Rene είναι 87 ετών και θυμάται σαφώς τον Αύγουστο του 1944, όταν η μητέρα του τον πήρε στο δρόμο και τον σήκωσε στην αγκαλιά του κάτω από τα πλήθη των Παρισίων, ώστε να μπορεί να δει την πορεία των 5 ποδιών 5-in-in-in-in-time στην πόλη μετά την απελευθέρωσή της από τους συμμάχους.

Για παράδειγμα, η Rene έχει μια μακρά μνήμη των φυλών και των διαφανειών στη σχέση των ΗΠΑ, όπως οι θυμωμένες γαλλικές διαμαρτυρίες ενάντια στον ρόλο των ΗΠΑ στο Βιετνάμ, που είχε χάσει τις γαλλικές αποικιακές δυνάμεις το 1954.

LA Εξηγήστε το LA με τον Patt Morrison

Το Λος Άντζελες είναι ένα περίπλοκο μέρος. Σε αυτή την εβδομαδιαία λειτουργία, ο Patt Morrison εξηγεί πώς λειτουργεί, η ιστορία και ο πολιτισμός του.