Απόψεις | Sharon, το παράδειγμα μιας οικογένειας ενάντια στο μίσος

Ποτέ αποτυχία. Για ένα μήνα η ζωή τους ήταν ζωοτομή. Η ζωή της κόρης της και του συντρόφου της Sergio Ruocco εξερευνήθηκε σε καθημερινή ζωντανή μετάδοση. Το έγκλημα είχε όλα τα πιθανά κίνητρα: πάθος, ενδιαφέρον, θρησκευτικό. Έπρεπε να δουν το θέαμα των ανιχνευτών μετάλλων που έψαχναν για το φονικό όπλο γύρω από το σπίτι της κόρης τους. Και μπορούμε μόνο να φανταστούμε τα βράδια μπροστά στην τηλεόραση που δείχνει την εικόνα του Σέρχιο με μια λευκή φόρμα που τον χαρακτηρίζει ήδη ως τον δολοφόνο.

Ωστόσο, δεν αμφέβαλλαν ποτέ. Για όλους ήταν ο κύριος ύποπτος, αλλά όχι για αυτούς. Δεν επέτρεψαν να παρασυρθούν από τη δύναμη των προκατόχων τους. Γιατί στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων όταν μια γυναίκα πεθαίνει αυτό συμβαίνει στα χέρια του συντρόφου της, ενός πρώην ή ενός κακοποιού. Αντιστάθηκαν στα κουτσομπολιά των ανθρώπων, ακόμη και στην κοροϊδία της ιστορίας, που μας θυμίζει ότι ακριβώς από τον δήμο τους, τον Bottanuco, γεννήθηκε ο πρώτος Ιταλός κατά συρροή δολοφόνος που μελέτησε ο Lombroso. Και, ιδού, το όνομά του ήταν Vincenzo Verzeni. Και επίσης στις πιο ευφάνταστες ερευνητικές θεωρίες, σύμφωνα με τις οποίες κι αυτοί είχαν υποψίες για τον φίλο τους και έπαιζαν το παιχνίδι των ερευνητών μόνο για να πιάσουν κάποιο λάθος.

Τίποτα από αυτά. Αυτόν που για όλους ήταν «σίγουρα ο ένοχος» τον υποδέχτηκαν στο σπίτι τους. «Σαν γιος» έχουν πει επανειλημμένα οι γονείς της Σαρόν. Οι ίδιοι, κόρη, την είδαν να πεθαίνει με τόσο τραγικό τρόπο. Του χρωστάμε όλοι μια συγγνώμη: τα μέσα ενημέρωσης, οι ερευνητές και όσοι δεν γλίτωσαν τις θεωρίες για αυτό το μυστήριο του Αυγούστου. Κανείς που σκέφτηκε τι, κατά καιρούς, ξεφεύγει από τα στατιστικά και τη λογική. Και τα γεγονότα απέδειξαν ότι ο Verzeni είχε δίκιο.

Ο πατέρας είπε ότι αυτόν τον μήνα τον καθοδηγούσε η πίστη. Αρκεί να σκεφτούμε ότι αυτός και η οικογένειά του οδηγήθηκαν από την καρδιά τους, που σχεδόν ποτέ δεν καταφέρνει να διαβάσει καλά την πραγματικότητα. Αυτή τη φορά δεν πήγε έτσι. Τα καλά συναισθήματα κυριάρχησαν. Και αυτό μας δίνει, και πάνω απ’ όλα σε αυτούς, λίγη άνεση σε μια τέτοια παράλογη σκληρότητα.