Απόψεις | Θάνατοι και ναυάγια, υπενθυμίσεις για κατάπληξη

Λίγα νούμερα για υπενθύμιση: 44 άνθρωποι αγνοούνται από τα δύο τελευταία ναυάγια στα ανοικτά των ακτών της Λιβύης. Ανάμεσά τους τρία παιδιά ηλικίας 5, 7 και 10 ετών. Το πρώτο ήταν με τον μπαμπά του. Οι δύο μεγαλύτεροι όμως ήταν ασυνόδευτοι, τους εμπιστεύτηκαν γνωστούς για να φτάσουν στην Ευρώπη. Σύμφωνα με δηλώσεις των επιζώντων -κυρίως Σύριοι και Σουδανοί- είχαν πληρώσει 5500 ευρώ για τη διέλευση. Ένα τεράστιο.

Παρά το γεγονός ότι οι εκφορτώσεις και τα θύματα μειώνονται φέτος, αν κοιτάξουμε ψηλά στη Μεσόγειο Θάλασσα, που έχει γίνει νεκροταφείο, βρίσκουμε άλλους αριθμούς: περισσότεροι από χίλιοι έχουν πεθάνει από την αρχή του έτους. Σύμφωνα με στοιχεία του ΟΗΕ, 30.200 άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους και αγνοούνται στη θάλασσα από το 2014, πολλοί εκ των οποίων ανήλικοι. Χωρίς καν να χρειαστεί να ψάξουμε βρίσκουμε χιλιάδες και χιλιάδες άνδρες, γυναίκες και παιδιά που φεύγουν από πολέμους, από την ακραία φτώχεια, από την κρίση ανθρωπιστικής βοήθειας που φτάνει τώρα με όλο και μεγαλύτερη δυσκολία.

Οι υπηρεσίες διάσωσης στη θάλασσα δεν επαρκούν ή φτάνουν πολύ αργά και όταν θα μπορούσαν να είναι έγκαιρες παρεμποδίζονται. Η μη κυβερνητική οργάνωση Sea Watch είναι πεπεισμένη ότι το μικρό σκάφος που βυθίστηκε 10 μίλια από τη Λαμπεντούζα είναι το ίδιο που είχε αναφερθεί 3 ημέρες νωρίτερα από το αναγνωριστικό αεροπλάνο τους 26 ναυτικά μίλια από τις ιταλικές ακτές. Σε σημείωμα, μια άλλη μεσογειακή ΜΚΟ -η οποία μόλις πριν από λίγες μέρες έλαβε προειδοποίηση για «σώση ζωών» από τις αρχές μας- καταγγέλλει «την εγκατάλειψη επί ημερών σκαφών σε κίνδυνο, σε σοβαρό κίνδυνο, παρά τις αναφορές και παρά το γεγονός ότι αναγνωρίζονται τέλεια από τα δορυφορικά και εναέρια συστήματα ελέγχου που διαθέτουν οι αρχές».
Μας θυμίζουν άλλοι αριθμοίΑρχιεπίσκοπος του Agrigento Alessandro Damiano: «Καμία πολιτική δεν θα μπορέσει ποτέ να περιορίσει πλήρως τα μεταναστευτικά ρεύματα που σήμερα αφορούν πάνω από 218 εκατομμύρια άτομα σε όλο τον κόσμο».
Οι αριθμοί δεν έχουν αξίες, δεν έχουν συναισθήματα, δεν έχουν τύψεις ή ντροπή: είναι απλώς μια υπενθύμιση για εμάς ότι συνεχίζουμε να εκπλαγούμε.