Οι ψηφοφόροι του Τραμπ που τον περιφρονούν λένε ότι τους άρεσαν οι πολιτικές του. Τι μιλάνε;

Το έχετε ακούσει πολλές φορές: Ένας ψηφοφόρος λέει ότι δεν του αρέσει ο Ντόναλντ Τραμπ. αναφέρουν την άσχημη προσωπικότητά του, τον διχασμό ή την τάση του να λέει ανόητα πράγματα. Αλλά μετά λένε ότι θα τον ψηφίσουν ούτως ή άλλως: «Επειδή μου άρεσαν οι πολιτικές του».

Ποιες πολιτικές; Οι ψηφοφόροι λένε σπάνια, ούτε οι δημοσιογράφοι δίνουν συνέχεια. Τα περίεργα μυαλά, κυρίως τα δικά μου, θέλουν να μάθουν: Για τι πράγμα μιλάνε?

Ο Τραμπ ήταν μακράν ο πιο αδαής για την πολιτική επτά προέδρων που έχω καλύψει και τέσσερα χρόνια στην εξουσία δεν τον εκπαίδευσαν: Ως πρώην σύμβουλος πιστοποιώαρνήθηκε να κάνει την εργασία του, εμπιστευόμενος στο ένστικτό του. Ο Τραμπ είχε θέσεις για πολλά ζητήματα, συχνά κακώς ενημερωμένοι και εσφαλμένες. Ως πρόεδρος εκτέλεσε πολιτικές, φυσικά, αν και τα πιο γνωστά – η μείωση των φόρων, για παράδειγμα, και η τοποθέτηση δεξιών ομοσπονδιακών δικαστών – ήταν σε μεγάλο βαθμό έργο των Ρεπουμπλικανών στο Κογκρέσο.

Η πλήρωση του κενού πολιτικής του Τραμπ ήταν η ώθηση πίσω από το τεράστιο -και μαζικά αντιδημοφιλές- των Ρεπουμπλικανών MAGA Έργο 2025 σχέδιο για μια δεύτερη θητεία Τραμπ. Αλλά ξεχάστε τις μελλοντικές πολιτικές. Έχει πραγματικά νόημα να θυμόμαστε με αγάπη τις πρωτοβουλίες Trump 1.0;

Είναι οι πολιτικές για την οικονομία και τη μετανάστευση αυτό που έχουν στο μυαλό τους αυτοί οι ψηφοφόροι; Δημοσκοπήσεις με συνέπεια επίδειξη περισσότεροι ψηφοφόροι προτιμούν τον Τραμπ από την Καμάλα Χάρις σε αυτές τις περιοχές.

Πρώτα η οικονομία: Ο Τραμπ κληρονόμησε μια αυξανόμενη οικονομία από την κυβέρνηση Ομπάμα και άφησε μια οικονομία κατεστραμμένη από την πανδημία στον Μπάιντεν και τον Χάρις. Το μεγάλο του πλεονέκτημα στις αντιλήψεις των ψηφοφόρων για τα οικονομικά ζητήματα αντανακλά σε μεγάλο βαθμό την απογοήτευσή τους για την άνοδο του πληθωρισμού υπό την εποπτεία του Μπάιντεν και τα υψηλότερα επιτόκια που όρισε η Federal Reserve για να τον τιθασεύσει. Αλλά ο πληθωρισμός ήταν ένα παγκόσμιο πρόβλημαως επί το πλείστον συνέπεια της έκρηξης της ζήτησης αγαθών μετά την πανδημία. Αν ο Τραμπ είχε επανεκλεγεί το 2020, σίγουρα θα αντιμετώπιζε και αυξανόμενες τιμές.

Με τις τιμές να είναι ακόμα αυξημένες, οι ψηφοφόροι δεν έχουν νιώσει ακόμη πόσο μειώθηκε ο πληθωρισμός, πιο γρήγορα εδώ από ό,τι σε άλλα έθνη, και μόλις την περασμένη εβδομάδα η Fed μείωσε επιτέλους τα επιτόκια και σηματοδότησε περισσότερες μειώσεις στο μέλλον. Εν τω μεταξύ, η ανάπτυξη της παραγωγής και της απασχόλησης της οικονομίας ήταν μεγαλύτερη επί Μπάιντεν-Χάρις από ό,τι επί Τραμπ, παρά τα ψέματα του Τραμπ και τους ψηφοφόρους για το αντίθετο.

Ο Τραμπ είχε δύο κύριες οικονομικές πολιτικές και τώρα υπόσχεται περισσότερα από τα ίδια: δασμούς, οι οποίοι ανυψώθηκε Τιμές σε πολλά αγαθά που αγοράζουν οι Αμερικανοί και κοστίζουν θέσεις εργασίας σε βιομηχανίες που εξαρτώνται από εισαγωγές (ο Μπάιντεν διατήρησε τους περισσότερους δασμούς, δυστυχώς) και βαθιές φορολογικές μειώσεις που ευνόησαν τους πλούσιους και συσσώρευσαν χρέη. Το νέο χρέος των 8,5 τρισεκατομμυρίων δολαρίων που συγκέντρωσε ο Τραμπ ήταν δυο φορές περισσότερο όπως και επί Μπάιντεν, και έκανε πολύ λιγότερα από όσα έκανε ο Μπάιντεν για να περιορίσει τα ετήσια ελλείμματα.

Όσο για τη μετανάστευση: Ναι, η εισροή μη εξουσιοδοτημένων μεταναστών ήταν μικρότερη επί Τραμπ και εκτινάχθηκε επί Μπάιντεν. Ωστόσο, οι νέοι περιορισμοί έχουν μειώσει έκτοτε τις παράνομες διελεύσεις των συνόρων σε επίπεδα που παρατηρήθηκαν τελευταία τελευταία αργά στην κυβέρνηση Τραμπ. Σε κάθε περίπτωση, για όλα του Τραμπ ψεύτικες κουβέντες τώρα για το τείχος και το μεταναστευτικό έγκλημά του, δεν έκλεισε σε καμία περίπτωση τα σύνορα.

Όσοι ψηφοφόροι έχουν στο μυαλό τους τη μετανάστευση όταν υποστηρίζουν τις προηγούμενες πολιτικές του Τραμπ θα πρέπει να θυμούνται τον αναγκαστικό χωρισμό των παιδιών από τις οικογένειές τους, χωρίς σχέδιο επανένωσής τους. Χρόνια αργότερα εκατοντάδες παραμένουν ουσιαστικά ορφανοί, ωστόσο ο Τραμπ πέρυσι διάσημος Το σκληρό του επίτευγμα: «Εμπόδισε τους ανθρώπους να έρχονται κατά εκατοντάδες χιλιάδες, γιατί όταν ακούνε «χωρισμός της οικογένειας», λένε, «Λοιπόν, καλύτερα να μην πάμε». ”

Ίσως οι τρεις επιλογές του Τραμπ για το Ανώτατο Δικαστήριο και οι ψήφοι τους να παρακάμψουν το Roe ισοδυναμούν με νικητή για λίγους ψηφοφόρους, αλλά οι περισσότεροι Αμερικανοί εναντιώνομαι την απόφαση του 2022. Σε μια συγκέντρωση τη Δευτέρα στην Πενσυλβάνια, ο Τραμπ φώναξε για την ανατροπή του Ρο. Παρά τις αυξανόμενες ιστορίες τρόμου για γυναίκες που έχουν υποφέρει ή ακόμα και έχουν πεθάνει υπό τις νέες κρατικές απαγορεύσεις, εκείνος είπε εμείς οι κυρίες «δεν θα σκεφτόμαστε πλέον την άμβλωση» — «Θα είμαι ο προστάτης σας».

Όσον αφορά την εξωτερική πολιτική, ο Τραμπ καθοδηγήθηκε από τον θαυμασμό του για τους αυταρχικούς, ιδιαίτερα τον δολοφόνο της Ρωσίας Βλαντιμίρ Πούτιν. Απέρριψε τα ευρήματα της κοινότητας πληροφοριών των ΗΠΑ για ρωσική παρέμβαση στις εκλογές του 2016, αποδυνάμωσε το ΝΑΤΟ και άλλες συμμαχίες των ΗΠΑ και απέκρυψε τη στρατιωτική βοήθεια που παρέχεται από το νόμο στην Ουκρανία καθώς η Ρωσία απειλούσε να εισβάλει. Θα μπορούσαν αυτές να είναι οι πολιτικές που έχουν κατά νου ορισμένοι ψηφοφόροι; Ας ελπίσουμε ότι όχι.

Γνωρίζουμε ότι δεν μπορούν να σκέφτονται τη σημαντική πρωτοβουλία του Τραμπ για υποδομές ή την καλύτερη, λιγότερο δαπανηρή εναλλακτική λύση του νόμου για την προσιτή περίθαλψη, επειδή, παρά τις επανειλημμένες υποσχέσεις, δεν κατέληξε ποτέ σε “έννοιες ενός σχεδίου” για το καθένα. «Δύο εβδομάδες», έλεγε, και όλα θα αποκαλυφθούν. Ακόμα περιμένουμε. Εν τω μεταξύ, ο Μπάιντεν θέσπισε ένα πρόγραμμα υποδομής και επέκτεινε το Obamacare.

Μιλώντας για αδράνεια, για τέσσερα χρόνια ο Τραμπ δεν έκανε τίποτα για να αναγνωρίσει πόσο μάλλον να μετριάσει την κλιματική αλλαγή, παρόλο που οι επιπτώσεις της ήταν όλο και πιο εμφανείς στις διαβρωμένες ακτές, τις ξηρασίες, τις πυρκαγιές και τα ακραία καιρικά μοτίβα. Εάν μια πολιτική μη κάνουμε τίποτα αρέσει σε ορισμένους ψηφοφόρους, σίγουρα θα πάρουν περισσότερα από αυτά σε περίπτωση που εκλεγεί ο Τραμπ: Ορκίστηκε να καταργήσει τον ορόσημο νόμο για το κλίμα του Μπάιντεν, με τα έργα καθαρής ενέργειας και «τρυπήστε, μωρό μου, τρυπήστε».

Εν μέσω της μεγαλύτερης κρίσης της θητείας του, η πολιτική του Τραμπ για την αντιμετώπιση του COVID-19 ήταν τελικά κακή πρακτική: Καθυστερήσεις και αστοχίες υπήρξαν κρίνεται υπεύθυνος για δεκάδες χιλιάδες θανάτους που μπορούν να προληφθούν. Ο Τραμπ ώθησε στην ιστορική ανάπτυξη ενός εμβολίου κατά της νόσου, μόνο για να παραδοθεί στο αίσθημα κατά της φίμωσης. Έμεινε στον Μπάιντεν να βάλει πυροβολισμούς στην αγκαλιά των Αμερικανών.

Στη συνέχεια, υπήρξε η τελική πολιτική του Τραμπ ως προέδρου: υπονόμευση της πίστης στις εκλογές μας και απόρριψη της ειρηνικής μεταβίβασης της εξουσίας. Θέλουν πραγματικά οι ψηφοφόροι «μου άρεσαν οι πολιτικές του» να δουν περισσότερα από αυτά, καθώς αναμένουν να ψηφίσουν αυτό το φθινόπωρο;

Το ιστορικό πολιτικής είναι αρκετά κακό, αλλά ακόμη και μια αξιόλογη πρωτοβουλία Τραμπ δεν θα πρέπει να αντισταθμίζει τις ανησυχίες των ψηφοφόρων σχετικά με τα προφανή ελαττώματα του χαρακτήρα του. Αυτά τα ελαττώματα από μόνα τους αξίζουν μια ψήφο κατά του ανθρώπου. Όσοι σκέφτονται να πάνε με τον Τραμπ «ούτως ή άλλως» θα πρέπει να ελέγξουν τις θορυβώδεις αναμνήσεις τους. Και προσοχή στο Trump 2.0.

@jackiekcalmes