Σύμφωνα με μια έκθεση του ΟΗΕ για το 2019, χρειάζονται σχεδόν 7.500 λίτρα νερού για να δημιουργηθεί ένα ζευγάρι τζιν. Σύμφωνα με μια αναφορά του 2023 από τον ιστότοπο περιβαλλοντικών ειδήσεων earth.org4, κάθε χρόνο περίπου 92 εκατομμύρια τόνοι ρούχων καταλήγουν σε χωματερές. Αυτά τα ανησυχητικά στατιστικά στοιχεία ώθησαν τη σχεδιάστρια Aradhita Parasrampuria με έδρα τη Νέα Υόρκη να δημιουργήσει το Cellsense το 2022, το οποίο κατασκευάζει ουδέτερα από άνθρακα, βιοφωταύγεια υλικά για διακοσμήσεις. Τον περασμένο μήνα, η επωνυμία ήταν ένας από τους 11 νικητές του διαγωνισμού Redesign Everything του What Design Can Do με έδρα το Άμστερνταμ, ο οποίος προωθεί βιώσιμες μάρκες και πρωτοβουλίες.
Aradhita Parasrampuria | Photo Credit: Special Arrangement
Ειλικρινά, η Aradhita λέει ότι επέλεξε να γίνει σχεδιάστρια μόδας επειδή ήταν «λαμπερό». Έτσι, ο 25χρονος με ορθάνοιχτα μάτια, που θαυμάζει τη δουλειά του Alexander McQueen, εντάχθηκε στο διάσημο Parsons School of Design. Σύντομα συνειδητοποίησε ότι η μόδα είναι αρκετά σπάταλη και ξεκίνησε έρευνα για υλικό που θα ήταν ουδέτερο από άνθρακα. «Οι βασικές ιδιότητες των φυκών δεσμεύουν τον άνθρακα. αναπτύσσεται γρήγορα, είναι φυσικά υδρόφοβο και αντιμικροβιακό. Αυτό το καθιστά εξαιρετικό υποψήφιο για χρήση ως βασικό υλικό», λέει ο σχεδιαστής που εργάστηκε με άλλα υλικά όπως βαφές φρούτων και λαχανικών, αλλά τα φύκια και η κυτταρίνη οδήγησαν στη δημιουργία ενός βιοσύνθετου υλικού που ήταν διαφανές, ανθεκτικό και είχε εξαιρετική διατήρηση χρώματος. Η τελευταία της συλλογή που περιλαμβάνει οκτώ περιορισμένης έκδοσης κολιέ με χάντρες από ανανεώσιμη κυτταρίνη φυκιών – που κυκλοφόρησε αυτόν τον μήνα – τη βλέπει να συνεργάζεται με τη Γαλλίδα σχεδιάστρια κοσμημάτων Nathalie Pommier.
Αφού η Aradhita ολοκλήρωσε το BFA (Bachelor in Fine Arts) από τον Parsons το 2022, το Ίδρυμα Swarovski χρηματοδότησε το έργο της και γεννήθηκε η Cellsense. Δούλεψε με φύκια γιατί θεώρησε ότι ήταν ένα ενδιαφέρον υλικό. «Απορροφά έως και 50% άνθρακα από την ατμόσφαιρα και παράγει ατμοσφαιρικό οξυγόνο», λέει η Aradhita, η οποία εμφανίστηκε στο Forbes India 30 κάτω των 30 ετών το 2023. «Τα φύκια είναι επίσης ένας από τους πιο ταχέως αναπτυσσόμενους οργανισμούς στον κόσμο. Έτσι, αν γίνει σωστά και υπεύθυνα, η καλλιέργεια και η ανάπτυξη φυκιών είναι καλό πράγμα».
Βιοφωταύγιες χάντρες ως αξεσουάρ ενδύματος | Photo Credit: Special Arrangement
Αυτά τα υλικά δημιουργούνται σε εργαστήριο, χρησιμοποιώντας ως βάση τα φύκια. Και η χρήση του επεκτείνεται στο μακιγιάζ, τα κοσμήματα και τη διακόσμηση. «Το 2021 εργάστηκα σε ένα εργοστάσιο κλωστοϋφαντουργίας στο Γκουτζαράτ για τρεις μήνες, όπου παρατήρησα ότι οι εργαζόμενοι είχαν δερματικές διαταραχές ή άσθμα λόγω των συνθετικών βαφών που χρησιμοποιούν. Ήταν ένα ευρέως γνωστό γεγονός ότι ο κύριος της βαφής θα πέθαινε από καρδιακή προσβολή. Αυτό άλλαξε εντελώς την άποψή μου. Είχα μπει στη μόδα με μια πολύ ρομαντική άποψη για το τι ήταν η βιομηχανία. Επέστρεψα στη Νέα Υόρκη, όπου πολλοί από αυτούς δεν μίλησαν ποτέ πραγματικά για τον αντίκτυπο που είχε η παραγωγή στους ανθρώπους που συμμετείχαν. Αυτό με παρακίνησε να αναζητήσω εναλλακτικές λύσεις», λέει.
Με μια αναζήτηση για βιώσιμη μόδα, η Aradhita εγγράφηκε στο Genspace, ένα εργαστήριο με γνώμονα την κοινότητα στη Νέα Υόρκη. Εκεί, έμαθε βιοχημεία και άρχισε να πειραματίζεται με βακτήρια για να παράγει χρώμα. Συνέχισε να ερευνά και να μαθαίνει για τις φυσικές βαφές. Όμως, για να δημιουργηθούν φυσικές βαφές από αβοκάντο ή άλλες φυσικές πηγές, απαιτείται νερό, γη και ανθρώπινη εργασία. Αλλά τα αναπτυσσόμενα βακτήρια χρησιμοποιούν σημαντικά λιγότερη ποσότητα νερού.
Κοσμήματα από την Cellsense | Photo Credit: Special Arrangement
Στο μεταξύ, η Aradhita άρχισε να εργάζεται ως σχεδιάστρια στολιδιών για μια γνωστή εταιρεία μόδας το 2022. Συνειδητοποίησε: «Δεν υπήρχαν διαθέσιμες επιλογές φιλικές προς το περιβάλλον — μόνο πλαστικό, συνθετική ρητίνη ή ξύλο. Και τα στολισμένα ρούχα ήταν πολύ σπάταλα, καθώς οι άνθρωποι τα φορούσαν μόνο για πάρτι και γάμους. Σύντομα, θα κατέληγαν σε χωματερές», λέει, προσθέτοντας, «Είναι δύσκολο να αφαιρέσετε το πλαστικό από αυτά τα πεταμένα ρούχα, καθώς τείνει να είναι τόσο μικρό σε μέγεθος. Έτσι, άρχισα να καλλιεργώ φύκια και να αναπτύσσω στολίδια συνδυάζοντάς τα με κυτταρίνη και προσθέτοντας μικροβιακή βαφή, την οποία είχα αναπτύξει με τα βακτήρια».
Η Aradhita πραγματοποίησε πάνω από 130 πειράματα για να πάρει την τέλεια φόρμουλα. «Θα ήμουν μέσα και έξω από το εργαστήριο για μήνες μαζί, διαβάζοντας, ερευνώντας τρόπους για τη δημιουργία βιοϋλικών. Κατά τη διάρκεια του COVID-19, κάποια στιγμή, είχα πολλά βάζα με φύκια στην κουζίνα μου», λέει γελάει. Ευτυχώς, σήμερα το σπίτι της είναι απαλλαγμένο από φύκια, καθώς προμηθεύεται φύκια από την GreenWay, μια εταιρεία με έδρα τις ΗΠΑ που εκπαιδεύει και υποστηρίζει αγρότες που επιλέγουν την αναγεννητική ωκεάνια γεωργία.
Συνεργασία Roma Narsinghani X Cellsense | Photo Credit: Special Arrangement
Σύμφωνα με αυτήν, η μακροπρόθεσμη βιώσιμη μόδα συνοψίζεται στη χρήση βιώσιμων υλικών και όχι απλώς στην ενοχή του καταναλωτή για να αγοράσει λιγότερα. «Η αλλαγή πρέπει να προέλθει από τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής. Στην Ευρώπη, οι πολιτικές αειφορίας έχουν επιβληθεί. τα έργα χρηματοδοτούνται, οι άνθρωποι προσλαμβάνονται για να εργαστούν σε αυτό — ένας συνδυασμός αυτών των παραγόντων θα έχει ως αποτέλεσμα τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα», λέει η Aradhita, η οποία έχει επίσης συνεργαστεί με τη σχεδιάστρια κοσμημάτων Roma Narsinghani. «Αν αφήσετε προϊόντα που παράγονται από βιοφωταύγεια φύκια έξω στο φως του ήλιου για δύο ώρες, θα λάμπουν στο σκοτάδι για δύο ώρες. Και έτσι, όταν κάτι πάει στραβά, είναι πιο πιθανό να το επισκευάσουν παρά να το πετάξουν», λέει.
Το επόμενο βήμα για τη σχεδιάστρια είναι να έρθει στην Ινδία, να επανασυνδεθεί με καριγκάρ και να τους δείξει τα βιοϋλικά που δημιούργησε. τεκμηριώσουν την εμπειρία τους και τελικά, δημιουργήσουν κάτι στη χώρα.
