Κρότος
Coldplay
“Μουσική του φεγγαριού”
(Parlophone/Warner)
Βαθμολογία: 2
Από την αρχή, οι Coldplay ακούγονταν εκπληκτικά ενήλικες. Την εποχή της επανάστασης γύρω από το γύρισμα της χιλιετίας, το συγκρότημα αποτελούνταν από εικοσάχρονους, αλλά τα μέλη ακούγονταν σαν να είχαν ήδη στο BB το χόκεϊ του Bono’s eighties. Ήθελαν να φτάσουν στις πιο μεγάλες σκηνές, πιο γρήγορα από ό,τι μπορείς να πεις να τραγουδήσουν, και φυσικά ο Chris Martin και η συμμορία του ήταν προορισμένοι να φτάσουν εκεί.
Αλλά τότε οι Coldplay ήταν επίσης πολύ μεγαλύτεροι τότε. Η έκδοση του 2024 των Coldplay είναι μια πολύ νεότερη μπάντα. Ή τουλάχιστον θα ήθελε πολύ να εμφανιστεί έτσι.
Το “Moon music”, το δέκατο άλμπουμ του συγκροτήματος, περιέχει σίγουρα μόνο έναν τίτλο τραγουδιού με emoji (έναντι πέντε του προκατόχου “Music of the spheres”), αλλά ο Chris Martin και η επιθυμία των άλλων να επικοινωνήσουν με τις νεότερες γενιές παραμένει. Το σινγκλ “We pray” είναι γεμάτο με καλεσμένους όπως οι Little Simz, Burna Boy, Παλαιστινο-Χιλιανή Elyanna και Αργεντινός Tini. Λεπτές κιθάρες slide –η χώρα είναι καυτή αυτή τη στιγμή– μπαίνουν σε αρκετά από τα τραγούδια. Οι στίχοι του Chris Martin με θέμα την επιστημονική φαντασία είναι εντελώς εφηβικοί, αλλά στην πραγματικότητα δεν νομίζω ότι είναι μέρος του σχεδίου.
Η ευγενική ερμηνεία του σχεδόν μανιακού φλερτ των Coldplay με οτιδήποτε είναι λίγο νεότερο, πιο νευρικό και πιο νευρικό είναι ότι τροφοδοτείται από κάποιο είδος περιέργειας και επιθυμίας για πειραματισμό. Κατ ‘αρχήν, η μέθοδος δεν διαφέρει πολύ από το πώς, για παράδειγμα, ο Damon Albarn δούλευε στο Gorillaz. Αλλά εκεί που ο Albarn έχει τις ρίζες του σε κάθε guest εμφάνιση και αναφορά, η προσπάθεια των Coldplay είναι τόσο μελετημένη από την αγορά όσο και άστοχα επιλεγμένη.
Το “Moon music” λειτουργεί πραγματικά μόνο σε λίγες περιπτώσεις, όταν οι Coldplay, μέσω προσεκτικών ευρύχωρων προθέσεων new age, βρίσκουν τις ροκ μελωδίες της χοιρινής αρένας που εξακολουθούν να αποτελούν την ιδέα επιτυχίας του συγκροτήματος. Το συγκρότημα, από την άλλη, μπορεί να το κάνει στον ύπνο του.
Από την άλλη πλευρά, σε τραγούδια που ψάχνουν απεγνωσμένα όπως το “Good feelings” και το “iAAM”, είναι αδύνατο να ακούσεις χωρίς να δημιουργηθεί μια εικόνα του Chris Martin με ένα skateboard κρεμασμένο στον ώμο του, ρωτώντας “πώς τα πάτε, παιδιά;” “
Καλύτερο κομμάτι: “One world”
Διαβάστε περισσότερες κριτικές CD και όλα τα κείμενα για τη μουσική
