ΕΝΑΟι Μερικανοί έχουν μισήσει τον πληθωρισμό του Τζο Μπάιντεν. θα μισούν αυτό που τους μαγειρεύει ο Ντόναλντ Τραμπ. Πράγματι, το σχέδιο του Ρεπουμπλικανού υποψηφίου, που περιλαμβάνει δασμούς, μαζικές απελάσεις εργαζομένων και επιθέσεις στην ανεξαρτησία της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ (Fed) υπόσχεται να είναι εξίσου εκρηκτικό με τα λάθη της πρόωρης θητείας του Μπάιντεν. Εδώ έρχεται η 2η σεζόν του πληθωρισμού.
Η 1η σεζόν άφησε το στίγμα της: Ο Δημοκρατικός πρόεδρος αποφάσισε ένα υπερβολικό και άκαιρο πακέτο τόνωσης το 2021, τη στιγμή που η αμερικανική οικονομία ανακάμπτει από την πανδημία Covid-19 και είχε στη διάθεσή της δύο αποτελεσματικά εμβόλια. Σε συνδυασμό με την πολιτική μηδενικών επιτοκίων της Fed, με βάση την υπόθεση ότι ο πληθωρισμός θα είναι προσωρινός και η διακοπή των αλυσίδων εφοδιασμού μετά την Covid, ο πληθωρισμός εκτινάχθηκε στο 9,1% έως τον Ιούνιο του 2022. Οι γενικές αυξήσεις τιμών έφτασαν το 20% κατά τη διάρκεια της θητείας του Μπάιντεν.
Επί Τραμπ, θα μπορούσε να είναι επίσης καταστροφικό, όπως αποδεικνύεται από μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου από το κεντροαριστερό, φιλο-παγκοσμιοποιημένο Ινστιτούτο Διεθνών Οικονομικών Πίτερσον, που εδρεύει στην Ουάσιγκτον, το οποίο διερευνά τρεις πυλώνες της υποσχεθείσας πολιτικής του Ρεπουμπλικανού υποψηφίου.
Η πρώτη είναι η απέλαση των εργαζομένων χωρίς χαρτιά που κρατούν σε λειτουργία τον αμερικανικό τομέα της γεωργίας και της βιομηχανίας. Ο υποψήφιος πήρε το σύνθημά του από μια μαζική επιχείρηση απέλασης που πραγματοποιήθηκε το 1956 από τον Ντουάιτ Αϊζενχάουερ, ο οποίος απέλασε περίπου 1,3 εκατομμύρια εργάτες στο Μεξικό. Το υψηλό τέλος του σχεδίου του Τραμπ θα ήταν η απέλαση όλων των παράνομων μεταναστών – 8,3 εκατομμυρίων ανθρώπων. Ο δεύτερος άξονας του σχεδίου των Ρεπουμπλικανών είναι η άμεση επιβολή δασμών 10% σε όλες τις εισαγωγές, αυξάνοντας στο 60% σε εκείνες που προέρχονται από την Κίνα, κάτι που θα αύξανε τις τιμές των εισαγωγών και θα τιμωρούσε τις αμερικανικές εξαγωγές εάν οι εμπορικοί εταίροι των ΗΠΑ αντιδρούσαν.
Σφίξτε τη βίδα
Τρίτος άξονας: Διορισμός προέδρου της Fed που θα ήταν πιο φιλόξενος από τον Jerome Powell και να ανακατευτεί στη νομισματική πολιτική, όπως είχε γίνει κατά τα χρόνια του στασιμοπληθωρισμού της δεκαετίας του 1970, μέχρι τον διορισμό του Paul Volcker το 1979. Αυτή η απόφαση θα ήταν αυτοεκπληρούμενο, καθώς οι αγορές θα προσδοκούσαν μεγαλύτερο πληθωρισμό. Όλα αυτά τα μέτρα θα μπορούσαν να ληφθούν αρκετά εύκολα από τον πρόεδρο, χωρίς σημαντική υποστήριξη από το Κογκρέσο, αν και αναμένονται προκλήσεις στα δικαστήρια.
Σύμφωνα με τους υπολογισμούς του Ινστιτούτου Peterson, ο ετήσιος πληθωρισμός θα εκτιναχθεί στο 7,4% το 2026 με το χειρότερο σενάριο (μαζικές απελάσεις, εμπορικά αντίποινα από εταίρους των ΗΠΑ κ.λπ.) και στο 4,1% με το καλύτερο σενάριο (λίγα μέτρα αντιποίνων και απελάσεις περιορίζονται σε 1,3 εκατομμύρια άτομα). Το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν θα αυξηθεί λιγότερο από το αναμενόμενο κατά τη διάρκεια της θητείας του Τραμπ, κατά σχεδόν 10% (2,57 τρισεκατομμύρια δολάρια) μέχρι το τέλος του 2028 στο χειρότερο σενάριο ή, στο αισιόδοξο σενάριο, κατά 2,8% (750 δισεκατομμύρια δολάρια). Τέλος, το συνολικό ποσοστό απασχόλησης στις ΗΠΑ θα μειωθεί κατά 1,1% σε 6,7% μέχρι το τέλος του 2028, ανάλογα με τον αριθμό των εργαζομένων που απελαύνονται.
Έχετε να διαβάσετε το 28,08% αυτού του άρθρου. Τα υπόλοιπα είναι μόνο για συνδρομητές.