Πέρασαν οι εποχές που ο Έλβις, την παραμονή του διαζυγίου του, αφιερώθηκε στη γυναίκα του Πρισίλα Πάντα στο μυαλό μου. Η χρονιά ήταν 1972 και ο Βασιλιάς του Ροκ είχε κάνει δικά του τα λόγια των Μαρκ Τζέιμς, Γουέιν Κάρσον και Τζόνι Κρίστοφερ που λίγο πολύ έλεγαν: «Ίσως δεν σου φέρθηκα όσο καλά θα έπρεπε, ίσως δεν σε αγάπησα όσο μπορούσα, δεν αφιέρωσα χρόνο για τα μικρά πράγματα να πω ή να κάνω». Όμως η αλήθεια παρέμεινε μία: «Ήσουν πάντα στις σκέψεις μου».

Και δεν είναι αλήθεια ότι οι άνθρωποι ήταν καλύτεροι όταν ήταν χειρότεροι, αλλά πόση νοσταλγία για αυτούς τους στίχους γεμάτους μελαγχολία σε σύγκριση με την τελευταία συλλογική ψευδαίσθηση του Fedez, που επίσης ρωτά «Αν υπάρχει αίσιο τέλος σε ένα δυστυχισμένο και στρεβλό παραμύθι» αφού έγραψε: «Πες στον δικηγόρο σου που με κατηγόρησε για απόπειρα αυτοκτονίας/ ότι ζητώ συγγνώμη που προκάλεσα την ενόχληση/ Πήρα τις σταγόνες και όχι κομμάτια γυαλιού γιατί ήξερα ότι δεν ήθελες να λερωθεί το χαλί».




















































Η Chiara Ferragni είχε προβλέψει την κυκλοφορία του τραγουδιού με δύο ιστορίες στο Instagram, στον απόηχο της διαμάχης που ενεπλάκη εκείνη και τα παιδιά της τις τελευταίες ημέρες, με ομοιοκαταληξίες μεταξύ Fedez και Tony Effe. «Θα κυκλοφορήσει ένα ψεύτικο ρομαντικό τραγούδι, χωρίς ειλικρίνεια – έγραψε –. Μια ξεκάθαρη προσπάθεια εκμετάλλευσης της στιγμής, μια βίαιη πράξη». Και θα ήθελες να συμφωνήσεις μαζί της και να της πεις μπράβο Κιάρα, τώρα σκάσε τα πάντα και φύγε τρέχοντας.

Αλλά δεν τελειώνει, τελικά, όπως ξεκίνησε; Με το I would like, but I don’t place, όταν ο Fedez με τον J-Ax τραγούδησε: «Chiara Ferragni’s dog has a Vuitton παπιγιόν / And a collar with more glitter than a Elton John jacket». Στο ενδιάμεσο, πρόταση γάμου στο Verona Arena, δύο παιδιά που γνωρίζουμε από τον πρώτο υπέρηχο, ένας γάμος σχεδόν σε ροή, ένα ρετιρέ στο City Life, το σπίτι στη λίμνη, η αρρώστια στα social media, μια τηλεοπτική σειρά, η φιλανθρωπία αυτό δεν ήταν φιλανθρωπία, εξαφάνιση παιδιών από το Instagram, χωρισμός και μετά ο καθένας μπορεί να σωθεί. Κανείς, στην πραγματικότητα.

Ακόμη περισσότερο εκπλήσσει τον ράπερ, ο οποίος παραπονιέται στο νέο τραγούδι: «Our ca..i put in Piazza Affari / Ours is a race to see who runs for cover». Σαν να είχε συμβεί εν αγνοία του, αλλά αλήθεια; Θα ήταν δελεαστικό να του δώσουμε αυτό το μικρό κόσμημα του Paolo Fallai που είναι το Freni, για το τι αφαιρεί και τι δίνει η έκθεση στα μέσα. Αλλά του αρκούσε να ακούσει ξανά τον Έλβις: «Μωρό μου, συγγνώμη, ήμουν τυφλή» (της ζητάει συγγνώμη, Φεντερίκο, δεν την κατηγορεί).

22 Σεπτεμβρίου 2024