Μέχρι πριν από λίγες μόλις εβδομάδες το υγεία υπήρξε το κύριο από τα μεγάλα ξεχασμένα ζητήματα στην προεκλογική εκστρατεία που διεξάγεται για την προεδρία του ΗΠΑ Καμάλα Χάρις y Ντόναλντ Τραμπ. Αν και συνδέεται με συζητήσεις και προτάσεις για την άμβλωση και τα δικαιώματα αναπαραγωγής ή, στην περίπτωση του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, εμπλέκεται σε συζητήσεις για θέματα όπως η μετανάστευση, κανένα από τα κόμματα δεν αφιέρωσε την προσοχή του σε αυτό το θεμελιώδες ζήτημα στις συμβάσεις του.
Ήταν μια εκπληκτική έλλειψη εστίασης δεδομένου του ιστορικού ρόλου που έπαιξε η υγειονομική περίθαλψη στις εκλογές των ΗΠΑ. Ήταν επίσης μια βροντερή σιωπή δεδομένου ότι ο κλάδος της υγείας αντιπροσωπεύει α έκτο μέρος της οικονομίας της χώρας. Ήταν όμως πάνω απ’ όλα α αποσύνδεση με τα συναισθήματα και τις ανησυχίες των πολιτών.
Η υγειονομική περίθαλψη είναι το δεύτερο πιο σημαντικό ζήτημα για τους Αμερικανούς σε αυτές τις εκλογές, μόνο πίσω από την οικονομία, δείχνουν οι δημοσκοπήσεις του Pew. Και το 67% των ερωτηθέντων από την Gallup πίστευε ότι κανένας από τους υποψηφίους δεν έδινε αρκετή προσοχή.
Τα πάντα έχουν αλλάξει τις τελευταίες μέρες και η συζήτηση για το ιατρικό σύστημα ποιότηταείναι κόστος και του διαθεσιμότητακαθώς και θέματα όπως κόστος των φαρμάκωντο ιατρικό χρέος, Medicaid (το δημόσιο σύστημα που καλύπτει τα άτομα με το χαμηλότερο εισόδημα) και την προστασία των Medicareτο άλλο δημόσιο σύστημα, που καλύπτει τους άνω των 65 ετών και τα άτομα με αναπηρία.
“Έννοιες ενός σχεδίου”
Στο επίκεντρο της μονομαχίας των πολιτικών προτάσεων βρίσκεται Obamacareως γνωστόν Νόμος για τη Μεταρρύθμιση της Υγείας (ACA) που εγκρίθηκε το 2010 υπό την εντολή του Μπαράκ Ομπάμα και έλαβε μέτρα όπως η επέκταση του Medicaid, η δημιουργία ασφαλιστικών αγορών και επιδοτήσεων για ασφαλιστήρια συμβόλαια ή η απαγόρευση των διακρίσεων με βάση προϋπάρχουσες ιατρικές καταστάσεις. Αυτός ήταν ο τελευταίος σημαντικός μετασχηματισμός του συστήματος υγείας στις Ηνωμένες Πολιτείες, μια χώρα όπου τώρα ούτε οι Δημοκρατικοί ούτε οι Ρεπουμπλικάνοι προτείνουν μια βαθιά μεταρρύθμιση (ο Χάρις έχει από καιρό εγκαταλείψει την υπεράσπιση της καθολικής δημόσιας υγειονομικής περίθαλψης που αγκάλιασε στις προκριματικές εκλογές το 2019) αλλά μάλλον σταδιακά μέτρα που θα αντιπροσώπευαν μικρές αλλαγές και όχι αυθεντικές μεταμορφώσεις.
Όταν ο Τραμπ διεξήγαγε την πρώτη του εκστρατεία το 2016 και στην πρώτη του θητεία, η υπόσχεσή του και η προσπάθειά του ήταν να καταργήσει και να αντικαταστήσει αυτόν τον νόμο, παρόλο που στη συζήτηση αυτής της εβδομάδας ο υποψήφιος αντιπρόεδρός του, J.D. Vanceείπε ψέματα λέγοντας ότι «τον έσωσε». Όμως ο Τραμπ απέτυχε στην προσπάθειά του. Υπέστη μια ηχηρή ήττα το 2017 στο Κογκρέσο λόγω της ψήφου του John McCain και δύο άλλων Ρεπουμπλικανών γερουσιαστών, έχασε τον έλεγχο του Κογκρέσου στις βουλευτικές εκλογές του 2018 εν μέρει λόγω της επίθεσής του κατά του νόμου και είδε πώς τον εμπόδισε στο απόπειρες στο Ανώτατο Δικαστήριο.
Αλλά δεν παρουσίασε ποτέ το σχέδιο που είχε υποσχεθεί για την αντικατάσταση του Obamacare. Και τον περασμένο μήνα, όταν στη συζήτηση με τον Χάρις στη Φιλαδέλφεια ένας συντονιστής τον ρώτησε αν έχει τώρα αυτό το σχέδιο, έδωσε μια απάντηση που παρέμεινε μια από τις πιο ατυχείς αλλά και αξιομνημόνευτες φράσεις αυτής της καμπάνιας: «Έχω ιδέες για ένα σχέδιο .” “.
Το πλεονέκτημα Harris
Ήταν κάτι περισσότερο από τροφή για αστεία και μιμίδια στο Διαδίκτυο. Είναι μια από τις γραμμές επίθεσης που άνοιξε ο Χάρις για να επιτεθεί στον Ρεπουμπλικανό και να υπερασπιστεί τις δικές του προτάσεις, κάτι που προσπαθεί να ενισχύσει το πλεονέκτημα που ήδη απολαμβάνει μεταξύ του εκλογικού σώματος σε αυτόν τον τομέα. Σύμφωνα με δημοσκόπηση του AP, το 50% πιστεύει ότι ο Δημοκρατικός θα χειριζόταν καλύτερα την υγειονομική περίθαλψη, σε σύγκριση με το 30% που λέει το ίδιο για τον Τραμπ. Και σε ένα άλλο από το Gallup, μεταξύ των ανεξάρτητων ψηφοφόρων, προηγείται μεταξύ 11 και 13 μονάδων όσον αφορά τη γνώμη σχετικά με το ποιος θα βελτιώσει την πρόσβαση σε ασφάλιση και κάλυψη, χαμηλότερες τιμές φαρμάκων και προστασία και ενίσχυση του Medicare.
Ενώ ο Τραμπ αντιμετωπίζει την πρόκληση να παίξει ένα πρόγραμμα που, αν και είχε προβλήματα κατά την έναρξη του και δεν ήταν δημοφιλές τα πρώτα χρόνια, έχει αποδειχθεί ότι είναι επιτυχία και έχει α ευνοϊκή αξιολόγηση του 60% της κοινής γνώμηςυποστηρίζει ο Χάρις ενισχύστε το y επεκτείνετε το και βασίζεται στα επιτεύγματα της κυβέρνησης Τζο Μπάιντεν.
Έχουν ήδη επεκταθεί ποιος μπορεί να επιλέξει τις ασφαλιστικές αγορές και αύξησε τις επιδοτήσεις για τη σύναψη των ασφαλιστηρίων συμβολαίων (πιστώσεις που βοήθησαν 20 εκατομμύρια ανθρώπους να ασφαλιστούν αλλά λήγουν στο τέλος του 2025, εκτός εάν το Κογκρέσο αποφασίσει). Ο νόμος για τη μείωση του πληθωρισμού έθεσε ένα ανώτατο όριο 35 $ το μήνα στο κόστος ινσουλίνης για άτομα που καλύπτονται από το Medicare και τον επόμενο χρόνο θα τεθεί σε ισχύ ένα άλλο ανώτατο όριο 2.000 $ ετησίως στις δαπάνες για φάρμακα. Αν και αυτή τη στιγμή ωφελεί μόνο τους ανθρώπους του δημόσιου συστήματος υγείας, είναι ευπρόσδεκτα μέτρα σε μια χώρα όπου το ένα τρίτο των Αμερικανών, όταν ένας γιατρός τους δίνει συνταγή, δεν αγοράζει το φάρμακο λόγω του κόστους του.
Οι Ρεπουμπλικάνοι έχουν επίσης πυροδοτήσει τον κώδωνα του κινδύνου με μια ιδέα που έχει θέσει στο τραπέζι ο Βανς: επαναδιαχωρίστε τις ασφαλιστικές αγορές, δημιουργώντας “ομάδες κάλυψης υψηλού κινδύνου«Αυτό θα επέτρεπε στους υγιείς ανθρώπους να έχουν χαμηλότερο κόστος, αλλά θα απειλούσε να καταστήσει ξανά την ασφάλιση απρόσιτη ή ακριβή για πολλά άτομα με προβλήματα υγείας.
Εγγραφείτε για να συνεχίσετε την ανάγνωση
