Η επαυξημένη πραγματικότητα και η μόδα streetwear ενώνουν τα χέρια στο Chennai

Ένα σετ μικροφώνου-ακουστικού εικονικής πραγματικότητας που παρουσιάζει τη συλλογή Biskit, Adyar, ενώ επιτρέπει επίσης στους αγοραστές να ρίξουν μια ματιά στο προσομοιωμένο ηλεκτρονικό τους κατάστημα 1.500 τετραγωνικών ποδιών. | Photo Credit: Special Arrangement

Τις δύο μέρες που βρισκόταν στο Chennai, η Meenakshi Singh, συνιδρυτής της Capsul, μιας πολυεμπορικής πλατφόρμας streetwear, αφιέρωσε χρόνο πηγαίνοντας στα νεότερα καφέ της πόλης. «Θέλω να είμαι εκεί που είναι οι νέοι», είπε.

Λαμβάνοντας υπόψη ότι η επωνυμία της καθοδηγείται κυρίως από αυτό το δημογραφικό στοιχείο, ήταν φυσιολογικό να παρακολουθεί ο κόσμος ανάμεσα σε γουλιές καφέ. Είχε βαθιές παρατηρήσεις;

«Το Indian Gen Z και το millennial έχουν τις ίδιες φιλοδοξίες με τους παγκόσμιους ομολόγους τους. Όλοι πλέον καταλαβαίνουν την αξία της μόδας στη ζωή τους και είναι πρόθυμοι να ξοδέψουν περισσότερα», είπε.

Υπήρχε απόδειξη στην πουτίγκα. Η Capsul βρέθηκε στο Chennai για ένα διήμερο pop-up στο Biskit στο Adyar, όπου πολλοί άνθρωποι έκαναν βαλς για να δοκιμάσουν συλλογές και από τις δύο μάρκες. Ενώ η Biskit έφερε τη γεωμετρία και την τέχνη ως στάμπες στα ρούχα, η Capsul παρουσίασε μια σειρά από παπούτσια, ρούχα και γυαλιά ηλίου — μερικά φουτουριστικά, μερικά ευγενικά αλλά αιχμηρά — ως μέρος της συλλογής του στις 5 και 6 Οκτωβρίου. Το στούντιο στο Chennai, το οποίο διευθύνουν τα αδέρφια Shruti και η Harsha Biswajit, έπαιξαν μια σταθερή δόση γερμανικής μουσικής τύπου Boiler Room. Αν ενδιαφέρεστε, θα μπορούσε κανείς να επιλέξει να δοκιμάσει όλα τα ρούχα της Biskit μέσω του εικονικού καταστήματος και της δοκιμαστικής αίθουσας μέσω του Imersive.io, μιας πλατφόρμας που χρησιμοποιεί επαυξημένη πραγματικότητα. Αυτή ήταν η δεύτερη έκδοση μετά την επιτυχία της πρώτης της έκδοσης πέρυσι.

Το τελευταίο στο Capsul. | Photo Credit: Special Arrangement

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, έγινε αμεσότητα στην κατανόηση των τάσεων στο streetwear τόσο στο σπίτι στο Chennai όσο και στη χώρα. Είναι τα streetwear πραγματικά προσιτή πολυτέλεια σήμερα; Ποιος αγοράζει αυτό το περιεκτικό, μη δημογραφικό, ουδέτερο ως προς το φύλο στυλ που συνδυάζει το hip-hop, το πατινάζ και τη σταθερά αναπτυσσόμενη σκηνή γκράφιτι;

Ο Shruti, ο οποίος τροφοδοτεί αυτήν την αγορά από τότε που ξεκίνησαν το 2017, λέει ότι ο Chennai αναζητά μια ακόρεστη καινοτομία. «Κάθε φορά που συμβαίνει κάτι μικρό και νέο, υπάρχει τεράστιος θόρυβος στην πόλη. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα μετά την πανδημία. Όλοι θέλουν να συμμετάσχουν σε αυτό, αλλά ακόμα δεν έχουμε καταλήξει στο στυλ μας», λέει. Ίσως γι’ αυτό η στιγμή είναι ιδανική για να αναδυθεί ένα νέο κύμα μόδας, λέει.

Ο Meenakshi προσθέτει, ο Chennai εξακολουθεί να ξυπνά με την ευρύτερη κουλτούρα του streetwear, αλλά μια ενεργή άνοδος στον χώρο του φαγητού είναι ένας δείκτης της νέας μόδας. «Οι άνθρωποι θέλουν να φορούν τα ρούχα που θέλουν να τους βλέπουν σε αυτά τα καφέ και τα εστιατόρια. Το Instagram έχει επίσης τεράστια επιρροή σε αυτό που φοριέται εδώ. Υπάρχουν πολλά όμορφα ανεξάρτητα στούντιο στο Chennai και μια ενεργή κοινότητα αγορών 1.000 μελών που παραγγέλνει κάθε φορά που πέφτει μια συλλογή», ​​λέει.

Από τη συλλογή του Biskit. | Photo Credit: Special Arrangement

Ο Meenakshi λέει ότι έχουν βρει πελάτες σε διαφορετικές γωνιές της χώρας. Παρά το γεγονός ότι η Βομβάη και το Δελχί οδηγούν προς τα εμπρός αυτή τη συζήτηση για τα ρούχα του δρόμου και το Μπανγκαλόρ και το Χαϊντεραμπάντ ακολουθούν γρήγορα, οι παραγγελίες από το Ahmedabad, το Indore, το Raipur και το Vijayawada είναι συνηθισμένες. «Οι άνδρες αποτελούν το 75% της πελατειακής βάσης ρούχων στη χώρα. Τώρα, φαίνεται ότι είναι πρόθυμοι να δοκιμάσουν διαφορετικά πράγματα. Φαίνονται λιγότερο ιδιότροποι με τα ρούχα», λέει.

Η Shruti προσθέτει ότι τα streetwear είναι ένας πολυτελής χώρος με ένα εξειδικευμένο κοινό που αναζητά ενεργά τις πολυπόθητες νέες συλλογές από σχεδιαστές που σπάνια βγαίνουν στο κοινό με τις συλλογές τους. Γι’ αυτό είναι μια προσιτή πολυτέλεια. Αλλά όπως συμβαίνει με όλη τη μόδα, δεν κάνουν όλα τα streetwear το κόψιμο. «Δεν μπορεί κανείς απλά να χτυπήσει ένα γραφικό σε ένα μπλουζάκι και να το ονομάσει streetwear», λέει ο Shruti.