“Emilia Pérez”, ο σκηνοθέτης Jacques Audiard’s Movie Musical για έναν μεξικανό ναρκωτικό που μεταβαίνει σε μια γυναίκα, προφανώς έχει πολλά διαφορετικά πράγματα που συμβαίνουν.
Είναι λοιπόν κατάλληλο ότι ο κινηματογράφος Paul Guilhaume, που ορίστηκε από τον Όσκαρ, εφάρμοσε ένα καλειδοσκόπιο τεχνικών για τις λιθοστρωμένες, τρελές, μερικές φορές σατιρικές και οπερατικές αλληλουχίες τραγουδιών της ισπανικής γλώσσας.
Οι ακολουθίες, που διοργανώθηκαν ως επί το πλείστον στα στούντιο Bry-Sur-Marne κοντά στο Παρίσι, απαιτούσαν στενή συνεργασία μεταξύ Guilhaume και Audiard, οι οποίοι είχαν συνεργαστεί προηγουμένως στην πολύ απλούστερη, ασπρόμαυρη ρομαντική κακομεταχείριση “Παρίσι, 13η περιοχή”. Ο βελγικός χορογράφος Damien Jalet, ο συντάκτης ταινιών Juliette Welfling και, φυσικά, οι καλλιτέχνες Zoe Saldaña, Karla Sofía Gascón και Selena Gomez ήταν κρίσιμες για να κάνουν κάθε αριθμό παραγωγής.
Η Zoe Saldaña τραγουδά και τους χορούς σε μουσικούς αριθμούς από το “Emilia Pérez”.
(Γιατί όχι παραγωγές, ταινίες Pathé, France 2 Cinema)
“Ορισμένες ακολουθίες, όπως το άνοιγμα στην αγορά όπου η Ζωή κάνει την πρώτη της μεγάλη απόδοση, ο Damien είχε σχέδια για τη σωστή άποψη για τη χορογραφία, όπου η κάμερα πρέπει να είναι σε κάθε στιγμή”, εξηγεί ο Tousle Haired Guilhaume σε ένα βίντεο Συζητήστε από το σπίτι του στο Παρίσι. “Πήραμε εκ των προτέρων με τα iPhones και τα μικρά αψιά. Τότε ο Damien, η Juliette και εγώ προετοιμάσαμε. “
Τα σχέδια αποδείχθηκαν μάταια, ωστόσο, για το μεταγενέστερο μεγάλο τραγούδι και το χορό της Saldaña με τη θέση του Clément Ducol και του “El Mal” της Camille.
“Το gala συγκέντρωσης κεφαλαίων, όπου ο Χορεύοντας η Ζωή μεταξύ των τραπεζιών ήταν πολύ πιο αυτοσχέδιο”, λέει ο κινηματογράφος. “Όταν γυρίσαμε για πρώτη φορά την ακολουθία, δεν είχε την ενέργεια που είχε η χορογραφία: Μείναμε πολύ μακριά. Το προγραμματισμένο αποκλεισμό απογοητεύτηκε. Έτσι πήγαμε με ένα πολύ μικρότερο, φακό 20 χιλιοστών σε ένα σταθερό. Ο χειριστής Steadicam, Sacha Naceri, Damien, Zoe και εγώ απλά προσπαθήσαμε να βρούμε τη σωστή θέση για την κάμερα σχεδόν σε όλες τις κινήσεις της. Ο χαρακτήρας της Ζωής υπαγορεύει την κάμερα και τις κινήσεις φωτισμού. “
Η συνολική αισθητική του Audiard, λέει ο Guilhaume, επικεντρώνεται περισσότερο στην κίνηση από την αυστηρά ελεγχόμενη κινηματογραφία.
“Είναι πολύ jacques audiard για να κινηματογραφήσει σκηνές διαλόγου με χειροκίνητες κάμερες”, λέει ο Guilhaume. “Του αρέσει να φέρει κίνηση και ατύχημα σε κάτι που δεν θα τους είχε αν πυροβοληθεί σε τρίποδο ή dolly.”
“Είναι πολύ jacques audiard για να κινηματογραφήσει σκηνές διαλόγου με χειροκίνητες κάμερες. Του αρέσει να φέρει κίνηση και ατύχημα σε κάτι που δεν θα τους είχε αν πυροβοληθεί σε τρίποδο ή dolly. “
– Paul Guilhaume
Η σκηνή όπου ο δικηγόρος της Saldaña Rita, ο οποίος κανόνισε τη μετάβαση του Narco Manitas στην Emilia (και οι δύο που παίζεται από τον Gascón), συναντά τα χρόνια της αργότερα σε ένα δείπνο είναι ένα λεπτό αριστούργημα του συνεχώς τόσο πλωτού φακού, το dimmed-out υπόβαθρο και το πλαίσιο Η κάλυψη καθώς οι χαρακτήρες τραγουδούν τις ανησυχίες τους μεταξύ τους.
“Ο Jacques είναι το είδος του σκηνοθέτη που έχει πυροβολισμό υπογραφής, όπως οι κούκλες του Spike Lee”, σημειώνει ο κινηματογράφος. “Το ονομάζει φρεάτια. Είναι σαν μια ίριδα, αλλά κινείται και δονείται μπροστά από το φακό όταν συνδέεστε βαθιά με τα συναισθήματα των χαρακτήρων. Στο στούντιο, θα μπορούσαμε απλώς να απενεργοποιήσουμε τον υπόλοιπο κόσμο σε μια συγκεκριμένη γραμμή και να μπορέσουμε να ανάψουμε δύο πρόσωπα. Είναι τόσο στη συνέχεια της Jacques Mise-en-Scene όσο και στην Αποκάλυψη, στην περίπτωση αυτή. “
Ορισμένα βλέμματα ήταν σχετικά απλά για να επιτευχθεί. Ένα παιχνίδι αγόρασε online στροβιλισμένες κουκίδες λέιζερ γύρω από την κρεβατοκάμαρα ενός παιδιού για μαγικό αποτέλεσμα για τον “Παπά”, το οποίο ένας από τους νεαρούς γιους της Emilia τραγουδάει σε αυτήν, αγνοώντας (αλλά και intuiting) ότι ο πατέρας που σκέφτηκε πολύ καιρό είναι η νέα θεία του.
Ο Jessi (Selena Gomez) εκτελεί ένα τραγούδι σε ένα κλαμπ καραόκε στην ταινία.
(Σελίδα 114/Γιατί όχι παραγωγές)
Καθώς η ανυποψίαστη σύζυγος της Μανίτας, Jessi, έφερε πίσω στην πόλη του Μεξικού από ένα ελβετικό κρησφύγετο για να ζήσει με αυτό το in-Law που δεν είχε ακούσει ποτέ, ο Γκόμεζ εκφράζει την αίσθηση της παγίδευσης του χαρακτήρα στο “Bienvenida” Η κρεβατοκάμαρά της και ένα μαύρο στάδιο όπου η οργή της εκφράζεται από τους χορευτές αντιγράφων ασφαλείας.
“Είναι μια άλλη βασική στιγμή που βασίζεται στο φως αλλάζει για να ενισχύσει τα συναισθήματα του χαρακτήρα”, λέει ο Guilhaume. “Υπάρχει ένας τοίχος που λείπει που χωρίζει την κρεβατοκάμαρα από το μαύρο στούντιο. Βάζουμε απλά δύο πολύ δυνατά, επίπεδη λέιζερ εκεί, και μόλις το διασχίσει η Selena, μπορείτε να δείτε το φως του λέιζερ στο κεφάλι της. Όταν πηδάει από τη μία πλευρά στην άλλη, τα φωτεινά εφέ ενεργοποιούν και απενεργοποιούνται. “
Στην ακολουθία για το δεύτερο τραγούδι που ονομάζεται Oscar της ταινίας, “Mi Camino”, ο Gomez και ο édgar Ramírez, που παίζουν το ενδιαφέρον του Jessi, μετατρέπουν μια παράσταση Karaoke Club σε ένα τραπέζι λαχτάρα, διάσπαρτα πρόσωπα.
“Η διαίσθηση του Jacques ήταν ότι οι τοίχοι έπρεπε να είναι οθόνες εδώ”, σημειώνει ο Guilhaume. “Όταν δοκιμάσαμε αυτό, συνειδητοποιήσαμε ότι θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε ένα αποτέλεσμα ανατροφοδότησης βίντεο. Είναι το ίδιο όπως όταν βάζετε καθρέφτες μπροστά ο ένας στον άλλο, και βλέπετε ότι ο προβληματισμός πολλαπλασιάστηκε σε άπειρο αριθμό φορές. Έτσι, στην αρχή βλέπετε τη Selena από αυτή την μετωπική άποψη και τις πολλαπλές εικόνες της στο παρασκήνιο και η ακολουθία σχεδόν τελειώνει απλά γυρίζοντας την οθόνη. “
Ποιος βετεράνος μουσικού βίντεο Guilhaume βρήκε πιο συναρπαστικό για την απεικόνιση αυτού του πιο περίεργου μουσικού ήταν το πώς η αφήγηση ήταν πάντα το κύριο μέλημά του.
“Ο Jacques ήθελε το δράμα να ξεδιπλωθεί κατά τη διάρκεια των αριθμών παραγωγής”, λέει. “Ήταν πολύ ευχάριστο να δουλεύεις σε αυτή την πτυχή, επειδή έπρεπε πάντα να αντιμετωπίζεις τη σκηνή σαν να αντιμετωπίζεις μια σκηνή μυθοπλασίας. Ποιες νέες πληροφορίες ή συγκίνηση παίρνετε από την ακολουθία; “
