Η σιλουέτα του Oleksandr Komarov με το κίτρινο νέον σακάκι του ήταν εύκολο να εντοπιστεί στην πολύχρωμη πανοπλία ενός συναισθηματικά ζωντανού Stade de France στις 8 Σεπτεμβρίου στο Saint-Denis (τμήμα Seine-Saint-Denis). Ο Ουκρανός κολυμβητής ανέβασε το αναπηρικό του καροτσάκι στη σκηνή στην τελετή λήξης των Παραολυμπιακών Αγώνων του Παρισιού 2024, με την κίτρινη και μπλε σημαία να λάμπει μπροστά του με τη μελωδία του 1989 του “Voyage, Voyage”, του Desireless.
Ήταν μια συμβολικά φορτισμένη στιγμή για τον ιθαγενή της Μαριούπολης, μιας μαρτυρικής πόλης στη νοτιοανατολική Ουκρανία που εκμηδενίστηκε και κατελήφθη από τον ρωσικό στρατό. Ένας επιζών της δολοφονικής πολιορκίας, ο 36χρονος κολυμβητής, που πάσχει από μυϊκή δυστροφία, ετοιμαζόταν να φύγει από το Παρίσι αφού έφερε στην πατρίδα του τρία μετάλλια για την Ουκρανία, μεταξύ των οποίων ένα χρυσό (ελεύθερο), το πρώτο για τη χώρα.
Μπροστά στην κάμερα του BBC ο Κομάροφ είχε μάθει, δύο μέρες νωρίτερα, ότι θα κουβαλούσε τη σημαία. Το βίντεο με τον αθλητή να συγκινείται με κλάματα έγινε viral στην Ουκρανία. Επίτιμος πολίτης της Μαριούπολης, ο Ουκρανός έλαβε δεκάδες μηνύματα από ενθουσιασμένους από τις νίκες του Μαριουπολίτες.
Μεταξύ της γενέτειράς του, μιας πόλης-λιμάνι μισού εκατομμυρίου κατοίκων, και του ίδιου, είναι μια ιστορία μεγάλης στοργής. Κάποιος δύο φορές μετάλλιο στους Αγώνες του Ρίο το 2016, έχει διαδώσει τον αθλητισμό στα σχολεία και στα παιδιά με ειδικές ανάγκες κατά τη διάρκεια της 21χρονης αθλητικής του καριέρας: «Πάντα προσπαθούσα να είμαι χρήσιμος για την πόλη μου και να την κάνω πιο περιεκτική», είπε. Ο Κομάροφ, με τον οποίο επικοινώνησε τηλεφωνικά στις 10 Σεπτεμβρίου, κατά την επιστροφή του από το Παρίσι.
Ζώντας κάτω από τους ρωσικούς βομβαρδισμούς
«Θεωρώ ότι οι άνθρωποι που επέζησαν από την πολιορκία της Μαριούπολης έχουν κερδίσει το τζακ ποτ”, είπε, με πικρή ειρωνεία. Είναι σε καλή θέση να μιλήσει γι’ αυτό. Έζησε τη ρωσική εισβολή τον Φεβρουάριο του 2022, πριν ξεκινήσει, δύο μήνες αργότερα, ένα ταξίδι 2.000 χιλιομέτρων για να εγκατασταθεί στο Kapfenberg , στην ανατολική Αυστρία, όπου σήμερα ζει σε μια κοινωνική κατοικία 20 τετραγωνικών μέτρων, με τη σύζυγό του, Κατερίνα.
Ήταν αυτή που τον ξύπνησε στις 24 Φεβρουαρίου 2022 για να του πει ότι ο ρωσικός στρατός ήταν στις πύλες της πόλης. Την προηγούμενη μέρα, έχοντας εκλεγεί στο δημοτικό συμβούλιο το 2020, είχε επιστρέψει αργά στο σπίτι αφού πέρασε έξι ώρες συζητώντας για την εγκατάσταση ποδηλατοδρόμων – το έργο είχε γίνει αποδεκτό. Τι έγινε μετά; Βρίσκοντας καταφύγιο με τους γονείς του, ζούσαν κάτω από τους ρωσικούς βομβαρδισμούς, 24 ώρες το 24ωρο, στερούμενοι νερού, ρεύματος και σύνδεσης στο διαδίκτυο, μέχρι τις 16 Μαρτίου, όταν μέρος του σπιτιού τους κατέρρευσε από πυροβολισμούς.
«Κοιμόμασταν στο διπλανό δωμάτιο, κάτι που μας έσωσε τη ζωή», είπε ο Komarov, προσθέτοντας ότι, ενώ η κακοποιημένη οικογένεια είχε αποφασίσει να καταφύγει στο τοπικό δραματικό θέατρο, ένας γείτονας χτύπησε την πόρτα για να τους παροτρύνει να φύγουν αμέσως από την πόλη.
Σας απομένει να διαβάσετε το 40,83% αυτού του άρθρου. Τα υπόλοιπα είναι μόνο για συνδρομητές.
