5 προτάσεις για τον JD Vance και τον Tim Walz : NPR

Οι παρτιζάνοι και στις δύο πλευρές θα έχουν επιχειρήματα για το γιατί ο τύπος τους τα πήγε καλά σε ορισμένες στιγμές και όχι τόσο καλά σε άλλες στο πρώτο και μοναδικό ντιμπέιτ αντιπροέδρου την Τρίτη το βράδυ μεταξύ του Ρεπουμπλικανού JD Vance και του Δημοκρατικού Tim Walz.

Αυτή η συζήτηση πιθανότατα δεν θα κουνήσει καθόλου τη βελόνα σε αυτήν την προεδρική εκστρατεία, επειδή – πρώτα και κύρια – κανείς δεν ψηφίζει την επιλογή του αντιπροέδρου. Εξάλλου, ο πιο σημαντικός κανόνας για να είσαι υποψήφιος σύντροφος είναι: «Πρώτον, μην κάνεις κακό».

Εκτός από ένα σημαντικό λάθος, οι VP είναι απίθανο να κάνουν θεμελιώδη διαφορά στον αγώνα. Και δεν υπήρχε ούτε ένα από αυτά το βράδυ της Τρίτης.

Υπήρχαν όμως πέντε αποσπάσματα από μια ενδιαφέρουσα βραδιά:

1. Θα σηκωθεί παρακαλώ ο πραγματικός JD Vance;

Όσον αφορά το στυλ, ο Βανς ήταν σαφώς πιο κομψός από τον Γουόλς και πιθανότατα πέτυχε αυτό που επιδίωκε να κάνει – να φαίνεται πιο ορθολογικός και ευχάριστος από τον Τραμπ και, ειλικρινά, από τον ίδιο. Αλλά υπάρχει ένα πραγματικό ερώτημα για το ποιος είναι ο πραγματικός Βανς. Ήταν κάποτε κριτικός Τραμπ, ο οποίος έγινε ένας από τους μεγαλύτερους μαζορέτες του Τραμπ. Από εκείνη τη μεταμόρφωση, απέκτησε τη φήμη του σκληροπυρηνικού κομιστή της MAGA, πρόθυμος να αντιμετωπίσει όλους τους παρευρισκόμενους, γνωστός για τις αμφιλεγόμενες δηλώσεις του, είτε για “άτεκνες κυρίες γάτας», αδιαφορώντας για το τι θα συμβεί στην Ουκρανία»με τον ένα ή τον άλλο τρόπο» ή διάδοση ψευδείς ισχυρισμούς για μετανάστες που τρώνε κατοικίδια.

Αλλά με τη δημοτικότητά του χαμηλότερη από οποιονδήποτε υποψήφιο αντιπρόεδρο στη σύγχρονη ιστορία, ένας άλλος Βανς εμφανίστηκε το βράδυ της Τρίτης – ένας που σέβεται σε μεγάλο βαθμό τον αντίπαλό του. Ο Βανς ευχαρίστησε ακόμη και τους «λαούς στο CBS», πολύ μακριά από το μπουκάρισμα που λαμβάνει χώρα στην εκστρατεία στις συγκεντρώσεις του όταν ένας δημοσιογράφος κάνει μια ερώτηση.

Ο Βανς ξέπλυνε επίσης πολύ τις θέσεις του Τραμπ, ειδικά για την υγειονομική περίθαλψη, τη φροντίδα των παιδιών και τις 6 Ιανουαρίου. Επειδή οι Ρεπουμπλικάνοι έχουν ένα εγγενές πλεονέκτημα στο κόστος ζωής σε αυτές τις εκλογές, οι πιο δυνατές στιγμές του ήταν όταν αναρωτήθηκε γιατί ο Χάρις δεν έχει μείωσε τις τιμές ήδη ως μέρος της διοίκησης και εφάρμοσε ορισμένα από τα πράγματα που υπόσχεται να κάνει εάν εκλεγεί πρόεδρος.

Κάποιοι θα δουν την παράσταση του Βανς την Τρίτη το βράδυ ως μια πιο εστιασμένη εκδοχή του Τραμπ. Άλλοι θα τον δουν σαν χαμαιλέοντας.

2. Ο Walz εμφανίστηκε λιγότερο εκλεπτυσμένος και πιο νευρικός στην εθνική σκηνή στην αρχή

Ο Walz ξεκίνησε με τρανταχτό ρυθμό. Στην αρχή ρωτήθηκε για την εξωτερική πολιτική, η οποία σαφώς δεν είναι το δυνατό του χρώμα. Έκανε μερικές άβολες παύσεις και κακοφωνία (λέγοντας ότι είναι «φίλοι με τους πυροβολητές στα σχολεία», για παράδειγμα, όταν φαινόταν ότι εννοούσε οικογένειες θυμάτων σχολικών πυροβολισμών).

Ο Walz φαινόταν να βρίσκει τα βήματά του, ωστόσο, σε εσωτερικά ζητήματα, όπως η αντιμετώπιση των τυφώνων, η κλιματική αλλαγή, τα δικαιώματα των αμβλώσεων και, κάπως εκπληκτικά, σε μια ανταλλαγή για τη μετανάστευση, η οποία είναι γενικά ένας από τους πιο αδύναμους τομείς για τους Δημοκρατικούς. Ο Walz ουσιαστικά χαρακτήρισε τον Τραμπ ως αδιάφορο να λύσει το πρόβλημα της μετανάστευσης επειδή μπλόκαρε ένα δικομματικό νομοσχέδιο για την ασφάλεια των συνόρων. Ο Walz είχε επίσης στόχο να απομονώσει τον Τραμπ ως το πρόβλημα – ακόμη και λέγοντας ότι πιστεύει ότι ο Βανς θέλει να βρει μια λύση στο ζήτημα. Η επιστροφή του Βανς ήταν να πει ότι ο Χάρις είναι αυθεντικός και νέος σε μια πιο σκληρή γραμμή για τη μετανάστευση. Και οι δύο καμπάνιες θα είναι ευχαριστημένες με αυτές τις γραμμές επίθεσης.

Εκτός από την εξωτερική πολιτική, ο Walz ήταν πιο αδύναμος στην απάντησή του σε ερωτήσεις σχετικά με το χρόνο του στην Κίνα. Ο Walz είπε ότι βρισκόταν στο Χονγκ Κονγκ κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων στην πλατεία Τιενανμέν, που πραγματοποιήθηκαν την άνοιξη του 1989. Το δημόσιο ραδιόφωνο της Μινεσότα και άλλοι ανέφεραν ότι στην πραγματικότητα δεν ταξίδεψε εκεί παρά αργότερα το καλοκαίρι.

Αντί να πει ευθέως ότι μίλησε λάθος, ο Walz έδωσε μια περιστροφική απάντηση που τον περιλάμβανε λέγοντας: «Θα μιλήσω πολύ», κάτι που θα μπορούσε να σημαίνει ότι δεν μπορείτε να πιστέψετε όλα όσα λέει.

Οι καλύτερες στιγμές της βραδιάς του Walz ήρθαν όταν μίλησε για τις 6 Ιανουαρίου και τις προεδρικές εκλογές του 2020. Κάποια στιγμή, ο Walz ρώτησε τον Vance αν ο Τραμπ είχε χάσει τις εκλογές του 2020. Ο Βανς αποστράφηκε και ισχυρίστηκε ότι η πραγματική απειλή για τη δημοκρατία ήταν η «λογοκρισία».

«Αυτό είναι μια καταδικαστική μη απάντηση», απάντησε ο Walz.

3. Ο Βανς αποκάλυψε ότι πιστεύει ότι οι άνθρωποι δεν πρέπει να εμπιστεύονται τους ειδικούς

Ήταν κάτι σαν μια εκπληκτική παραδοχή: ο Βανς απέρριψε την ιδέα ότι οι ειδικοί πρέπει να εμπιστεύονται.

Αυτή η στάση αντικατοπτρίζει τον τρόπο με τον οποίο η δεξιά γενικότερα την τελευταία δεκαετία της αμερικανικής πολιτικής έχει απομακρυνθεί από τους πιστούς ειδικούς. Οι Δημοκρατικοί είχαν τα δικά τους προβλήματα με το να θεωρούνται ελιτιστές και να συζητούν με τους ψηφοφόρους της εργατικής τάξης. Οι Ρεπουμπλικάνοι, όπως ο Τραμπ, το έχουν εκμεταλλευτεί.

Αντί να εμπιστεύεται τις παραδοσιακές πηγές γνώσης, ο Τραμπ έπαιξε με πολιτιστικά παράπονα, λέγοντας στους ανθρώπους ότι υπάρχουν απλές λύσεις σε περίπλοκα προβλήματα – όπως να προτείνει ότι οι δασμοί θα πληρώσουν για τη φροντίδα των παιδιών, κάτι που δεν θα κάνουν. Ο Βανς ασπάζεται αυτή τη γραμμή σκέψης και λέει ότι οι ψηφοφόροι πρέπει να εμπιστεύονται τον Τραμπ έναντι των άλλων. Δίνοντας το παράδειγμα της συμβατικής σοφίας για την παγκόσμια οικονομία, ο Βανς είπε: «Για πρώτη φορά σε μια γενιά, ο Ντόναλντ Τραμπ είχε τη σοφία και το θάρρος να πει σε αυτή τη δικομματική συναίνεση: «Δεν το κάνουμε πια». “

Αυτό αποκαλύπτει ένα από τα μεγαλύτερα ζητήματα στην Αμερική: Οι άνθρωποι δεν συμφωνούν σε ένα κοινό σύνολο γεγονότων. Οι άνθρωποι έχουν τις δικές τους ιδεολογίες και βρίσκουν άλλους που επιβεβαιώνουν αυτό που πιστεύουν – είτε ο Τραμπ είτε αναρτούν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης – αντί να αλλάζουν γνώμη με αντίθετα στοιχεία.

Η σπορά δυσπιστίας στους ειδικούς προσδίδει μεγαλύτερη αξιοπιστία στη συνωμοσία και καθιστά πιο δύσκολη τη γεφύρωση των διαφορών.

4. Υπήρχαν πολλά δυνητικά εκρηκτικά θέματα που δεν προέκυψαν

Οι συντονιστές μπορούν μόνο να χωρέσουν τόσα πολλά σε μια συζήτηση, αλλά υπήρχαν ορισμένα πράγματα που τράβηξαν την προσοχή σε αυτήν την εκστρατεία και τα οποία δεν αναφέρθηκαν – μερικά από τα οποία εμπλέκουν άμεσα τους υποψηφίους αντιπροέδρους.

Ο Βανς δεν ρωτήθηκε, για παράδειγμα, για τα σχόλιά του για το 2021 σχετικά με τις «άτεκνες κυρίες με γάτες» που έχουν προκαλέσει τόσες πολλές διαμάχες.

Ο Walz δεν χρειάστηκε να λογοδοτήσει για το χρονοδιάγραμμα του στρατιωτικού του ρεκόρ ή τις ανακρίβειές του σχετικά με τη μεταφορά όπλων πολέμου. Ο Βανς δεν ρωτήθηκε για αυτό τις κατηγορίες του για «κλεμμένη ανδρεία». είτε για την υπηρεσία του Walz.

Κανένας από τους υποψηφίους δεν ρωτήθηκε για την Ουκρανία, όπου αυτές οι δύο εκστρατείες έχουν θεμελιωδώς διαφορετικές απόψεις, και ο Βανς, ειδικότερα, υπήρξε έντονος επικριτής της βοήθειας των ΗΠΑ προς την Ουκρανία.

Εντυπωσιακό είναι ότι δεν υπήρξε καμία ουσιαστική συζήτηση —σε αυτή τη συζήτηση ή στις δύο προεδρικές συζητήσεις— για τον χειρισμό της πανδημίας του COVID από τον Τραμπ.

5. Επανεξετάζει ο Τραμπ άλλη μια συζήτηση;

Με τον έπαινο από τα δεξιά της απόδοσης του Βανς, σας κάνει να αναρωτιέστε αν ο Τραμπ θα μπορούσε να επανεξετάσει μια άλλη συζήτηση με τον Χάρις.

Θέλει ο Τραμπ να αφήσει τον Βανς να έχει τον τελευταίο λόγο; Θέλει οι άνθρωποι να αναρωτιούνται εάν ο Βανς είναι πραγματικά καλύτερος συζητητής και πιο συγκεντρωμένος υποψήφιος;

Το πώς παίζει η συζήτηση στους συντηρητικούς κύκλους – και πόσους επαίνους παίρνει ο Βανς – μπορεί να πάρει την απόφαση για τον Τραμπ στο τέλος.