Ο Keshav και ο Bina Rao της Creative Bee παρουσιάζουν ένα πρωτότυπο αξεσουάρ lifestyle φτιαγμένο με ίνες υάκινθου νερού | Φωτογραφία: Nagara Gopal
Στο συμπαγές γραφείο του στούντιο Creative Bee στο Banjara Hills, στο Hyderabad, υπάρχουν δείγματα αξεσουάρ lifestyle, όπως βάσεις για στυλό, σουβέρ, επιτραπέζια χαλάκια, καλάθια και αμπαζούρ από ίνες υάκινθου νερού, με τιμή μεταξύ 300 ₹ και 5.000 ₹. Μερικά από τα στιβαρά καλάθια και τα αμπαζούρ είναι τουλάχιστον μια δεκαετίας. Ο Bina και ο Keshav Rao, ιδρυτές του οργανισμού, ο οποίος είναι φημισμένος στον τομέα του χειροτεχνικού αργαλειού και της χειροτεχνίας, έχουν αναλάβει προγράμματα κατάρτισης δεξιοτήτων. Μετά την εκπαίδευση γυναικών σε δύο χωριά στο Tuticorin του Ταμίλ Ναντού, το 2022, ο Keshav διεξήγαγε πρόσφατα μια έρευνα σε τρία χωριά στο Μπιχάρ για ένα παρόμοιο έργο. ελπίζει επίσης να εκπαιδεύσει γυναίκες στο Χαϊντεραμπάντ και στις κοντινές συνοικίες της Τελανγκάνα.
Το ζευγάρι επισημαίνει ότι ο υάκινθος του νερού, το ζιζάνιο που αναπτύσσεται άγρια σε υδάτινα σώματα, μπορεί να αξιοποιηθεί για να παρέχει μια πηγή επιβίωσης σε άτομα που είναι εκπαιδευμένα να κατασκευάζουν αξεσουάρ τρόπου ζωής. «Εάν τα προϊόντα πληρούν τον ποιοτικό έλεγχο σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα, υπάρχουν τεράστιες δυνατότητες. Καταστήματα όπως η Walmart και η Ikea αναζητούν προϊόντα κατασκευασμένα με φυσικές ίνες», εξηγεί ο Bina.
Στιγμιότυπα από το προπονητικό πρόγραμμα και μερικά από τα προϊόντα | Φωτογραφία: Ειδικός Ανταποκριτής
Η Creative Bee έχει συμμετάσχει στο παρελθόν σε προγράμματα κατάρτισης χειροτεχνίας με τη βοήθεια του ΟΗΕ στην Ινδία και τη Νοτιοανατολική Ασία. Ακολουθώντας το ιστορικό του και μαθαίνοντας για ορισμένα από τα προϊόντα που είναι διαθέσιμα στην Ταϊλάνδη, το γραφείο του Συλλεκτή στο Tuticorin και το Tamil Nadu State Rural Livelihood Mission τους προσκάλεσε για ένα εκπαιδευτικό έργο.
Μετά από μια προκαταρκτική έρευνα των υδάτινων σωμάτων κοντά στο Tuticorin, ξεκίνησε ένα πρόγραμμα στα χωριά Authoor και Kottakurichi τον Ιανουάριο του 2022. Γυναίκες από ομάδες αυτοβοήθειας, πολλές από τις οποίες συζύγους αγροτών στις κοντινές φυτείες μπανανών, συμμετείχαν στην εκπαίδευση. «Αρχικά ήταν μια μικρή ομάδα. Καθώς εξαπλώθηκε η είδηση, περισσότερες γυναίκες εμφανίστηκαν και τους χορηγήθηκε επιδότηση. Εκπαιδεύσαμε 60 γυναίκες», λέει η Μπίνα.
Εκπαίδευση για ακρίβεια
Ο Keshav είχε σχεδιάσει κιτ εργαλείων για να βοηθήσει να κόψει τα στελέχη του υάκινθου, να τα πλέξει και να τα πιέσει. Τα πρωτότυπα προϊόντων σχεδιάστηκαν με τη βοήθεια αποφοίτων από το Εθνικό Ινστιτούτο Σχεδιασμού του Αχμενταμπάντ. Εξηγεί ότι οι πρώτες μέρες συνήθως αφιερώνονται στο σχολαστικό πλύσιμο των ινών για να αποφευχθεί ο σχηματισμός μυκήτων. Στη συνέχεια, οι ίνες ταξινομούνται ανάλογα με το πάχος και το μήκος και στεγνώνουν σε κεραμοσκεπές. «Αυτό διαρκεί περίπου πέντε ή έξι ημέρες το καλοκαίρι και περισσότερο σε άλλες εποχές. Μόλις στεγνώσουν τελείως, οι ίνες κόβονται στο απαιτούμενο πάχος.»
Οι Keshav και Bina Rao παρουσιάζουν πρωτότυπα αξεσουάρ lifestyle κατασκευασμένα με ίνες υάκινθου νερού | Φωτογραφία: Nagara Gopal
Η πτυχή των ινών σε καλάθια και άλλα προϊόντα είναι μια δεξιότητα που τελειοποιείται μέσω της εξάσκησης. Χρειάζονται έξι εβδομάδες για να μάθουμε βασικές τεχνικές πλισέ. Ο Keshav λέει ότι υπάρχει συχνά μια εσφαλμένη αντίληψη ότι ένα πρόγραμμα προπόνησης ενός δεκαπενθήμερου ή ενός μήνα θα αρκούσε. Δείχνει μερικά καλάθια που αντικατοπτρίζουν την ερασιτεχνική χειροτεχνία με ανωμαλίες στο πλισέ. Αντίθετα, ως premium προϊόντα ξεχωρίζουν το πιέτες και το φινίρισμα των προϊόντων που κατασκευάζονται από τεχνίτες που έχουν εκπαιδευτεί για λίγους μήνες. «Τουλάχιστον έξι μήνες εκπαίδευσης είναι ουσιαστικής σημασίας για την επίτευξη αυστηρού ποιοτικού ελέγχου και ομοιομορφίας για μεγάλες εταιρικές παραγγελίες και για εθνικά και διεθνή καταστήματα lifestyle. Εντοπίζουμε επίσης τα σύνολα δεξιοτήτων και αναθέτουμε την εργασία. Κάποιος μπορεί να είναι καλός στο κόψιμο των ινών, ενώ ένας άλλος μπορεί να είναι καλός στο πτυχώσεις ή στην εξασφάλιση ομαλού φινιρίσματος του προϊόντος και ούτω καθεξής.»
Τα καλάθια και τα αξεσουάρ γραφείου αποτελούν μόνο ένα μέρος της σειράς προϊόντων. Ο Keshav και ο Bina επισημαίνουν ότι υπάρχει περιθώριο να σχεδιάσουν και έπιπλα.
«Το έργο Tuticorin επεκτάθηκε σε οκτώ μήνες από τότε που μόλις είχε αποκατασταθεί η κανονικότητα μετά τα lockdown. Οι γυναίκες είχαν μάθει να φτιάχνουν προϊόντα καλής ποιότητας», λέει η Μπίνα. Προς το τέλος του έργου, η Ramesh Flowers, μια εταιρεία που εξάγει ξηρά λουλούδια και άλλα προϊόντα lifestyle για μια διεθνή εταιρεία, βοήθησε στη διευκόλυνση μιας μαζικής παραγγελίας προϊόντων υδρουάκινθου. Το έργο βρίσκεται ακόμη σε εξέλιξη στο Tuticorin, λέει το ζευγάρι και προσθέτει ότι η ενασχόλησή τους ήταν μόνο με το εκπαιδευτικό πρόγραμμα.
Ο Bina και ο Keshav ελπίζουν να εκπαιδεύσουν περισσότερους ανθρώπους στο σκάφος. Μια έρευνα σε υδάτινα σώματα στο Μπιχάρ βοήθησε τον Κεσάβ να εντοπίσει τρία χωριά — τη Σάμσα, το Καϊνταραμπάντ και το Ρατζλαχανπούρ. «Αυτή τη στιγμή, έχουμε μερικούς τεχνίτες στο Tuticorin που μπορούν να είναι εκπαιδευόμενοι και να μεταδώσουν αυτές τις δεξιότητες σε άλλους στο Μπιχάρ. Ελπίζουμε να μεταδώσουμε τις δεξιότητες σε μερικές γυναίκες στο Hyderabad και στις γύρω περιοχές στην Telangana επίσης», λέει ο Keshav.
Δημοσιεύθηκε – 16 Οκτωβρίου 2024 03:50 μ.μ. IST
