72η Ταξιαρχία της Ουκρανίας/FacebookΤα ρωσικά στρατεύματα έχουν πλέον σχεδόν πλήρως τον έλεγχο της ανατολικής πόλης Vuhledar, την οποία οι ουκρανικές δυνάμεις υπερασπίζονται από την αρχή της ευρείας κλίμακας εισβολής της Μόσχας.
Αναλυτές από το DeepState, μια εξέχουσα ομάδα που παρακολουθεί τις εξελίξεις στην πρώτη γραμμή στην Ουκρανία, αναφέρουν ότι οι ρωσικές δυνάμεις έχουν καταλάβει την πόλη, αν και αυτό δεν έχει επιβεβαιωθεί επίσημα.
Για περισσότερα από δύο χρόνια η Ρωσία προσπαθεί να καταλάβει αυτή την πόλη για να προχωρήσει βορειότερα και να φτάσει σε περιφερειακούς συγκοινωνιακούς κόμβους όπως το Κουράχοβε και το Ποκρόβσκ.
Στρατιωτικοί μπλόγκερ που υποστηρίζουν το Κρεμλίνο έχουν δημοσιεύσει τώρα πολλά βίντεο που δείχνουν Ρώσους στρατιώτες με σημαίες σε στέγες διαφορετικών κτιρίων στο Vuhledar.
Οι περιφερειακές αρχές του Ντόνετσκ επιβεβαίωσαν την Τρίτη ότι τα ρωσικά στρατεύματα είχαν σχεδόν φτάσει στο κέντρο της πόλης, και ορισμένες αναφορές ανέφεραν ότι οι ουκρανικές δυνάμεις εξακολουθούν να βρίσκονται σε ορισμένες περιοχές.
Ρωσικά μέσα κοινωνικής δικτύωσηςΤο BBC μίλησε με δύο στρατιώτες της 72ης ταξιαρχίας που κατάφεραν να εγκαταλείψουν την πόλη πριν από την τελική επίθεση και να λάβουν νέες θέσεις στην ίδια περιοχή. Ισχυρίζονται ότι τα στρατεύματά τους έχουν αποσυρθεί από την πόλη.
Τις τελευταίες ημέρες Ουκρανοί στρατιώτες έπρεπε να βρουν τον δικό τους τρόπο να βγουν από το Vuhledar με τα πόδια, καθώς ήταν αδύνατο να τους εκκενώσουν διαφορετικά, δήλωσε ένας πολυβολητής που θέλησε να διατηρήσει την ανωνυμία του.
Πολλοί τραυματίστηκαν και σκοτώθηκαν από ρωσικά drones και πυροβολικό καθώς προσπαθούσαν να φύγουν, λέει ένας άλλος στρατιώτης, ο Roman. Πολλά άλλα εξακολουθούν να αγνοούνται.
Η Μόσχα έχει εξαπολύσει πολυάριθμες επιθέσεις για να καταλάβει την πόλη από την έναρξη της πλήρους εισβολής τον Φεβρουάριο του 2022, αλλά όλες απέτυχαν μέχρι τώρα. Μια από τις μεγαλύτερες μάχες με τανκς έγινε εκεί πέρυσι.
Αντί να εξαπολύει μετωπικές επιθέσεις, ο ρωσικός στρατός μεταπήδησε πρόσφατα στην αγαπημένη του τακτική – προχωρώντας κατά μήκος των πλευρών για να περικυκλώσει τον στόχο. Τον περασμένο μήνα κατέλαβαν το χωριό Prechistivka στα δυτικά και Vodyane στα ανατολικά για να ολοκληρώσουν μια κίνηση τσιμπίδας.
Το τεράστιο πλεονέκτημα της Μόσχας σε όπλα και στρατεύματα -ορισμένοι στρατιώτες υπολόγισαν την αναλογία δυνάμεων ως επτά προς ένα- τους επέτρεψε να διαπεράσουν τις ουκρανικές αμυντικές γραμμές κατά μήκος των πλευρών και να πλησιάσουν το Vuhledar.
Έγινε σαφές ότι η πόλη ήταν καταδικασμένη όταν οι Ρώσοι ουσιαστικά έκοψαν τη μόνη εναπομείνασα οδό σωτηρίας – τον δρόμο από το Vuhledar προς τη Bohoyavlenka. Τα ρωσικά στρατεύματα προχώρησαν τόσο κοντά που το πυροβολικό τους και τα drones καμικάζι στόχευαν οποιονδήποτε και οτιδήποτε κινούνταν σε αυτόν τον δρόμο.
«Προσπαθήσαμε να στείλουμε προμήθειες, να οργανώσουμε την εκκένωση των τραυματιών και των νεκρών στρατιωτών μας, αλλά χωρίς επιτυχία», είπε ο Ρομάν. «Χάσαμε πολλά οχήματα και μετά έπρεπε να σταματήσουμε (τέτοιες επιχειρήσεις).»
Μέχρι την Τρίτη, περίπου 100 άμαχοι παρέμειναν στο Vuhledar, από έναν προπολεμικό πληθυσμό 14.000, σύμφωνα με τον περιφερειακό επικεφαλής του Ντόνετσκ, Vadym Filashkin.
“Δόξα τω Θεώ, εκκενώσαμε όλα τα παιδιά. Όσον αφορά τους 107 ανθρώπους που είναι ακόμα εκεί, είναι δύσκολο να τους προσεγγίσουμε και να τους φέρουμε ανθρωπιστική βοήθεια, πόσιμο νερό, φάρμακα, επειδή βρίσκεται σε εξέλιξη ένα ενεργό στάδιο πολέμου.”
Ουκρανία 72η Ταξιαρχία/FacebookΗ κατάσταση έγινε κρίσιμη όταν τα ρωσικά στρατεύματα εισήλθαν στην πόλη και οι ουκρανικές μονάδες άρχισαν να υποχωρούν χωρίς να περιμένουν τη διαταγή να αποχωρήσουν.
«Αν δεν οργανωθεί μια απόσυρση, καταλήγει να είναι χαοτική», εξήγησε ο πολυβολητής. Οι Ουκρανοί υπερασπιστές ήταν σαν Τιτάνες που προσπαθούσαν να σταματήσουν τους Ρώσους, είπε. Ωστόσο, ορισμένες ομάδες, πρόσθεσε, είχαν αποπροσανατολιστεί τελείως λόγω της διακοπής της επικοινωνίας. Τα ραδιόφωνά τους ήταν κλειστά και όταν δέχονταν σφοδρά πυρά, έπρεπε να πάρουν γρήγορες αποφάσεις μόνοι τους και συχνά έπρεπε να υποχωρήσουν.
Οι γραμμές άμυνας της Ουκρανίας καταστράφηκαν από τις αεροπορικές βόμβες και τα θερμοβαρικά οπλικά συστήματα της Ρωσίας, όπως το βαρύ φλογοβόλο Solntsepek, εκτός από τα drones και τους πολλαπλούς εκτοξευτές πυραύλων.
Αντιμετωπίζοντας μια τέτοια επίθεση, η απόσυρση από ορισμένες θέσεις έγινε αναπόφευκτη, υποστήριξε ο Roman. «Ή πεθαίνεις ή υποχωρείς».
Αλλά η έξοδος από μια πόλη που είχε σχεδόν περικυκλωθεί ήταν εξαιρετικά επικίνδυνη. Κατά τη διάρκεια της ημέρας ήταν κοντά σε μια αποστολή αυτοκτονίας.
Τα στρατεύματα της Ουκρανίας προσπάθησαν ως επί το πλείστον να διαφύγουν τη νύχτα, και έπρεπε να διασχίσουν τα πεδία ναρκοπεδίων μέσω καθορισμένων μονοπατιών για να αποφύγουν τον δρόμο επειδή παρακολουθούνταν στενά από τους Ρώσους.
Μέχρι πρόσφατα, τα οχήματα εκκένωσης μπορούσαν να οδηγήσουν μέσα υπό την κάλυψη του σκότους με τους προβολείς τους σβηστούς, εξήγησε ο Roman. Αλλά μόλις τα ρωσικά στρατεύματα έφτασαν στο κέντρο της πόλης, ο μόνος τρόπος να ξεφύγουν ήταν με τα πόδια.
Όσοι κατάφεραν να βγουν είναι εξαντλημένοι και καταθλιπτικοί. Είναι επίσης θυμωμένοι με τους διοικητές τους που δεν διέταξαν την υποχώρηση νωρίτερα, επειδή υποστηρίζουν ότι ήταν προφανές για αρκετό καιρό ότι οι ουκρανικές δυνάμεις δεν θα μπορούσαν να κρατήσουν την πόλη για πολύ.
«Δεν ξέρω γιατί (δεν έδωσαν την εντολή)», είπε ο πολυβολητής. «Ίσως είναι φόβος για τη στρατιωτική ηγεσία ή ίσως ήταν εντολή από την κορυφή (να κρατήσουμε θέσεις) με το αίμα μας μέχρι το τέλος».
Στρατιωτικοί αξιωματούχοι της 72ης ταξιαρχίας και της επιχειρησιακής διοίκησης της Ουκρανίας στην περιοχή αρνήθηκαν το αίτημα του BBC να σχολιάσουν.
Στις πιο πρόσφατες καθημερινές του ενημερώσεις, το Γενικό Επιτελείο του στρατού σιώπησε για το Vuhledar.
Η ενημέρωση της Τετάρτης το πρωί ανέφερε απλώς ότι «ο εχθρός εξαπέλυσε ανεπιτυχείς επιθέσεις στις θέσεις μας προς την κατεύθυνση του Μποχογιαβλένκα», χωρίς να αναφέρεται καθόλου η κατάσταση στο Βουχλεντάρ.
