Οι θάνατοι στο κανάλι είναι πλέον ανησυχητικά γνωστοί
Οι θάνατοι στο κανάλι έχουν γίνει πλέον ανησυχητικά οικείοι.
Δεν είμαστε πλέον σοκαρισμένοι, ούτε και πολύ έκπληκτοι, όταν άνθρωποι πεθαίνουν προσπαθώντας να φτάσουν από τη Γαλλία στη Βρετανία με αυτές τις ακατάλληλες φουσκωτές βάρκες. Όμως αυτό που έγινε σήμερα αντηχεί σε δύο επίπεδα.
Ως άνθρωποι, θα πρέπει να συγκλονιστούμε που οι άνθρωποι πεθαίνουν με αυτόν τον τρόπο, ιδιαίτερα όταν ποδοπατιέται ένα μικρό παιδί – ένας γκροτέσκος τρόπος για να τελειώσει μια νεαρή ζωή.
Και σημειώστε ότι, μόλις μια ομάδα επιβατών, καθώς και το νεκρό παιδί, είχαν απογειωθεί, το σκάφος συνέχισε το δρόμο του. Αυτά τα ταξίδια μπορεί να είναι βάναυσα, επικίνδυνα και σκληρά.
Δεύτερον, για τους πολιτικούς, και στις δύο πλευρές του Καναλιού, υπάρχει αυτή η πίεση να κάνουν κάτι και να τους δουν να κάνουν κάτι.
Το σχέδιο της Ρουάντα έχει φύγει και δεν θα επιστρέψει. Η προαγωγή του Μισέλ Μπαρνιέ σε πρωθυπουργό της Γαλλίας θα μπορούσε να είναι ο καταλύτης ώστε το Παρίσι να υιοθετήσει μια πιο προληπτική άποψη κατά της μετανάστευσης.
Είναι εύκολο να σκεφτεί κανείς ότι αυτό θα βοηθούσε το πρόβλημα στη Μάγχη, αλλά η εστίαση του κ. Barnier θα είναι σε όσους εισέρχονται στη Γαλλία – όχι σε αυτούς που την εγκαταλείπουν.
Πολλοί στη Γαλλία κατηγορούν τους Βρετανούς για αυτό που θεωρούν χαλαρό σύστημα παροχών και ότι αρνούνται στους αιτούντες άσυλο κάθε ευκαιρία να δηλώσουν την αίτησή τους πριν φτάσουν στις βρετανικές ακτές.
Οι άνθρωποι που βρίσκονται υπό πίεση είναι ο Sir Keir Starmer και η Yvette Cooper και οι υποσχέσεις τους να αντιμετωπίσουν τη μετανάστευση μεταξύ καναλιών με το να είναι σκληροί με τους λαθρέμπορους ανθρώπων.
Όσο περισσότερες τραγωδίες βλέπουμε, όσο περισσότεροι άνθρωποι διασταυρώνονται, τόσο μεγαλύτερη είναι η εστίαση στο εάν αυτές οι υποσχέσεις εκπληρώνονται.
