Αν υπάρχει ένα αρκτικόλεξο που πρέπει να θυμάστε κατά την πλοήγηση στον κόσμο της διπλωματίας του κλίματος το 2024, αυτό είναι το NCQG, για τον Νέο Συλλογικό Ποσοτικοποιημένο Στόχο για τη χρηματοδότηση του κλίματος. Το NCQG, με άλλα λόγια, ένας νέος παγκόσμιος στόχος για τη χρηματοδότηση του κλίματος, θα βρίσκεται στο επίκεντρο των διαπραγματεύσεων στις 29ου Παγκόσμια Διάσκεψη για το Κλίμα (COP29), στο Αζερμπαϊτζάν, από 11 έως 22 Νοεμβρίου.
Ξεκινώντας από το 2025, θα αντικαταστήσει αυτό που ορίστηκε το 2009, το οποίο καλούσε τις ανεπτυγμένες χώρες να κινητοποιούν 100 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως για τις αναπτυσσόμενες χώρες για να τις βοηθήσουν να μειώσουν τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου και να προσαρμοστούν στην υπερθέρμανση του πλανήτη.
Αυτό το ποσό, που έχει γίνει τοτεμικό, επιτεύχθηκε και ξεπεράστηκε το 2022 (116 δισεκατομμύρια δολάρια), με καθυστέρηση δύο ετών, δηλητηριάζοντας τις σχέσεις μεταξύ Βορρά και Νότου. Για τις αναπτυσσόμενες χώρες, αυτή η υπόσχεση δεν είναι φιλανθρωπία αλλά ηθικό χρέος. Οι πλούσιες χώρες, ιστορικά υπεύθυνες για την κλιματική διαταραχή, πρέπει να βοηθήσουν τους φτωχότερους, που μολύνουν ελάχιστα αλλά πληρώνουν το βαρύτερο τίμημα.
Το NCQG είναι απαραίτητο για την ανοικοδόμηση της εμπιστοσύνης μεταξύ των χωρών και την αύξηση των μειώσεων των εκπομπών. Είναι μια από τις προϋποθέσεις για να πιέσουν τις χώρες να παραδώσουν πιο φιλόδοξα σχέδια για το κλίμα στο COP30 στο Μπέλεμ της Βραζιλίας το 2025. Εν ολίγοις, «μετρητά ή σύγκρουση», όπως το έθεσε ένας παρατηρητής.
Η ανάπτυξη αυτού του νέου στόχου είχε ήδη προβλεφθεί στο Συμφωνία του Παρισιού το 2015. Όμως τα 197 κράτη δεν έχουν καταφέρει να επιλύσουν κανένα από τα ευαίσθητα ζητήματα, είτε αυτό αφορά το ποσό, είτε τους συνεισφέροντες είτε τους δικαιούχους. Η εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ στις Ηνωμένες Πολιτείες αυξάνει περαιτέρω την αβεβαιότητα.
Η αντιμετώπιση των ολοένα αυξανόμενων επιπτώσεων της κλιματικής κρίσης απαιτεί πλέον τρισεκατομμύρια δολάρια. Η επιτροπή που είναι αρμόδια για τα οικονομικά ζητήματα στη διάσκεψη για το κλίμα έθεσε τις παγκόσμιες ανάγκες των αναπτυσσόμενων χωρών $5,8 και $5,9 τρισεκατομμύρια για την εφαρμογή σχεδίων για το κλίμα έως το 2030ένα απόθεμα που είναι ωστόσο ελλιπές. Εν τω μεταξύ, μια ανεξάρτητη ομάδα εμπειρογνωμόνων για τη χρηματοδότηση του κλίματος προτείνει 2,4 τρισεκατομμύρια δολάρια ετησίως μέχρι το 2030 για αυτές τις χώρες (μη συμπεριλαμβανομένης της Κίνας), από τα οποία 400-500 δισεκατομμύρια δολάρια θα προέρχονταν από τη δημόσια διεθνή χρηματοδότηση.
Η πρόκληση έγκειται εξίσου, αν όχι περισσότερο, στη φύση και την κατανομή των κεφαλαίων, μεταξύ του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα. Ο στόχος των 100 δισεκατομμυρίων δολαρίων συνδυάζει δημόσια, διμερή και πολυμερή χρηματοδότηση (80% του συνόλου το 2022), ιδιωτικό χρήμα που κινητοποιείται από το δημόσιο και εξαγωγικές πιστώσεις.
Η Ινδία, η αραβική ομάδα και η Αφρική Η ομάδα πρότεινε ότι οι ανεπτυγμένες χώρες θα πρέπει τώρα να κινητοποιούν μεταξύ 1 και 1,3 τρισεκατομμυρίων δολαρίων ετησίως, με σημαντικό μερίδιο του δημόσιου χρήματος. Πρόκειται για αδιανόητα ποσά για τις πλούσιες χώρες, ειδικά σε ένα πλαίσιο δημοσιονομικής λιτότητας. “Ένα τρισεκατομμύριο δολάρια δημόσιο χρήμα είναι αδύνατο. Η επίσημη αναπτυξιακή βοήθεια ανέρχεται σε 223 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως. Η πλειονότητα των αναγκών θα καλυφθεί από τον ιδιωτικό τομέα”, δήλωσε ένας Ευρωπαίος διαπραγματευτής.
Σας απομένει να διαβάσετε το 61,61% αυτού του άρθρου. Τα υπόλοιπα είναι μόνο για συνδρομητές.
