«Αποφάσισα να μείνω εδώ για πάντα και αυτό με κάνει να νιώθω πολύ καλά. » Ο Wout Van Aert δεν έχει παρά να υπογράψει την επιστολή του που απευθύνεται στην ομάδα του, Visma-Lease ένα ποδήλατο, να αφήσει κάτω το κιτρινόμαυρο στυλό του – τα ιστορικά χρώματα της προπόνησής του – και να κοιτάξει σταθερά την κάμερα με έναν γαλήνιο αέρα και ένα χαμόγελο πάνω του. γωνίες των χειλιών. Αρκετά σκηνικό να ανακοινώσουμε την Τετάρτη, στα κοινωνικά δίκτυα της ολλανδικής ομάδας, ένα σύμφωνο «μοναδικό» στην ποδηλασίαλέει το αφεντικό του Richard Plugge: ένα συμβόλαιο «ισόβιας ζωής». Ή μάλλον, συμβόλαιο μέχρι το τέλος της καριέρας του.
Άλλοι αθλητές έχουν περάσει ολόκληρη την καριέρα τους στον ίδιο σύλλογο, όπως ο Πάολο Μαλντίνι στη Μίλαν ή ο Κάρλες Πουγιόλ στην Μπάρτσα. Ο Αντρές Ινιέστα υπέγραψε ισόβιο συμβόλαιο με την Μπάρτσα το 2017. «Αν στην καθημερινή ζωή προτιμάμε ένα μόνιμο συμβόλαιο, στον επαγγελματικό αθλητισμό, είναι το αντίθετο». εξηγεί ο Jean-Christophe Breillat, διευθυντής νομικών υποθέσεων στο Κέντρο Αθλητικού Δικαίου και Οικονομίας (CDES).
Μια τέτοια αγορά έχει μειονεκτήματα και για τα δύο εμπλεκόμενα μέρη: ο αθλητής μπορεί να κοιτάξει αλλού όποτε θέλει, αλλά αντίθετα, υπόκειται σε αυξημένο κίνδυνο απόλυσης. «για επαγγελματική ανεπάρκεια», διευκρινίζει ο Jean-Christophe Breillat, καλά αυτό του Οι ρήτρες σταθερότητας της εργασίας μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο διαπραγμάτευσης για να αποφευχθεί αυτό. »
Στη Γαλλία, υποχρεωτική σύμβαση ορισμένου χρόνου
Ας πούμε, ωστόσο, ότι είναι πολύπλοκο να γνωρίζεις την κατάσταση του Wout Van Aert χωρίς να έχεις μπροστά σου το συμβόλαιο, καθώς οι αποχρώσεις μεταξύ των διαφορετικών νομοθεσιών είναι τόσο σημαντικές. Για τον Pierre Rondeau, αθλητικό οικονομολόγο και συνδιευθυντή του Sport and Society Observatory στο Ίδρυμα Jean-Jaurès, το συμβόλαιο του Βέλγου δρομέα είναι αναμφίβολα θέμα«μια δέσμευση που λήγει μόλις ο αθλητής αποσυρθεί από τον αθλητισμό. Με συμβόλαιο αορίστου χρόνου θα επαναπροσλαμβανόταν στο τέλος της καριέρας του στο επιτελείο της ομάδας. » Αν πάρουμε το παράδειγμα του ποδοσφαίρου, στον Jesus Navas προσφέρθηκε συμβόλαιο παίκτη τον περασμένο Μάιο μέχρι τον Δεκέμβριο, πριν ενσωματωθεί στο οργανόγραμμα της Sevilla FC.
Καμία σύγχυση, λοιπόν, για τον σύλλογό του, που γνωρίζει ότι ο Ισπανός διεθνής δεν θα πατήσει πλέον το πόδι του στον αγωνιστικό χώρο την επόμενη χρονιά. Αλλά αυτό το είδος συμβολαίου, εκτός εάν υπάρχει ευρεία εμπιστοσύνη μεταξύ του αθλητή και του εργοδότη του, ή μια γνωστή ή επικείμενη ημερομηνία συνταξιοδότησης, αντιπροσωπεύει ένα κολασμένο στοίχημα. Οι επιδόσεις, οι σωματικές και ψυχικές καταστάσεις δεν είναι σταθερές. «Ακόμα και για τον αθλητή, προσθέτει ο Pierre Rondeau, ένα συμβόλαιο που ισχύει μέχρι να τελειώσει η καριέρα του δεν είναι ωφέλιμο. Με μια σύντομη δέσμευση, μπορεί να διαπραγματευτεί τα μπόνους υπογραφής και να επαναδιαπραγματευτεί το συμβόλαιό του. »
«Είναι πάνω απ’ όλα για να το συζητάμε και να τονίζεται ένα πολύ σημαντικό επίπεδο πίστης σε σύγκριση με άλλες ομάδες»
Pierre Rondeau, αθλητικός οικονομολόγος
Σε ορισμένες χώρες, το ερώτημα δεν τίθεται. Ο γαλλικός επαγγελματικός αθλητισμός, για παράδειγμα, απαγορεύει συμβόλαια αορίστου χρόνου, σύμφωνα με άρθρο του Αθλητικού Κώδικα, στο όνομα του «Προστασία των αθλητών» και του «Δίκαιο των αγώνων». Το συμβόλαιο ενός αθλητή δεν μπορεί να υπερβαίνει τα πέντε χρόνια στη Γαλλία. Σύμφωνα με τον Pierre Rondeau, η υπόθεση Van Aert είναι απλώς ένα μεγάλο επικοινωνιακό κόλπο: «Ο αναβάτης είναι 30 ετών και κινδυνεύει να αποσυρθεί μέσα σε πέντε χρόνια. Είναι πάνω απ’ όλα για να το συζητάμε και να τονίζεται ένα πολύ σημαντικό επίπεδο πίστης σε σύγκριση με άλλες ομάδες. »
Ο νικητής εννέα σταδίων στον Γύρο της Γαλλίας, σε καμία περίπτωση, δεν είναι δεμένος με τα χέρια και τα πόδια στη δομή του. Το 2018, ο Andrés Iniesta έφυγε από την Καταλονία για την Ιαπωνίαμόλις ένα χρόνο μετά την υπογραφή συμβολαίου «ισόβιας» με την Μπάρτσα.
