Όλα φαίνεται να έχουν ειπωθεί και γραφτεί για τη Simone Veil (1927-2017), μια βασική προσωπικότητα της μεταπολεμικής γαλλικής δεξιάς, μια επιζήσασα του Ολοκαυτώματος, μια εικόνα του αγώνα για τα δικαιώματα των αμβλώσεων και έναν αφοσιωμένο Ευρωπαίο. Ο οίκος δημοπρασιών Christie’s αποκαλύπτει μια πιο οικεία πλευρά αυτής της εξαιρετικής γυναίκας και του συζύγου της, Αντουάν, στις 4 Δεκεμβρίου στο Παρίσι. Επτά χρόνια μετά τον θάνατο της μητέρας τους, οι δύο γιοι της, ο Ζαν και ο Πιερ-Φρανσουά Βέιλ, επέλεξαν να πουλήσουν μέρος της συλλογής που είχαν δημιουργήσει οι γονείς τους κατά τη διάρκεια της μακράς κοινής τους ζωής. Τα 60 περίπου έργα, που υπολογίζονται σε δύο με τρία εκατομμύρια ευρώ, αποκαλύπτουν μια ξεκάθαρα γαλλική και κλασική αισθητική – αστική, θα έλεγε κανείς.
Στην αυτοβιογραφία της, Μια Ζωήη Βέιλ διηγήθηκε πώς, ήδη από τη δεκαετία του 1970, όταν ήταν υπουργός Υγείας υπό τον Πρόεδρο Βαλερί Ζισκάρ ντ’ Εστέν, θα δραπέτευε τα πρωινά του Σαββάτου για να επισκεφτεί τις γκαλερί της Αριστερής Όχθης του Παρισιού παρέα με μια φίλη της. Αυτές οι γκαλερί ήταν τα σπίτια χαρακτήρων που σφυρηλατήθηκαν από κακουχίες, όπως ο Καρλ Φλίνκερ, ένας αυστριακής καταγωγής λόγιος που είχε ένα κατάστημα στη Rue de Tournon και του οποίου η μητέρα πέθανε στο Ολοκαύτωμα. Ή ο Claude Bernard, ένας δανδής αχαλίνωτης κομψότητας, ο πρώτος Γάλλος έμπορος που εξέθεσε τον Francis Bacon, στη Rue des Beaux-Arts.
Από τη δεκαετία του 1980 και μετά, ο Veil δημιούργησε επίσης στενή φιλία με την Catherine Thieck. Αυτός ο μελετητής είχε εγκαταλείψει το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης του Παρισιού για να ασχοληθεί με την τέχνη, αναλαμβάνοντας την Galerie de France στη Rue de la Verrerie. Εδώ, η Veil επανενώθηκε με έναν καλλιτέχνη κοντά της, τον Gilles Aillaud, γνωστό για τις αλληγορίες των ζώων που άσκησαν κριτική τόσο στο σύστημα των φυλακών όσο και στον καπιταλισμό. “Είχε ήδη αγοράσει το έργο του στο Flinker και παρασύρθηκε από την οπτική του λεπτότητα, παρά την υποκείμενη βία. Είχε μια τρυφερή σχέση με τη ζωγραφική”, είπε ο Thieck.
Ο έμπορος της Rue de Seine
Το 1987, στη Galerie de France, ο Veil ερωτεύτηκε μια μεγάλη τοπογραφία μιας παραλίας στην άμπωτη από τον Aillaud. Ωστόσο, το μέγεθος ήταν πολύ μεγάλο για το διαμέρισμά του στην Place Vauban, που βλέπει στον τρούλο των Les Invalides. Δεν έχει σημασία? ο καλλιτέχνης ζωγράφισε μια άλλη, μικρότερη εκδοχή, η οποία εκτιμάται από τον οίκο Christie’s μεταξύ 50.000 και 70.000 ευρώ.
Τα ίδια χρόνια, ο Veil ήρθε κοντά με τον Bernard Prazan, έναν ένθερμο υποστηρικτή της μεταπολεμικής χειρονομιακής αφαίρεσης. Η Veil και ο σύζυγός της αγόρασαν ένα μικρό λάδι από τον Gérard Schneider από το Prazan, το οποίο τώρα υπολογίζεται μεταξύ 7.000 και 10.000 ευρώ καθώς και ένα μικρό σχήμα από τον Καναδό Jean-Paul Riopelle, αξίας μεταξύ 20.000 και 30.000 ευρώ. «Ο πατέρας μου έλεγε ότι η Simone Veil αγαπούσε το χρώμα, έναν πίνακα που αντικατόπτριζε τη χαρά της ζωής και όχι τη σκοτεινή πλευρά της άτυπης τέχνης, την οποία επίσης υπερασπιζόταν», εξήγησε ο Frank Prazan, ο οποίος έχει πάρει τη δάδα του πατέρα του.
Έχετε να διαβάσετε το 48,56% αυτού του άρθρου. Τα υπόλοιπα είναι μόνο για συνδρομητές.
